Η Μαρια Αννα Σοφια Καικιλια Καλογεροπουλου,οπως ηταν το πληρες ονοματεπωνυμο της,γεννηθηκε στη Νεα Υορκη απο Ελληνες γονεις στις 3 Δεκεμβριου 1923 και πεθανε στο Παρισι στις 16 Σεπτεμβριου 1977.
Ηταν η κορυφαια υψιφωνος του 20ου αιωνα,η πιο γνωστη παγκοσμιως ντιβα της της οπερας και η κορυφαια Ελληνιδα υψιφωνος ολων των εποχων.
Οταν ηταν μικρη ηθελε να γινει οδοντιατρος.Σε ηλικια 13 χρονων ηρθε στην Ελλαδα και σπουδασε στο Ωδειο των Αθηνων.Η καθηγητρια της στο Ωδειο Μαρια Τριβελα ηταν η πρωτη που διαπιστωσε τις φωνητικες δυνατοτητες της.
Στο Ωδειο συνεχισε με καθηγητρια την Ισπανιδα Ελβιρα ντε Ινταλγκο
Εκανε την πρωτη εμφανιση της στην Αθηνα το 1941 στην “Τοσκα” και το 1943 στην οπερα Fidelio του Μπετοβεν.
Μετα τον πολεμο,το 1945,επεστρεψε στη Νεα Υορκη.Τωρα ειχε ενα μεγαλο εμποδιο στην καριερα της.Ζυγιζε 105 κιλα.Για ενα διαστημα εργαζεται ως γκουβερναντα στα παιδια του μαεστρου Φαιλονι.Αυτος την συνεστησε στον διευθυντη της Αρενας στη Βερονα.Εκει
εκανε την πρωτη εμφανιση της το 1947 στην Gioconda του Amilcare Ponchielli-εργο του 1876,που περιλαμβανει και τον περιφημο "χορο των ωρων”.
Γρηγορα εγινε η πρωτη κυρια της ιταλικης οπερας.Η τεραστια εκταση και δυναμη της φωνης της συμπληρωνετο χαρισμα τηςηθοποιιας της.
Το 1949 παντρευτηκε τον Ιταλο βιομηχανο Giovanni Batista Meneghini(1895-1981) που εγινε και μανατζερ της.Χωρισαν το to 1959.
Tο 1958 γνωριζει τον Ελληνα εφοπλιστη Αριστοτελη Ωναση και με το γιωτ του “Χριστινα” πηρε μερος σε κρουαζιερα μαζι με τον Τσωρτσιλ,την Ελιζαμπεθ Ταιηλορ και αλλες προσωπικοτητες.
Η Μαρια Καλλας τραγουδησε στην Σκαλα του Μιλανου απο το 1950-58 με διευθυντες τους Sabata,Giulini,Bernstein,Karajan.
Tραγουδησε στο Covent Garden του Λονδινου το 1952-53 και 1957-59.
Εκανε το ντεμπουτο της στις ΗΠΑ το 1954 στο Σικαγο και το 1956 στην Μετροπολιταν της Νεας Υορκης,στη Norma του Μπελλινι,εργο του 1831.Η καλυτερη στιγμη της στην οπερα αυτη ειναι η προσευχη της υψιφωνου στην πρωτη πραξη,η πασιγνωστη
Casta diva,που θεωρειται μια απο τις καλυτερες ερμηνειες της και αποτελει μια απο τις πιο διασημες αριες του 19 ου αιωνα(εργο του 1831).
Η Καλλας ειχε μια απιστευτη προσαρμοστικοτητα στους ρολους που της εμπιστευονταν και μελετουσε εξαντλητικα και μολονοτι την θυμουνται σε σοβαρους ρομαντικους ρολους,επικεντρωθηκε σε παλιοτερες ιταλικες οπερες τα επομενα χρονια,
οπως η “Μηδεια”(1797) του Κερουμπινι,La vestale του Σποντινι(1807) και “Αννα Μπολενα” του Ντονιτσετι (1830).
Απο το 1960 η φωνη της αρχισε να ελατωνεται.Το 1965 εκανε την τελευταια της εμφανιση στην Μετροπολιταν και στο Covent Garden ερμηνευοντας “Tοσκα”.
Πραγματοποιησε μια εκτενη περιοδεια το 1973-74 με τον πρωην συναδελφο της Giuseppe Di Stefano (1921-2008),με τον οποιο συνεργαστηκε απο το 1951-57.
Μολονοτι οι κριτικοι σημειωσαν την τεχνικη ασταθεια της,οι φορτισμενες συναισθηματικα ερμηνειες της και η δραματικη παρουσια ηταν χωρις αντιπαλο.
Αλλοι ρολοι περιελαμβαναν Aida του Βερντι(1871),Violetta,Lady Macbeth και Leonora(Trovatore) του Βερντι(1853).Και του Μπελλινι Anima(1831)Imogene (Il pirata-1828) ,Lucia Lammermoore του Ντονιτσεττι-1838.
Σε ολη την καριερα της ερμηνευσε με εξαιρετικα αυθεντικο τροπο τους πιο σημαντικους ρολους για υψιφωνο σε τεραστιο ακροατηριο.Ηταν ιδιαιτρα εντυπωσιακη στο στυλ μπελ καντο σε οπερες παλιοτερες απο τον Βερντι.
Υπηρξε απο τις κορυφαιες τραγουδιστριες με υποκριτικα προσοντα του 20ου αιωνα και μια καλλιτεχνις που αγγιξε καθε ρολο που τραγουδησε με την μεγαλοφυια της
Ηταν το ινδαλμα του Παβαροτι,του Καρερας και δεκαδων αλλων νεοτερων καλλιτεχνων του μελοδραματος.
No comments:
Post a Comment