15 χρόνια από τον θάνατο του Στέλιου Καζαντζίδη 

-A+A

Σαν σήμερα, πριν από 15 ακριβώς χρόνια, σιγούσε για πάντα η φωνή του Στέλιου

 Καζαντζίδη, του μεγαλύτερου λαϊκού ερμηνευτή της χώρας, για τους περισσότερους.

Ο Στέλιος Καζαντζίδης έφυγε από τη ζωή στις 14 Σεπτεμβρίου 2001, στο Ιατρικό

 Κέντρο Αθηνών, σε ηλικία 70 ετών, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.

Προσφυγόπουλο με πατέρα αντάρτη

Γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1931 στη Νέα Ιωνία Αττικής. Μητέρα του ήταν

 η Γεσθημανή (Χατζίδαινα) που καταγόταν από την Αλάγια της νοτιοδυτικής

 Μικράς Ασίας.

Ο πατέρας του Χαράλαμπος καταγόταν από τα Κοτύωρα (σημ. Ορντού) του Πόντου.

 Χτίστης στο επάγγελμα ήταν στα χρόνια της κατοχής ενεργός στην Εθνική

 Αντίσταση, οργανώθηκε στις τάξεις του ΕΛΑΣ και δούλεψε για την Επιμελητεία 

του Αντάρτη (ΕΤΑ). Στα χρόνια του εμφυλίου δολοφονήθηκε από παρακρατικούς

 αντικομμουνιστές.

Η κλωτσιά του μουλαριού

Ο έφηβος Καζαντζίδης αναγκάζεται να κάνει πολλές δουλειές για να βγάλει το

 μεροκάματο. Δουλεύει σε εργοστάσια, υφαντουργεία, πουλάει τσιγάρα και κρύο

 νερό σε κεντρικά σημεία της πρωτεύουσας. Άσχημη εμπειρία για τον Καζαντζίδη η

 στρατιωτική του θητεία στο Διόνυσο Αττικής. Κατά τη στρατιωτική του θητεία

 ορίστηκε υπεύθυνος σε τάγμα μουλαράδων και εκεί μια κλωτσιά στα γεννητικά του

 όργανα, του στέρησε την πατρότητα.

Ο πρώτος άνθρωπος που εκτίμησε τη φωνή του ήταν κάποιο αφεντικό του, που

 καθώς τον άκουσε την ώρα της δουλειάς, του χάρισε μια κιθάρα. Δάσκαλος του 

Καζαντζίδη υπήρξε ο Στέλιος Χρυσίνης, ένας τυφλός συνθέτης.

Το ντεμπούτο του

Στα 1952, ο Καζαντζίδης κάνει το δισκογραφικό ντεμπούτο του με ένα τραγούδι

 του Απόστολου Καλδάρα. Το τραγούδι αυτό έφερε τον τίτλο "Για μπάνιο πάω".

 Ήταν ένα τραγούδι γραμμένο για τον καύσωνα που επικρατούσε εκείνο το

 καλοκαίρι στην πρωτεύουσα. Ο δίσκος δεν πούλησε γιατί μιμήθηκε τη φωνή 

του Πρόδρομου Τσαουσάκη και η καριέρα του Στέλιου Καζαντζίδη θα έσβηνε πριν

 καλά καλά αρχίσει. Αυτός που αντιλήφθηκε τις δυνατότητες της φωνής του

 Καζαντζίδη ήταν ο συνθέτης Γιάννης Παπαϊωάννου. Το τραγούδι του

 Οι βαλίτσες γίνεται μεγάλη επιτυχία και το φαινόμενο Καζαντζίδης αρχίζει να

 παίρνει σάρκα και οστά.

Τον Οκτώβρη του 1965, Καζαντζίδης, Μαρινέλλα και Μανώλης Αγγελόπουλος

 προετοιμάζουν συναυλίες, που τελικά δεν θα πραγματοποιηθούν, αφού λίγους μήνες

 αργότερα ο Καζαντζίδης πήρε τη μεγάλη απόφαση να σταματήσει τις ζωντανές

 εμφανίσεις σε κέντρα. Αιτία είναι η αποστροφή του για την κατάσταση που 

επικρατούσε στα νυχτερινά κέντρα. Χαρακτηριστικά η Μαρινέλλα αναφέρει 

πως μόνο στο μαγαζί που ο Καζαντζίδης δούλευε απαγορευόταν (από τον ίδιο

 φυσικά) οι τραγουδίστριες να κάθονται στα τραπέζια των εύρωστων

 οικονομικά πελατών.