Tuesday, May 31, 2011
JUDY GARLAND DOCUMENTARY
Justin Bieber, Miley Cyrus and the Jonas Brothers have all seen their tours get transferred to the big screen, and now an unlikely star is getting the concert-film treatment: late Hollywood legend Judy Garland.
According to the L.A. Times, Garland's historic 1961 Carnegie Hall concert will be turned into a documentary courtesy of filmmakers Steven Lippman, Jeffrey Friedman and Rob Epstein. Though Garland's comeback performance earned critical raves, countless standing ovations, and spawned a chart-topping double album, no footage exists of the actual event.
"The concert is a cultural touchstone, something I remember vividly as a kid," Friedman tells the L.A. Times. "It's a magical moment in theatrical history. And yet there's almost no record of it."
Until now.
The filmmakers hope to re-create the Carnegie Hall experience with "Stay All Night," a documentary that will combine music snippets and recently uncovered backstage footage of Garland with new interviews of people who witnessed the show. The movie will focus on the connection between Garland and her audience that evening, and the team hopes to evoke that same feeling for those seated in theaters.
"There's an opportunity to create what it's like to be in the presence of transcendent artistry," Friedman says. "The trick is to capture these unguarded moments and make the audience feel like they were there."
According to the L.A. Times, Garland's historic 1961 Carnegie Hall concert will be turned into a documentary courtesy of filmmakers Steven Lippman, Jeffrey Friedman and Rob Epstein. Though Garland's comeback performance earned critical raves, countless standing ovations, and spawned a chart-topping double album, no footage exists of the actual event.
"The concert is a cultural touchstone, something I remember vividly as a kid," Friedman tells the L.A. Times. "It's a magical moment in theatrical history. And yet there's almost no record of it."
Until now.
The filmmakers hope to re-create the Carnegie Hall experience with "Stay All Night," a documentary that will combine music snippets and recently uncovered backstage footage of Garland with new interviews of people who witnessed the show. The movie will focus on the connection between Garland and her audience that evening, and the team hopes to evoke that same feeling for those seated in theaters.
"There's an opportunity to create what it's like to be in the presence of transcendent artistry," Friedman says. "The trick is to capture these unguarded moments and make the audience feel like they were there."
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ΒΙΛΛΑ ΤΟΥ ΤΣΑΡΛΙ ΣΗΝ
Πωλειται για 7,2 εκατομμυρια δολλαρια η υπεροχη αυτη βιλλα του ηθοποιου Τσαρλι Σην στην Καλιφορνια-με πισινα,σπα,υπαιθρια κουζινα,κλπ
THE GLASS BOTTOM BOAT
The Glass Bottom Boat
Euterpe / MGM, 1966, Color, 110 minutes, ***½
Released June, 1966
Doris Day entered her eighth consecutive year as a Top-10 Box-Office Star when she boarded The Glass Bottom Boat, a hilarious blending of romantic comedy and the era's burgeoning spy-movie genre.
Day plays a Girl Friday at a hush-hush aeronautics think tank. When colleagues suspect she's an espionage agent, Jennifer chaotically sets out to clear her name. Looney Tunes alumnus Frank Tashlin directs with a cartoonist's sensibility - or zany insensibility - embracing everything from spy guises to push-button chaos in a futuristic kitchen. With top comedians Arthur Godfrey, Paul Lynde, Edward Andrews, John McGiver, Dom DeLuise and Dick Martin in tow, The Glass Bottom Boat is loaded top to bottom with seethrough fun.
The support cast includes Paul Lynde as a security agent and Dom DeLuise as a bumbling spy. Even Robert Vaughn gets into the act with a cameo as Napoleon Solo from TV's "The Man from U.N.C.L.E." Lots of laughs!
Produced by: Martin Melcher and Everett Freeman
Directed by: Frank Tashlin
Assistant Director: Al Jennings
Written by: Everett Freeman
Music by: De Vol
Songs: "The Glass Bottom Boat" by Joe Lubin;
"Soft as the Starlight" by Joe Lubin and Jerome Howard
Art Direction: George W. Davis and Edward C. Carfagno
Set Decoration: Hugh Hunt, Henry Grace
Miss Day's Costumes Designed by: Ray Aghayan
Doris Day Hair Styling by: Barbara Lampson
Make-Up Supervision: William Tuttle
Recording Supervisor: Franklin Milton
Director of Photography: Leon Shamroy
Special Visual Effects: J. McMillin Johnson, Carroll L. Shepphird
In Panavision and Metrocolor
Film Editor: John McSweeney
Cast: Doris Day [Jennifer Nelson], Rod Taylor [Bruce Templeton], Arthur Godfrey [Axel Nordstrom], John McGiver [Ralph Goodwin], Paul Lynde [Homer Cripps], Edward Andrews [Gen. Wallace Bleecker], Eric Fleming [Edgar Hill], Dom DeLuise [Julius Pritter], Dick Martin [Zack Molloy], Elisabeth Fraser [Nina Bailey], George Tobias [Mr. Fenimore], Alice Pearce [Mrs. Fenimore], Ellen Corby [Anna Miller], Dee J. Thompson [Donna], Additional Cast: Robert Vaughn [Cameo as Napoleon Solo], Theodore Marcuse [Spy with Cigar], Christopher Riordan [Party Guest / Plant Worker]
Musical Program: [0:03} The Glass Bottom Boat (sung by Doris Day and Chorus behind titles); [0:44] The Glass Bottom Boat (sung by Arthur Godfrey and Doris Day); [0:46] Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be) (sung by Doris Day and Arthur Godfrey); [0:49] Soft as the Starlight (sung by Doris Day)
Euterpe / MGM, 1966, Color, 110 minutes, ***½
Released June, 1966
Doris Day entered her eighth consecutive year as a Top-10 Box-Office Star when she boarded The Glass Bottom Boat, a hilarious blending of romantic comedy and the era's burgeoning spy-movie genre.
Day plays a Girl Friday at a hush-hush aeronautics think tank. When colleagues suspect she's an espionage agent, Jennifer chaotically sets out to clear her name. Looney Tunes alumnus Frank Tashlin directs with a cartoonist's sensibility - or zany insensibility - embracing everything from spy guises to push-button chaos in a futuristic kitchen. With top comedians Arthur Godfrey, Paul Lynde, Edward Andrews, John McGiver, Dom DeLuise and Dick Martin in tow, The Glass Bottom Boat is loaded top to bottom with seethrough fun.
