1939
OVER THE RAINBOW
Μουσική: Harold Arlen. Στίχοι: E.Y. Harburg
Ερμηνεύτρια: Judy Garland
από την ταινία “The Wizard of Oz”
Σκηνοθεσία: Victor Fleming
Πρωταγωνιστούν: Judy Garland, Ray Bolger, Bert Lahr, Jack Haley, Frank Morgan, Billie Burke, Margaret Hamilton, Charley Grapewin, Clara Blandick, The Singer Midgets.
Άλλα τραγούδια: Ding-dong! The witch is dead / Follow the yellow brick road / If I only had a brain / If I only had a heart / If I only had the nerve / The merry old land of Oz / Munchkinland / We’ re off to see the wizard / Optimistic voices / If I were king of the forest / The happy farmer / Night on bald mountain / Scherzo in E minor / Home sweet home.
Η σύζυγος του συνθέτη Harold Arlen, Naya, οδηγούσε το αμάξι τους καθ’ οδόν προς έναν κινηματογράφο όταν ήρθε η έμπνευση για τραγούδι στον άνδρα της. Έτσι γεννήθηκε το “Over the rainbow”. Ο στιχουργός δεν εντυπωσιάστηκε στην αρχή. Σκέφτηκε ότι η Judy Garland θα το ερμήνευε πολύ καλά αλλά ήταν για μια μεγαλύτερη ερμηνεύτρια. Με συμβουλές από τον στιχουργό Ira Gershwin έγιναν μετατροπές των στίχων για να ταιριάζουν σ’ ένα μικρό κορίτσι. Αρχικά ο τίτλος ήταν “Over the rainbow where I want to be”.
Η 16χρονη Judy Garland έδωσε όλο της τον εαυτό στην ερμηνεία, αλλά ο διευθυντής της MGM Louis B. Mayer έκοψε το τραγούδι μετά την πρώτη δοκιμαστική προβολή. Συνολικά τρεις φορές μπήκε και αποκλείστηκε από την ταινία. Όταν ο παραγωγός Arthur Freed επέμεινε αποφασιστικά τότε μόνο το στούντιο υποχώρησε.
Και η ταινία και το τραγούδι είχαν άμεση επιτυχία. Η Judy Garland λίγο πριν γίνει 18 χρονών πήρε ένα ειδικό Όσκαρ για την «καλύτερη νεαρή καλλιτέχνιδα της χρονιάς». Το βραβείο της έδωσε ο φίλος και πολλές φορές συμπρωταγωνιστής της Mickey Rooney.
Η ηχογράφηση της ορχήστρας Glenn Miller ήταν Νο1 το 1939 αλλά και άλλες εκτελέσεις είχαν μεγάλη απήχηση την ίδια χρονιά, από τους Bob Crosby, Judy Garland, Larry Clinton.
Στο φιλμ η επαρχιωτοπούλα Judy το τραγουδά στον σκύλο της Toto σ’ ένα αγρόκτημα του Κάνσας καθώς ονειρεύεται έναν καλύτερο κόσμο στην άλλη άκρη του ουράνιου τόξου.
Το τραγούδι θα μείνει ισόβια στην μνήμη του κοινού στην εκτέλεση της Garland, η οποία το ερμήνευσε χιλιάδες φορές στην καριέρα της.
1940
WHEN YOU WISH UPON A STAR
Μουσική: Leigh Harline. Στίχοι: Ned Washington
Ερμηνευτής: Cliff Edwards
από την ταινία “Pinocchio” («Πινόκιο»)
Σκηνοθεσία: Ben Sharpsteen, Hamilton Luske
Με τις φωνές των: Dickie Jones, Christian Rub, Cliff Edwards, Evelyn Venable, Walter Catlett, Frankie Darro.
Άλλα τραγούδια: “Give a little whistle”, “I’ve got no strings”, “Hi-diddle-dee-dee”.
Η λαμπρή ταινία κινουμένων σχεδίων του Disney, βασισμένη στην ιστορία του Collodi (είναι στην πραγματικότητα ο δημοσιογράφος Carlo Lorenzini. Πήρε το ψευδώνυμο του από την γενέθλια πόλη του Collodi) για μια ξύλινη κούκλα που θέλει να γίνει αληθινό αγόρι. Το τραγούδι είναι ένα αισιόδοξο κομμάτι που έγινε μουσικό σήμα της ψυχαγωγικής αυτοκρατορίας του Disney. Στο φιλμ ακούγεται από τον Jiminy Cricket (με την φωνή του Cliff Edwards) καθώς η κάμερα δείχνει το σπίτι του Gepetto, του μάστορα που κατασκευάζει τις κούκλες.
