Ένας από τους μεγαλύτερους ευεργέτες της Θεσσαλονίκης, ο Αναστάσιος Μπίλλης, πέθανε σε ηλικία 88 ετών.
Ο Αναστάσιος Μπίλλης γεννήθηκε στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και ήταν το μικρότερο από τα 8 παιδιά μιας οικογένειας προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Ολοκλήρωσε στον Λαγκαδά τις εγκύκλιες σπουδές του και αποφάσισε να μη συνεχίσει στην επιτυχημένη εμπορική επιχείρηση του πατέρα του, Μανώλη Μπίλλη, αλλά να σπουδάσει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1951 πήρε το πτυχίο χημικού και στη συνέχεια, συνδυάζοντας την επαγγελματική παράδοση του πατέρα του με τις σπουδές του, ασχολήθηκε επιχειρηματικά, με μεγάλη επιτυχία, με την εμπορία χημικών προϊόντων.
Ο Αναστάσιος Μπίλλης από πολύ μικρός έδειξε τη διάθεσή του να ασχοληθεί με τα κοινά και την κοινωνική προσφορά. Σε αυτό συνέβαλε και ο γάμος του με την Ιουλία Μπίλλη, η οποία ήταν, επίσης, ένας άνθρωπος με έφεση σε έργα ευποιίας και φιλανθρωπίας. Μαζί της υλοποίησε, τις επόμενες δεκαετίες, αθόρυβα και διακριτικά, ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα ευεργεσιών στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Τα έργα που πραγματοποιήθηκαν με δωρεές του ζεύγους Αναστασίου και Ιουλίας Μπίλλη είναι το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (1995), το Μπίλλειο Οδηγικό Κέντρο - Σ.Ε.Ο. (1998), το Μπίλλειο Κέντρο Ορχηστικής Τέχνης του Δήμου Θεσσαλονίκης (1992), το Μπίλλειο Νηπιαγωγείο (1986) στο συνοικισμό Βότση, το Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων Τριανδρίας (1989), ο Κήπος της Στοργής στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» (2001) και η Μπίλλειος Στέγη Νηπίων Καλαμαριάς (2011), ενώ συνέβαλαν σημαντικά στην αποπεράτωση του κτιρίου του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. Πλην των ανωτέρω θεσμοθέτησαν και πολλά προγράμματα βραβείων για την προαγωγή της τοπικής ιστορίας.
Για την πολυσχιδή δράση απονεμήθηκαν πολλά βραβεία και έπαινοι στο ζεύγος Αναστασίου και της Ιουλίας Μπίλλη από το δήμο Θεσσαλονίκης, την Ακαδημία Αθηνών, το δήμο Τριανδρίας, τον πατριάρχη Αλεξανδρείας αλλά και από πολλούς φορείς και ιδρύματα. Ανάμεσα στα βραβεία ξεχωριστή θέση κατέχει ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος, το ανώτατο παράσημο της Ελληνικής Πολιτείας, που απονεμήθηκε στον Αναστάσιο Μπίλλη από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το έτος 2008.
Ο Αναστάσιος Μπίλλης γεννήθηκε στον Λαγκαδά Θεσσαλονίκης και ήταν το μικρότερο από τα 8 παιδιά μιας οικογένειας προσφύγων από την Ανατολική Θράκη. Ολοκλήρωσε στον Λαγκαδά τις εγκύκλιες σπουδές του και αποφάσισε να μη συνεχίσει στην επιτυχημένη εμπορική επιχείρηση του πατέρα του, Μανώλη Μπίλλη, αλλά να σπουδάσει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1951 πήρε το πτυχίο χημικού και στη συνέχεια, συνδυάζοντας την επαγγελματική παράδοση του πατέρα του με τις σπουδές του, ασχολήθηκε επιχειρηματικά, με μεγάλη επιτυχία, με την εμπορία χημικών προϊόντων.
Ο Αναστάσιος Μπίλλης από πολύ μικρός έδειξε τη διάθεσή του να ασχοληθεί με τα κοινά και την κοινωνική προσφορά. Σε αυτό συνέβαλε και ο γάμος του με την Ιουλία Μπίλλη, η οποία ήταν, επίσης, ένας άνθρωπος με έφεση σε έργα ευποιίας και φιλανθρωπίας. Μαζί της υλοποίησε, τις επόμενες δεκαετίες, αθόρυβα και διακριτικά, ένα πολύ μεγάλο πρόγραμμα ευεργεσιών στην πόλη της Θεσσαλονίκης.
Τα έργα που πραγματοποιήθηκαν με δωρεές του ζεύγους Αναστασίου και Ιουλίας Μπίλλη είναι το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης (1995), το Μπίλλειο Οδηγικό Κέντρο - Σ.Ε.Ο. (1998), το Μπίλλειο Κέντρο Ορχηστικής Τέχνης του Δήμου Θεσσαλονίκης (1992), το Μπίλλειο Νηπιαγωγείο (1986) στο συνοικισμό Βότση, το Κέντρο Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων Τριανδρίας (1989), ο Κήπος της Στοργής στο νοσοκομείο «Παπανικολάου» (2001) και η Μπίλλειος Στέγη Νηπίων Καλαμαριάς (2011), ενώ συνέβαλαν σημαντικά στην αποπεράτωση του κτιρίου του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου. Πλην των ανωτέρω θεσμοθέτησαν και πολλά προγράμματα βραβείων για την προαγωγή της τοπικής ιστορίας.
Για την πολυσχιδή δράση απονεμήθηκαν πολλά βραβεία και έπαινοι στο ζεύγος Αναστασίου και της Ιουλίας Μπίλλη από το δήμο Θεσσαλονίκης, την Ακαδημία Αθηνών, το δήμο Τριανδρίας, τον πατριάρχη Αλεξανδρείας αλλά και από πολλούς φορείς και ιδρύματα. Ανάμεσα στα βραβεία ξεχωριστή θέση κατέχει ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος, το ανώτατο παράσημο της Ελληνικής Πολιτείας, που απονεμήθηκε στον Αναστάσιο Μπίλλη από τον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας το έτος 2008.
No comments:
Post a Comment