The support cast includes Paul Lynde as a security agent and Dom DeLuise as a bumbling spy. Even Robert Vaughn gets into the act with a cameo as Napoleon Solo from TV's "The Man from U.N.C.L.E." Lots of laughs!
Produced by: Martin Melcher and Everett Freeman
Directed by: Frank Tashlin
Assistant Director: Al Jennings
Written by: Everett Freeman
Music by: De Vol
Songs: "The Glass Bottom Boat" by Joe Lubin;
"Soft as the Starlight" by Joe Lubin and Jerome Howard
Art Direction: George W. Davis and Edward C. Carfagno
Set Decoration: Hugh Hunt, Henry Grace
Miss Day's Costumes Designed by: Ray Aghayan
Doris Day Hair Styling by: Barbara Lampson
Make-Up Supervision: William Tuttle
Recording Supervisor: Franklin Milton
Director of Photography: Leon Shamroy
Special Visual Effects: J. McMillin Johnson, Carroll L. Shepphird
In Panavision and Metrocolor
Film Editor: John McSweeney
Cast: Doris Day [Jennifer Nelson], Rod Taylor [Bruce Templeton], Arthur Godfrey [Axel Nordstrom], John McGiver [Ralph Goodwin], Paul Lynde [Homer Cripps], Edward Andrews [Gen. Wallace Bleecker], Eric Fleming [Edgar Hill], Dom DeLuise [Julius Pritter], Dick Martin [Zack Molloy], Elisabeth Fraser [Nina Bailey], George Tobias [Mr. Fenimore], Alice Pearce [Mrs. Fenimore], Ellen Corby [Anna Miller], Dee J. Thompson [Donna], Additional Cast: Robert Vaughn [Cameo as Napoleon Solo], Theodore Marcuse [Spy with Cigar], Christopher Riordan [Party Guest / Plant Worker]
Musical Program: [0:03} The Glass Bottom Boat (sung by Doris Day and Chorus behind titles); [0:44] The Glass Bottom Boat (sung by Arthur Godfrey and Doris Day); [0:46] Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be) (sung by Doris Day and Arthur Godfrey); [0:49] Soft as the Starlight (sung by Doris Day)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
1961: Ο Τσακ Μπέρι ανοίγει το συγκρότημα ψυχαγωγίας Berry Park, με ζωολογικό κήπο και γήπεδα γκολφ.
1969: Ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο ηχογραφούν το «Give Peace a Chance».
1969: Οι Rolling Stones ηχογραφούν την επιτυχία τους «Honky Tonk Women».
1971: 36 οπαδοί των Grateful Dead χρειάζονται επείγουσα ιατρική βοήθεια, όταν καταναλώνουν χυμό μήλου ποτισμένο με L.S.D. , κατά τη διάρκεια συναυλίας του συγκροτήματος στις ΗΠΑ.
1975: Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης για την αναγγελία της περιοδείας των Rolling Stones στις ΗΠΑ, τα μέλη του συγκροτήματος αφήνουν τις θέσεις τους και επιβιβάζονται σε ένα ανοιχτό φορτηγό δίνοντας μία αυτοσχέδια συναυλία στους δρόμους της αμερικανικής μεγαλούπολης.
1976: Το συγκρότημα των «Who» δίνει στο γήπεδο της Τσάρλτον την πιο ηχηρή συναυλία του, που περνά στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Η ισχύς που βγαίνει από τα μηχανήματα είναι 76.000 βατ και τα ντεσιμπέλ 120.
1980: Ο Πολ Μακάρτνεϊ ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «McCartney II».
1982: Οι R.E.M. υπογράφουν συμβόλαιο συνεργασίας με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία I.R.S., που εδρεύει στην Καλιφόρνια.
1986: Ο Πίτερ Γκάμπριελ ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «So».
1989: Το θρυλικό συγκρότημα Pink Floyd δίνει για πρώτη φορά συναυλία στην Αθήνα, χωρίς τον Ρότζερ Γουότερς στη σύνθεσή του.
1989: Οι Tin Machine του Ντέιβιντ Μπάουι κάνουν το συναυλιακό τους ντεμπούτο, σε μουσική εκδήλωση στη Νέα Υόρκη.
1998: Οι Simply Red ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Blue».
2003: Η Αγγλική Αστυνομία ανακοινώνει ότι οι θεατές που θα παρακολουθήσουν τα μεγάλα ροκ φεστιβάλ του καλοκαιριού θα υποβάλλονται σε ναρκοτέστ με τη λήψη ιδρώτα από τα χέρια τους.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1948: Τζον Μπόναμ, βρετανός ντράμερ των Led Zeppelin. (Θαν. 25/9/1980)
1948: Μάρτιν Χάνετ, άγγλος παράγοντας της δισκογραφίας, που δούλεψε με τους Smiths, New Order, Joy Division, Happy Mondays, Magazine, U2 και Psychedelic Furs. (Θαν. 18/4/1991)
1952: Καρλ Μπάρτος, συνιδρυτής των Kraftwerk.
1959: Ντάνι Πίρσον, αμερικανός μπασίστας των American Music Club.
1963: Γουέντι Σμιθ, αγγλίδα τραγουδίστρια των Prefab Sprout.
1965: Στιβ Γουάιτ, άγγλος ντράμερ των Style Council.
ΘΑΝΑΤΟΙ
2004: Ρόμπερτ Κουάιν, αμερικανός κιθαρίστας που συνεργέστηκε με τους Λου Ριντ, Μπράιαν Ίνο, Λόιντ Κόουλ, Μαριάν Φέιθφουλ, Τομ Γουέιτς, They Might Be Giants, Material και Τζον Τζορν. (Γεν. 30/12/1942)
1969: Ο Τζον Λένον και η Γιόκο Όνο ηχογραφούν το «Give Peace a Chance».
1969: Οι Rolling Stones ηχογραφούν την επιτυχία τους «Honky Tonk Women».
1971: 36 οπαδοί των Grateful Dead χρειάζονται επείγουσα ιατρική βοήθεια, όταν καταναλώνουν χυμό μήλου ποτισμένο με L.S.D. , κατά τη διάρκεια συναυλίας του συγκροτήματος στις ΗΠΑ.