Το 1940 το “When you wish upon a star” έγινε επιτυχία σε τέσσερις εκτελέσεις: Glenn Miller (No1), Guy Lombardo, Cliff Edwards, Horace Heidt. Και το 1960 από τον Dion and the Belmonts.
1941
THE LAST TIME I SAW PARIS
Μουσική: Jerome Kern. Στίχοι: Oscar Hammerstein II
Ερμηνεύτρια: Ann Sothern
από την ταινία “Lady be good”
Σκηνοθεσία: Norman Z. McLeod.
Πρωταγωνιστούν: Eleanor Powell, Ann Sothern, Robert Young, Lionel Barrymore, John Carroll, Red Skelton, Virginia O’ Brien, Dan Dailey, η ορχήστρα Jimmy Dorsey, The Berry Brothers. Σε έναν ασήμαντο ρόλο, ως ντεμπυτάντ, εμφανίζεται η Doris Day.
Άλλα τραγούδια: “Fascinating rhythm”, “You’ll never know”, “Oh lady, be good”, “Your words and my music”.
Ο συνθέτης Jerome Κern δεν φανταζόταν ότι θα κέρδιζε το Όσκαρ γι’ αυτό παρακολουθούσε την τελετή από το ραδιόφωνο στο σπίτι του. Ο Kern πίστευε ότι είτε το “Blues in the night” είτε το “Chattanooga choo choo” θα κέρδιζαν το Όσκαρ. To τραγούδι προκάλεσε αναστάτωση στους κινηματογραφικούς κύκλους διότι κέρδισε το Όσκαρ μολονότι δεν είχε γραφεί για την ταινία. Ο Tony Martin το ηχογράφησε το 1940 και η MGM αγόρασε τα δικαιώματα για να το χρησιμοποιήσει στο φιλμ.
Τους στίχους του τραγουδιού έγραψε ο Hammerstein την ημέρα που τα ναζιστικά στρατεύματα έμπαιναν στο Παρίσι. Ήταν αδιανόητο για κάποιον που πέρασε από την γαλλική πρωτεύουσα όταν ήταν παιδί με τον πατέρα του κι όπου αργότερα ως νεαρός ακόμα νοίκιασε ένα διαμέρισμα κι έμεινε πέντε μήνες. «Ήταν ο προσωπικός μου θρήνος» δήλωσε χρόνια αργότερα ο στιχουργός.
Ο Kern έβαλε την μουσική μέσα σε μια μέρα. Το 1940 ηχογραφήθηκε από την Kate Smith και μετά προστέθηκε στο “Lady be good” (στην ταινία το ερμηνεύει η Ann Sothern).
Όταν γυρίστηκε η κινηματογραφική βιογραφία του Kern “Till the clouds roll by” (1946) το “Last time I saw Paris” ερμήνευσε η Dinah Shore. Το 1954 η MGM χρησιμοποίησε τον τίτλο (και την μελωδία) για μια ταινία με την Elizabeth Taylor. Η σύνθεση ερμηνεύεται στα γαλλικά. Σε δίσκους έγινε επιτυχία μόνο από την Kate Smith (1941).
1942
WHITE CHRISTMAS
Μουσική - στίχοι: Irving Berlin
Ερμηνευτής: Bing Crosby
από την ταινία “Holiday Inn” («Μουσική παρέλασις»)
Σκηνοθεσία: Mark Sandrich.
Πρωταγωνιστούν: Bing Crosby, Fred Astaire, Marjorie Reynolds, Virginia Dale, Walter Abel, Louise Beavers.
Άλλα τραγούδια: “Abraham”, “Be careful it’s my heart”, “Easter parade”, “Happy holiday”, “Holiday Inn”, “I can’t tell a lie”, “I’ll capture your heart singing”, “Lazy”, “Let’s say it with firecrackers”, “Let’s start the New Year right”, “Plenty to be thankful for”, “Song of freedom”, “You’ re easy to dance with”.
Σ’ αυτό το μιούζικαλ που αναφέρεται σ’ ένα ρομαντικό τρίγωνο, ο συνθέτης Irving Berlin έγραψε τραγούδια για όλες τις γιορτές της χρονιάς. Η υπόθεση εκτυλίσσεται σ’ ένα ξενοδοχείο που ανοίγει μόνο τις γιορτές. Την ιδέα δανείστηκαν δύο Αμερικανοί και μερικά χρόνια αργότερα ίδρυσαν την αλυσίδα των Holiday Inn.