1975: Κατά τη διάρκεια συνέντευξης τύπου σε ξενοδοχείο της Νέας Υόρκης για την αναγγελία της περιοδείας των Rolling Stones στις ΗΠΑ, τα μέλη του συγκροτήματος αφήνουν τις θέσεις τους και επιβιβάζονται σε ένα ανοιχτό φορτηγό δίνοντας μία αυτοσχέδια συναυλία στους δρόμους της αμερικανικής μεγαλούπολης.
1976: Το συγκρότημα των «Who» δίνει στο γήπεδο της Τσάρλτον την πιο ηχηρή συναυλία του, που περνά στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες. Η ισχύς που βγαίνει από τα μηχανήματα είναι 76.000 βατ και τα ντεσιμπέλ 120.
1980: Ο Πολ Μακάρτνεϊ ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «McCartney II».
1982: Οι R.E.M. υπογράφουν συμβόλαιο συνεργασίας με την ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία I.R.S., που εδρεύει στην Καλιφόρνια.
1986: Ο Πίτερ Γκάμπριελ ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «So».
1989: Το θρυλικό συγκρότημα Pink Floyd δίνει για πρώτη φορά συναυλία στην Αθήνα, χωρίς τον Ρότζερ Γουότερς στη σύνθεσή του.
1989: Οι Tin Machine του Ντέιβιντ Μπάουι κάνουν το συναυλιακό τους ντεμπούτο, σε μουσική εκδήλωση στη Νέα Υόρκη.
1998: Οι Simply Red ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Blue».
2003: Η Αγγλική Αστυνομία ανακοινώνει ότι οι θεατές που θα παρακολουθήσουν τα μεγάλα ροκ φεστιβάλ του καλοκαιριού θα υποβάλλονται σε ναρκοτέστ με τη λήψη ιδρώτα από τα χέρια τους.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1948: Τζον Μπόναμ, βρετανός ντράμερ των Led Zeppelin. (Θαν. 25/9/1980)
1948: Μάρτιν Χάνετ, άγγλος παράγοντας της δισκογραφίας, που δούλεψε με τους Smiths, New Order, Joy Division, Happy Mondays, Magazine, U2 και Psychedelic Furs. (Θαν. 18/4/1991)
1952: Καρλ Μπάρτος, συνιδρυτής των Kraftwerk.
1959: Ντάνι Πίρσον, αμερικανός μπασίστας των American Music Club.
1963: Γουέντι Σμιθ, αγγλίδα τραγουδίστρια των Prefab Sprout.
1965: Στιβ Γουάιτ, άγγλος ντράμερ των Style Council.
ΘΑΝΑΤΟΙ
2004: Ρόμπερτ Κουάιν, αμερικανός κιθαρίστας που συνεργέστηκε με τους Λου Ριντ, Μπράιαν Ίνο, Λόιντ Κόουλ, Μαριάν Φέιθφουλ, Τομ Γουέιτς, They Might Be Giants, Material και Τζον Τζορν. (Γεν. 30/12/1942)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-31 ΜΑΙΟΥ
1678: Ξεκινούν στο Κόβεντρι της Αγγλίας οι εορτασμοί σε ανάμνηση της πορείας της θρυλικής Λαίδης Γκοντάιβα.
1907: Το πρώτο ταξί κυκλοφορεί στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
1910: Η Ανιές, η αδελφή του ιδρυτή του προσκοπισμού λόρδου Μπέιντελ Πάουελ, ιδρύει το Σώμα των Οδηγών.
1915: Θρίαμβος Βενιζέλου στις εκλογές. Λαμβάνει τις 185 από τις 316 έδρες της Βουλής με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Οι ψηφοφόροι τάσσονται με τη θέση του Βενιζέλου για έξοδο στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».
1952: Ο Νικόλαος Πλαστήρας αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Ελλάδας.
1987: Βγαίνει στον αέρα ο πρώτος μη κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός, ο δημοτικός «Αθήνα 9|84».
Γεννησεις
1923: Ρενιέ Γ', πρίγκιπας του Μονακό. [θαν. 6/4/2005]
1930: Κλιντ Ίστγουντ, αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
1945: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, γερμανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου. [θαν. 10/6/1982]
Θανατοι
1809: Γιόζεφ Χάιδν, αυστριακός συνθέτης. [γεν. 31/3/1732]
1905: Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πρωθυπουργός. Δολοφονήθηκε κατά την προσέλευσή του στη Βουλή από τον χαρτοπαίκτη και λεσχειάρχη Αντώνη Κωσταγερακάρη. Αιτία, η απόφαση του Δηλιγιάννη να κλείσει τις χαρτοπαικτικές λέσχες. [γεν. 1826]
2000: Τίτο Πουέντε, πορτορικάνος μουσικός της λάτιν-τζαζ. [γεν. 20/4/1923]
1907: Το πρώτο ταξί κυκλοφορεί στους δρόμους της Νέας Υόρκης.
1910: Η Ανιές, η αδελφή του ιδρυτή του προσκοπισμού λόρδου Μπέιντελ Πάουελ, ιδρύει το Σώμα των Οδηγών.
1915: Θρίαμβος Βενιζέλου στις εκλογές. Λαμβάνει τις 185 από τις 316 έδρες της Βουλής με το Κόμμα των Φιλελευθέρων. Οι ψηφοφόροι τάσσονται με τη θέση του Βενιζέλου για έξοδο στον πόλεμο στο πλευρό της «Αντάντ».
1952: Ο Νικόλαος Πλαστήρας αναλαμβάνει πρωθυπουργός της Ελλάδας.
1987: Βγαίνει στον αέρα ο πρώτος μη κρατικός ραδιοφωνικός σταθμός, ο δημοτικός «Αθήνα 9|84».
Γεννησεις
1923: Ρενιέ Γ', πρίγκιπας του Μονακό. [θαν. 6/4/2005]
1930: Κλιντ Ίστγουντ, αμερικανός ηθοποιός και σκηνοθέτης.
1945: Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, γερμανός σκηνοθέτης του κινηματογράφου. [θαν. 10/6/1982]
Θανατοι
1809: Γιόζεφ Χάιδν, αυστριακός συνθέτης. [γεν. 31/3/1732]
1905: Θεόδωρος Δηλιγιάννης, πρωθυπουργός. Δολοφονήθηκε κατά την προσέλευσή του στη Βουλή από τον χαρτοπαίκτη και λεσχειάρχη Αντώνη Κωσταγερακάρη. Αιτία, η απόφαση του Δηλιγιάννη να κλείσει τις χαρτοπαικτικές λέσχες. [γεν. 1826]
2000: Τίτο Πουέντε, πορτορικάνος μουσικός της λάτιν-τζαζ. [γεν. 20/4/1923]
ΤΕΜΠΗ-Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΗΡΑΓΓΑ
Η μεγαλύτερή σήραγγα στην Ελλάδα αλλά και τα Βαλκάνια μήκους 6 χλμ, η οποία παρακάμπτει την κοιλάδα των Τεμπών, διανοίχθηκε τη Δευτέρα, καθ' ολοκληρία, καθώς «συνάντησαν» η μία άκρη της την άλλη, μετά από έκρηξη που προκλήθηκε στο σημείο συνάντησης.
Οι εργασίες για την κατασκευή της σήραγγας, ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2008, και από τα δύο μέτωπα ταυτόχρονα - από το Νότιο Μέτωπο δηλαδή το οποίο βρίσκεται στην είσοδο της Κοιλάδας των Τεμπών και από το Βόρειο Μέτωπο το οποίο βρίσκεται στο Ομόλιο. Χθες, Δευτέρα, μετά από 2 χρόνια και 9 μήνες εργασιών, τα δύο μέτωπα συναντήθηκαν, στη μέση, στα 3 χιλιόμετρα δηλαδή, και έτσι άνοιξε απ' άκρη σε άκρη η μεγαλύτερη οδική σήραγγα.
Οι εργασίες για την κατασκευή της σήραγγας, ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2008, και από τα δύο μέτωπα ταυτόχρονα - από το Νότιο Μέτωπο δηλαδή το οποίο βρίσκεται στην είσοδο της Κοιλάδας των Τεμπών και από το Βόρειο Μέτωπο το οποίο βρίσκεται στο Ομόλιο. Χθες, Δευτέρα, μετά από 2 χρόνια και 9 μήνες εργασιών, τα δύο μέτωπα συναντήθηκαν, στη μέση, στα 3 χιλιόμετρα δηλαδή, και έτσι άνοιξε απ' άκρη σε άκρη η μεγαλύτερη οδική σήραγγα.
Monday, May 30, 2011
ΡΕΚΟΡ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Ένα νέο παγκόσμιο ρεκόρ σημειώθηκε στην ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων μέσω οπτικής ίνας, με τη χρήση ενός μόνο λέιζερ, καθώς μια διεθνής ομάδα ερευνητών - με συμμετοχή Έλληνα επιστήμονα - πέτυχε ρυθμό μεταφοράς της τάξης των 26 terabits ανά δευτερόλεπτο.
Όπως μετέδωσε το ΑΠΕ, μία τέτοια ασύλληπτη ταχύτητα, για παράδειγμα, επιτρέπει τη μετάδοση όλων των πληροφοριών που περιέχονται στην τεράστια Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μέσα σε μόλις δέκα δευτερόλεπτα.
Η νέα τεχνική αξιοποιεί ένα μαθηματικό «εργαλείο», τον λεγόμενο «γρήγορο μετασχηματισμό Φουριέ», που επιτρέπει να διακριθούν περισσότερα από 300 ξεχωριστά χρώματα σε μια ακτίνα λέιζερ, σε κάθε ένα από τα οποία μπορούν να κωδικοποιηθούν και να μεταφερθούν, εκ παραλλήλου, ξεχωριστές πληροφορίες. Στα πρώτα στάδια της οπτικής τεχνολογίας, ήταν δυνατό να ενσωματωθούν πληροφορίες (δεδομένα) μόνο σε ένα χρώμα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλες πρόοδοι, που συνεχώς αυξάνουν τον όγκο και την ταχύτητα μετάδοσης των δεδομένων.
Οι ερευνητές - Γερμανοί, Βρετανοί, Ελβετοί, Ισραηλινοί κ.ά.-, με επικεφαλής τον καθηγητή Βόλφγκανγκ Φρόιντε του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης στη Γερμανία, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό φωτονικής “Nature Photonics”, σύμφωνα με το BBC. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής δρ Περικλής Πετρόπουλος, του Κέντρου Ερευνών Οπτοηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία. Αποφοίτησε το 1995 από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του πανεπιστημίου Πατρών και πήρε το 2000 το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, όπου σήμερα πλέον εργάζεται ως ερευνητής με ειδίκευση στις τηλεπικοινωνίες μέσω οπτικών ινών.
Αν χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα πολλά λέιζερ για την αποστολή δεδομένων μέσω οπτικής ίνας, η ταχύτητα μπορεί να αυξηθεί θεαματικά και ήδη έχει επιτευχθεί πειραματικά η ταχύτητα των 100 terabits το δευτερόλεπτο. Όμως χρειάστηκαν γι’ αυτό 500 λέιζερ, πράγμα που καθιστά την όλη διαδικασία απαγορευτικά δαπανηρή για εμπορική αξιοποίηση.
Η νέα μέθοδος καταφέρνει να επιτύχει ταχύτητες-ρεκόρ με την χρήση μόνο ενός λέιζερ, πράγμα που την καθιστά πρακτικά αξιοποιήσιμη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι δυνατό η νέα τεχνολογία να ενσωματωθεί σε ένα «τσιπάκι» πυριτίου, που θα βγει στην αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον.
Όπως μετέδωσε το ΑΠΕ, μία τέτοια ασύλληπτη ταχύτητα, για παράδειγμα, επιτρέπει τη μετάδοση όλων των πληροφοριών που περιέχονται στην τεράστια Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου των ΗΠΑ, μέσα σε μόλις δέκα δευτερόλεπτα.