Τα «Λευκά Χριστούγεννα» είναι το δημοφιλέστερο χριστουγεννιάτικο τραγούδι που γράφηκε τον 20ο αιώνα, με περισσότερες από 50 εκατομμύρια πωλήσεις σε πάνω από 400 εκτελέσεις. Η εκτέλεση του Bing Crosby πούλησε 30 εκατομμύρια κόπιες. Μόνο το “Candle in the wind”, ο φόρος τιμής στην πριγκίπισσα Νταϊάνα του Elton John πούλησε περισσότερους δίσκους.
Το τραγούδι ήταν ιδιαίτερα δημοφιλές στους Αμερικανούς στρατιώτες στα μέτωπα του πολέμου, στην διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στην ταινία ο Bing Crosby βρίσκεται στην αγροτική κατοικία του στο Connecticut και παίζει στο πιάνο και τραγουδά την μελωδία με την τραγουδίστρια Marjorie Reynolds (ντουμπλαρισμένη από την Martha Mears), με φόντο ένα αναμμένο τζάκι.
Το 1942 εκτός από τον Crosby το White Christmas έκαναν επιτυχία οι Charlie Spivak, Gordon Jenkins, Freddy Martin. Και τα επόμενα χρόνια προστέθηκαν οι Frank Sinatra (1944), Jo Stafford (1946), Eddy Howard (1947), Perry Como (1947), Mantovani (1952), κ.α.
Όταν το 1954 το “White Christmas” έγινε τίτλος ταινίας την σύνθεση ερμήνευσε και πάλι ο Bing Crosby.
1943
YOU’LL NEVER KNOW
Μουσική: Harry Warren. Στίχοι: Mack Gordon
Ερμηνεύτρια: Alice Faye
από την ταινία “Hello, Frisco, Hello” («Φρίσκο»)
Σκηνοθεσία: H.Bruce Humberstone
Πρωταγωνιστούν: Alice Faye, John Payne, Jack Oakie, Lynn Bari, Laird Cregar, June Havoc, Ward Bond.
Άλλα τραγούδια: “Bedelia”, “By the light of the silvery moon”, “Gee, but it’s great to meet a friend from your home town”, “The grizzly bear”, “Has anybody here seen Kelly?”, “Hello, frisco!”, “It’s tulip time in Holland”, “I’ve got a gal in every port”, “Ragtime cowboy Joe”, “San Francisco”, “Strike up the band, here comes a sailor”, “Sweet cider time”, “They always pick on me”.
Το ρομαντικό αυτό τραγούδι έγινε σύμβολο των μοναχικών ανθρώπων που περίμεναν τα αγαπημένα τους πρόσωπα από το μέτωπο του πολέμου. Σε μια μπυραρία με ζωγραφισμένα το Σαν Φρανσίσκο και τη Νέα Υόρκη, η ηθοποιός της επιθεώρησης Alice Faye στην Καλιφόρνια ερμηνεύει το τραγούδι από το τηλέφωνο στον John Payne που βρίσκεται στο Μανχάταν. Στο τέλος της ταινίας η Faye βρίσκεται στην Νέα Υόρκη και το τραγουδά στον Payne που την ακούει από το Σαν Φρανσίσκο. Frisco λέγεται χαϊδευτικά το Σαν Φρανσίσκο.
Το τραγούδι έχει τις ρίζες του στην ρεβυ του 1915 “Ziegfeld Follies”, όταν το έγραψαν οι Gene Buck – Louis A. Hirsch. Η ταινία του 1943 δανείστηκε μόνο τον τίτλο του τραγουδιού. Για τους Warren – Gordon ήταν η τρίτη υποψηφιότητα στα Όσκαρ (o Warren κέρδισε το 1935 με το “Lullaby of Broadway”).
H Alice Faye που ερμηνεύει το “You’ll never know” ήταν δημοφιλέστατη ηθοποιός και εξαιρετική τραγουδίστρια που είχε απουσιάσει ενάμισυ χρόνο από την μεγάλη οθόνη. Το τραγούδι με την Faye χρησιμοποιήθηκε 32 χρόνια αργότερα, το 1975, στην ταινία “Alice doesn’t live here anymore” κάτω από τους τίτλους της αρχής.
Το 1943 το “You’ll never know” έγινε επιτυχία σε τρεις εκτελέσεις: Dick Haymes (No1 στις ΗΠΑ), Frank Sinatra, Willie Kelly και το 1953 ξαναγύρισε στην επικαιρότητα σε νέα εκτέλεση με την Rosemary Clooney, που συνοδεύει η ορχήστρα Harry James.
No comments:
Post a Comment