Η νέα τεχνική αξιοποιεί ένα μαθηματικό «εργαλείο», τον λεγόμενο «γρήγορο μετασχηματισμό Φουριέ», που επιτρέπει να διακριθούν περισσότερα από 300 ξεχωριστά χρώματα σε μια ακτίνα λέιζερ, σε κάθε ένα από τα οποία μπορούν να κωδικοποιηθούν και να μεταφερθούν, εκ παραλλήλου, ξεχωριστές πληροφορίες. Στα πρώτα στάδια της οπτικής τεχνολογίας, ήταν δυνατό να ενσωματωθούν πληροφορίες (δεδομένα) μόνο σε ένα χρώμα, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν σημειωθεί αλλεπάλληλες πρόοδοι, που συνεχώς αυξάνουν τον όγκο και την ταχύτητα μετάδοσης των δεδομένων.
Οι ερευνητές - Γερμανοί, Βρετανοί, Ελβετοί, Ισραηλινοί κ.ά.-, με επικεφαλής τον καθηγητή Βόλφγκανγκ Φρόιντε του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Καρλσρούης στη Γερμανία, δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό φωτονικής “Nature Photonics”, σύμφωνα με το BBC. Ανάμεσά τους βρίσκεται ο ελληνικής καταγωγής δρ Περικλής Πετρόπουλος, του Κέντρου Ερευνών Οπτοηλεκτρονικής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον στη Βρετανία. Αποφοίτησε το 1995 από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του πανεπιστημίου Πατρών και πήρε το 2000 το διδακτορικό του από το πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, όπου σήμερα πλέον εργάζεται ως ερευνητής με ειδίκευση στις τηλεπικοινωνίες μέσω οπτικών ινών.
Αν χρησιμοποιηθούν ταυτόχρονα πολλά λέιζερ για την αποστολή δεδομένων μέσω οπτικής ίνας, η ταχύτητα μπορεί να αυξηθεί θεαματικά και ήδη έχει επιτευχθεί πειραματικά η ταχύτητα των 100 terabits το δευτερόλεπτο. Όμως χρειάστηκαν γι’ αυτό 500 λέιζερ, πράγμα που καθιστά την όλη διαδικασία απαγορευτικά δαπανηρή για εμπορική αξιοποίηση.
Η νέα μέθοδος καταφέρνει να επιτύχει ταχύτητες-ρεκόρ με την χρήση μόνο ενός λέιζερ, πράγμα που την καθιστά πρακτικά αξιοποιήσιμη. Σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι δυνατό η νέα τεχνολογία να ενσωματωθεί σε ένα «τσιπάκι» πυριτίου, που θα βγει στην αγορά κάποια στιγμή στο μέλλον.
BARBARA SINATRA-LIFE WITH FRANK
Barbara Sinatra was her famous husband's fourth wife. Also his last. He died in her arms in 1998. They had been married 22 years.
Frank Sinatra's widow Barbara, 84, dishes on what it was like living with Ol' Blue Eyes in her new memoir.
It wasn't always pretty, although she says she was the "luckiest woman in the world" to be his wife.
Sinatra's widow, 84, is now telling what it was like living with Ol' Blue Eyes in her aptly titled memoir Lady Blue Eyes: My Life With Frank.
If you're interested in celebrity marriages, this memoir is the predictable dip into such shallow waters. If you're not, you can at least pass the time counting the names dropped. There are thousands.
Model, Vegas showgirl, wife of Zeppo Marx, Barbara had been out and about before she met Sinatra. He quickly won her over, but their long-term affair before their marriage did not please Sinatra's feisty mother, Dolly, who asked him, "Aren't there enough whores around?"
He was attentive, polite, but best of all he had a good eye "for stone," she writes. Meaning he could pick out amazing jewelry, including a famous Cartier necklace. And then there were the flights to Paris for dinner, the expensive cars, the suites in world-class hotels around the world. She calls it all "some candy jar."
There was a price to pay for all this, however. Sinatra could be a bully, screaming at Washington Post society columnist Maxine Cheshire and pushing a man into a phone booth, punching him before sliding the door shut.
She admits he was "definitely a Jekyll and Hyde" personality, recounting numerous evenings when he was overdrinking with his buddies, making scenes from New York to Hong Kong, ripping phones from the wall and throwing them into windows.
-----------------------------------
About the book
Lady Blue Eyes: My Life With Frank
* * out of four
By Barbara Sinatra
Crown Archetype, 388 pp., $24.99
-----------------------------------
He also wasn't the most romantic. She had to accept that fact when a prenup was delivered to her on the morning of their wedding. She signed it.
Did he ever cheat? All she'll say is that she took Palm Springs neighbor Lee Annenberg's advice: Look the other way.
As for his connections to the Mob, she only says he got frustrated with the press for always alleging it. The press was not his favorite.
If you're a Sinatra fan, you'll learn he loved grilled cheese sandwiches, unfiltered Camels and Jack Daniels, but hated women who wore too much perfume. He also hated women who couldn't hold their liquor.
Barbara Sinatra could.
Frank Sinatra's widow Barbara, 84, dishes on what it was like living with Ol' Blue Eyes in her new memoir.
It wasn't always pretty, although she says she was the "luckiest woman in the world" to be his wife.
Sinatra's widow, 84, is now telling what it was like living with Ol' Blue Eyes in her aptly titled memoir Lady Blue Eyes: My Life With Frank.
If you're interested in celebrity marriages, this memoir is the predictable dip into such shallow waters. If you're not, you can at least pass the time counting the names dropped. There are thousands.
Model, Vegas showgirl, wife of Zeppo Marx, Barbara had been out and about before she met Sinatra. He quickly won her over, but their long-term affair before their marriage did not please Sinatra's feisty mother, Dolly, who asked him, "Aren't there enough whores around?"
He was attentive, polite, but best of all he had a good eye "for stone," she writes. Meaning he could pick out amazing jewelry, including a famous Cartier necklace. And then there were the flights to Paris for dinner, the expensive cars, the suites in world-class hotels around the world. She calls it all "some candy jar."
There was a price to pay for all this, however. Sinatra could be a bully, screaming at Washington Post society columnist Maxine Cheshire and pushing a man into a phone booth, punching him before sliding the door shut.
She admits he was "definitely a Jekyll and Hyde" personality, recounting numerous evenings when he was overdrinking with his buddies, making scenes from New York to Hong Kong, ripping phones from the wall and throwing them into windows.
-----------------------------------
About the book
Lady Blue Eyes: My Life With Frank
* * out of four
By Barbara Sinatra
Crown Archetype, 388 pp., $24.99
-----------------------------------
He also wasn't the most romantic. She had to accept that fact when a prenup was delivered to her on the morning of their wedding. She signed it.
Did he ever cheat? All she'll say is that she took Palm Springs neighbor Lee Annenberg's advice: Look the other way.
As for his connections to the Mob, she only says he got frustrated with the press for always alleging it. The press was not his favorite.
If you're a Sinatra fan, you'll learn he loved grilled cheese sandwiches, unfiltered Camels and Jack Daniels, but hated women who wore too much perfume. He also hated women who couldn't hold their liquor.
Barbara Sinatra could.
ADELE IS UK 'S MOST INFLUENTIAL IN MUSIC
Singer Adele has topped a list of the UK's 100 most influential people in the music industry.
The Guardian, which compiled the poll, said it was an "astonishing achievement" for the 23-year-old Rolling In The Deep star.
Her latest album 21 has topped the US chart and spent 15 of the last 17 weeks at number one in the UK.
Richard Russell from her record label XL said the secret to her success was the lack of "gimmicks" in her music.
At number two in the list was Lucian Grainge and David Joseph, who run Universal Music Group and Universal Music UK.
Simon Cowell, who runs record label Syco, was at number three with Radio 1's music policy executive Nigel Harding fourth.
At number five was iTunes UK, followed by Chad Hurley, Steve Chen and Jawed Karim, the founders of YouTube.
Radio 1's head of music George Ergatoudis was seventh, with the co-founders of Google - Larry Page, Sergey Brin and Eric Schmidt - at number eight.
In ninth was SJM Concerts boss Simon Moran with the president of Amazon Jeff Bezos rounding off the top ten.
Adele found fame after being receiving the first critics choice Brit award in 2008.
She also topped the BBC's Sound of 2008 breakthrough list.
Her first album debuted at number one in the UK and she went on to win two Grammy Awards.
"The whole message with her is, it's just music. There's no gimmicks, there's no selling of sexuality," Mr Russell told the newspaper.
The list was compiled by a panel of music experts, which was lead by music manager Cerne Canning.
"Adele is the most powerful force in music at the moment. It is very refreshing to see something so successful done in such a sensitive way," he said.
The Guardian, which compiled the poll, said it was an "astonishing achievement" for the 23-year-old Rolling In The Deep star.
Her latest album 21 has topped the US chart and spent 15 of the last 17 weeks at number one in the UK.
Richard Russell from her record label XL said the secret to her success was the lack of "gimmicks" in her music.
At number two in the list was Lucian Grainge and David Joseph, who run Universal Music Group and Universal Music UK.
Simon Cowell, who runs record label Syco, was at number three with Radio 1's music policy executive Nigel Harding fourth.
At number five was iTunes UK, followed by Chad Hurley, Steve Chen and Jawed Karim, the founders of YouTube.
Radio 1's head of music George Ergatoudis was seventh, with the co-founders of Google - Larry Page, Sergey Brin and Eric Schmidt - at number eight.
In ninth was SJM Concerts boss Simon Moran with the president of Amazon Jeff Bezos rounding off the top ten.
Adele found fame after being receiving the first critics choice Brit award in 2008.
She also topped the BBC's Sound of 2008 breakthrough list.
Her first album debuted at number one in the UK and she went on to win two Grammy Awards.
"The whole message with her is, it's just music. There's no gimmicks, there's no selling of sexuality," Mr Russell told the newspaper.
The list was compiled by a panel of music experts, which was lead by music manager Cerne Canning.
"Adele is the most powerful force in music at the moment. It is very refreshing to see something so successful done in such a sensitive way," he said.
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
σήμερα
Δευ 30 Μαι 11
Εμμέλεια
αύριο
Τρι 31 Μαι 11
Ερμείας, Ερμεία, Ερμειάς, Μάγος, Μάγια
μεθαύριο
Τετ 01 Ιουν 11
Γεράκης, Γερακίνα, Ευέλπιστος, Ευελπίστη, Θεσπέσιος, Θεσπέσης, Θεσπέσια, Ιέραξ, Ιέρακας, Γέρακας, Ιουστίνος, Πύρρος, Πύρος, Πύρρα, Πύρα
Δευ 30 Μαι 11
Εμμέλεια
αύριο
Τρι 31 Μαι 11
Ερμείας, Ερμεία, Ερμειάς, Μάγος, Μάγια
μεθαύριο
Τετ 01 Ιουν 11
Γεράκης, Γερακίνα, Ευέλπιστος, Ευελπίστη, Θεσπέσιος, Θεσπέσης, Θεσπέσια, Ιέραξ, Ιέρακας, Γέρακας, Ιουστίνος, Πύρρος, Πύρος, Πύρρα, Πύρα
GIVE A GIRL A BREAK
Give a Girl a Break
MGM, 1953, Color, 82 minutes, ***½
Released December, 1953
Kasznar, Champion and Fosse are putting on a Broadway show and they need a leading lady. But each of them has eyes for a different woman, and each wants his favorite to get the part. The only thing to do is hold an audition. Fun film with a fun cast. Highlights include "Nothing Is Impossible," sung and danced by Kasznar, Fosse and Champion; "In Our United State," sung and danced by Fosse and Reynolds; and "It Happens Every Time," sung by Gower and danced by Marge and Gower.
Produced by: Jack Cummings
Directed by: Stanley Donen
Assistant Director: Marvin Stuart
Screen Play by: Albert Hackett and Frances Goodrich
Story by: Vera Caspary
Music by: Burton Lane
Lyrics by: Ira Gershwin
Musical Direction: André Previn and Saul Chaplin
Musical Numbers Staged by: Stanley Donen and Gower Champion
Art Directors: Cedric Gibbons and Paul Groesse
Set Decorations: Edwin B. Willis, Arthur Krams
Women's Costumes Designed by: Helen Rose
Men's Costumes Designed by: Herschel McCoy
Hair Styles: Sydney Guilaroff
Make-Up Created by: William Tuttle
Recording Supervisor: Douglas Shearer
Director of Photography: William C. Mellor
Special Effects: Warren Newcombe, Irving G. Ries
Color by Technicolor
Technicolor Color Consultants: Henri Jaffa, Robert Brower
Film Editor: Adrienne Fazan
Cast: Marge Champion [Madelyn Corlane], Gower Champion [Ted Sturgis], Debbie Reynolds [Suzy Doolittle], Helen Wood [Joanna Moss], Bob Fosse [Bob Dowdy], Kurt Kasznar [Leo Belney], Richard Anderson [Burton Bradshaw], William Ching [Anson Pritchett], Lurene Tuttle [Mrs. Doolittle], Larry Keating [Felix Jordan], Donna Martell [Janet Hallson]
Musical Program: [0:06] Give a Girl a Break (sung by Debbie Reynolds, Marge Champion, Helen Wood and Chorus, danced by Debbie, Marge and Helen); [0:18] Nothing Is Impossible (sung and danced by Kurt Kasznar, Bob Fosse and Gower Champion); [0:34] In Our United State (sung and danced by Debbie Reynolds and Bob Fosse); [0:41] Challenge Dance (danced by Marge and Gower Champion); [0:48] Suzy's audition (danced by Debbie Reynolds); Joanna's audition (danced by Helen Wood); Madelyn's audition (danced by Marge Champion); [0:53] Give a Girl a Break (sung by Debbie Reynolds, Marge Champion, Helen Wood and Ensemble; danced by Debbie, Marge and Helen); In Our United State (instrumental version danced by Debbie Reynolds and Bob Fosse); [0:57] unidentified instrumental (danced by Helen Wood and Kurt Kasznar); [1:00] It Happens Every Time (sung by Gower Champion, danced by Marge and Gower Champion); [1:16] Applause, Applause (sung and danced by Debbie Reynolds and Gower Champion with Chorus)
MGM, 1953, Color, 82 minutes, ***½
Released December, 1953
Kasznar, Champion and Fosse are putting on a Broadway show and they need a leading lady. But each of them has eyes for a different woman, and each wants his favorite to get the part. The only thing to do is hold an audition. Fun film with a fun cast. Highlights include "Nothing Is Impossible," sung and danced by Kasznar, Fosse and Champion; "In Our United State," sung and danced by Fosse and Reynolds; and "It Happens Every Time," sung by Gower and danced by Marge and Gower.
Produced by: Jack Cummings
Directed by: Stanley Donen
Assistant Director: Marvin Stuart
Screen Play by: Albert Hackett and Frances Goodrich
Story by: Vera Caspary
Music by: Burton Lane
Lyrics by: Ira Gershwin
Musical Direction: André Previn and Saul Chaplin
Musical Numbers Staged by: Stanley Donen and Gower Champion
Art Directors: Cedric Gibbons and Paul Groesse
Set Decorations: Edwin B. Willis, Arthur Krams
Women's Costumes Designed by: Helen Rose
Men's Costumes Designed by: Herschel McCoy
Hair Styles: Sydney Guilaroff
Make-Up Created by: William Tuttle
Recording Supervisor: Douglas Shearer
Director of Photography: William C. Mellor
Special Effects: Warren Newcombe, Irving G. Ries
Color by Technicolor
Technicolor Color Consultants: Henri Jaffa, Robert Brower
Film Editor: Adrienne Fazan
Cast: Marge Champion [Madelyn Corlane], Gower Champion [Ted Sturgis], Debbie Reynolds [Suzy Doolittle], Helen Wood [Joanna Moss], Bob Fosse [Bob Dowdy], Kurt Kasznar [Leo Belney], Richard Anderson [Burton Bradshaw], William Ching [Anson Pritchett], Lurene Tuttle [Mrs. Doolittle], Larry Keating [Felix Jordan], Donna Martell [Janet Hallson]
Musical Program: [0:06] Give a Girl a Break (sung by Debbie Reynolds, Marge Champion, Helen Wood and Chorus, danced by Debbie, Marge and Helen); [0:18] Nothing Is Impossible (sung and danced by Kurt Kasznar, Bob Fosse and Gower Champion); [0:34] In Our United State (sung and danced by Debbie Reynolds and Bob Fosse); [0:41] Challenge Dance (danced by Marge and Gower Champion); [0:48] Suzy's audition (danced by Debbie Reynolds); Joanna's audition (danced by Helen Wood); Madelyn's audition (danced by Marge Champion); [0:53] Give a Girl a Break (sung by Debbie Reynolds, Marge Champion, Helen Wood and Ensemble; danced by Debbie, Marge and Helen); In Our United State (instrumental version danced by Debbie Reynolds and Bob Fosse); [0:57] unidentified instrumental (danced by Helen Wood and Kurt Kasznar); [1:00] It Happens Every Time (sung by Gower Champion, danced by Marge and Gower Champion); [1:16] Applause, Applause (sung and danced by Debbie Reynolds and Gower Champion with Chorus)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
1964: Το «Love me do» των Beatles ανεβαίνει στο No1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών.
1966: Κυκλοφορεί το τραγούδι των Beatles «Rain».
1968: Αρχίζουν οι ηχογραφήσεις του περίφημου «White Album» των Beatles.
1969: Οι Beatles κυκλοφορούν το τραγούδι The Ballad Of John and Yoko.
1992: Οι Black Crowes ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ The Southern Harmony And Musical Companion.
2005: Το νέο άλμπουμ των Coldplay X&Y διαρρέει στο Ίντερνετ, μία εβδομάδα πριν από την κυκλοφορία του. Η έρευνα θα δείξει τους υπεύθυνους στο προσωπικό κάποιων βρετανικών ραδιοφωνικών σταθμών , στους οποίους στάλθηκαν αντίτυπα του άλμπουμ.
2007: Ο ραδιοσταθμός Q101-WKQX του Σικάγου παίζει ολόκληρο το νέο άλμπουμ των White Stripes Icky Thump, από ένα αντίτυπο που διέρρευσε. Το συγκρότημα από την Ισπανία, όπου βρίσκεται για περιοδεία, εκφράζει τη δυσαρέσκειά του.
2008: Οι Green Day ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «21st Century Breakdown».
2009: Ο Μικ Τζάγκερ προσφέρει 100.000 λίρες, προκειμένου να αγοράσει το φορτηγάκι πώλησης παγωτών του Τζουζέπε Ντέλα Κάμερα, που κινείται στο Νότιο Λονδίνο. Ο ιδιοκτήτης του απορρίπτει την πρόταση, επειδή έχει υποσχεθεί στην κόρη του ότι θα την οδηγήσει με αυτό στην εκκλησία για τον γάμο της.
2009: Ο Όζι Όσμπορν μηνύει τον κιθαρίστα των Black Sabbath, Τόνι Αϊόμι, για διαφυγόντα κέρδη σχετικά με τα δικαιώματα επί του ονόματος του συγκροτήματος.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1955: Τόπερ Χίντον, βρετανός ντράμερ των Clash.
1964: Τομ Μορέλο, αμερικανός κιθαρίστας των Rage Against The Machine και Audioslave.
1967: Σβεν Πίπιεν, γερμανός μπασίστας των Black Crowes.
1968: Τιμ Μπέρτζες, άγγλος τραγουδιστής των Charlatans.
ΘΑΝΑΤΟΙ
2003: Μίκι Μοστ, άγγλος παραγωγός, που έκανε επιτυχίες με τους Animals, Arrows, Herman's Hermits, Donovan, Suzi Quatro και Jeff Beck Group. (Γεν. 20/6/1938)
1966: Κυκλοφορεί το τραγούδι των Beatles «Rain».
1968: Αρχίζουν οι ηχογραφήσεις του περίφημου «White Album» των Beatles.
1969: Οι Beatles κυκλοφορούν το τραγούδι The Ballad Of John and Yoko.
1992: Οι Black Crowes ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ The Southern Harmony And Musical Companion.
2005: Το νέο άλμπουμ των Coldplay X&Y διαρρέει στο Ίντερνετ, μία εβδομάδα πριν από την κυκλοφορία του. Η έρευνα θα δείξει τους υπεύθυνους στο προσωπικό κάποιων βρετανικών ραδιοφωνικών σταθμών , στους οποίους στάλθηκαν αντίτυπα του άλμπουμ.
2007: Ο ραδιοσταθμός Q101-WKQX του Σικάγου παίζει ολόκληρο το νέο άλμπουμ των White Stripes Icky Thump, από ένα αντίτυπο που διέρρευσε. Το συγκρότημα από την Ισπανία, όπου βρίσκεται για περιοδεία, εκφράζει τη δυσαρέσκειά του.
2008: Οι Green Day ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «21st Century Breakdown».
2009: Ο Μικ Τζάγκερ προσφέρει 100.000 λίρες, προκειμένου να αγοράσει το φορτηγάκι πώλησης παγωτών του Τζουζέπε Ντέλα Κάμερα, που κινείται στο Νότιο Λονδίνο. Ο ιδιοκτήτης του απορρίπτει την πρόταση, επειδή έχει υποσχεθεί στην κόρη του ότι θα την οδηγήσει με αυτό στην εκκλησία για τον γάμο της.
2009: Ο Όζι Όσμπορν μηνύει τον κιθαρίστα των Black Sabbath, Τόνι Αϊόμι, για διαφυγόντα κέρδη σχετικά με τα δικαιώματα επί του ονόματος του συγκροτήματος.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1955: Τόπερ Χίντον, βρετανός ντράμερ των Clash.
1964: Τομ Μορέλο, αμερικανός κιθαρίστας των Rage Against The Machine και Audioslave.
1967: Σβεν Πίπιεν, γερμανός μπασίστας των Black Crowes.
1968: Τιμ Μπέρτζες, άγγλος τραγουδιστής των Charlatans.
ΘΑΝΑΤΟΙ
2003: Μίκι Μοστ, άγγλος παραγωγός, που έκανε επιτυχίες με τους Animals, Arrows, Herman's Hermits, Donovan, Suzi Quatro και Jeff Beck Group. (Γεν. 20/6/1938)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-30 ΜΑΙΟΥ
1828: Ο τσάρος Νικόλαος Α' αποστέλλει στον Καποδίστρια 500.000 ρούβλια για τη στήριξη του νεοσύστατου ελληνικού κράτους.
1889: Η γαλλίδα Ερμίν Καντόλ δημιουργεί τον πρώτο σύγχρονο στηθόδεσμο.
1917: Ο Αλέξανδρος Α' ανεβαίνει στο θρόνο του Βασιλείου της Ελλάδος.
1941: Δύο 19χρονοι φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, με μία παράτολμη ενέργειά τους, κατεβάζουν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία και αναρτούν την ελληνική.
1979: Οι Τούρκοι αξιώνουν με ψήφισμα να γίνει τζαμί η Αγία Σοφία.
Γεννησεις
1672: Μέγας Πέτρος, τσάρος της Ρωσίας (1682-1725). [θαν. 28/1/1725]
1909: Μπένι Γκούντμαν, αμερικανός τζαζιστας. [θαν. 13/6/1986]
1926: Θανάσης Βέγγος, κωμικός ηθοποιός.
Θανατοι
1431: Ζαν Ντ' Αρκ (Ιωάννα της Λορένης), εθνική ηρωίδα της Γαλλίας και Αγία της καθολικής εκκλησίας. Κάηκε στην πυρά από τους Άγγλους. [γεν. 6/1/1412]
1778: Βολτέρος, φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ, γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος. [γεν. 21/11/1694]
1977: Βασίλης Ρώτας, λογοτέχνης που μετέφρασε στα ελληνικά όλα τα έργα του Σαίξπηρ. [γεν. 1889]
1889: Η γαλλίδα Ερμίν Καντόλ δημιουργεί τον πρώτο σύγχρονο στηθόδεσμο.
1917: Ο Αλέξανδρος Α' ανεβαίνει στο θρόνο του Βασιλείου της Ελλάδος.
1941: Δύο 19χρονοι φοιτητές, ο Μανώλης Γλέζος και ο Απόστολος Σάντας, με μία παράτολμη ενέργειά τους, κατεβάζουν από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία και αναρτούν την ελληνική.
1979: Οι Τούρκοι αξιώνουν με ψήφισμα να γίνει τζαμί η Αγία Σοφία.
Γεννησεις
1672: Μέγας Πέτρος, τσάρος της Ρωσίας (1682-1725). [θαν. 28/1/1725]
1909: Μπένι Γκούντμαν, αμερικανός τζαζιστας. [θαν. 13/6/1986]
1926: Θανάσης Βέγγος, κωμικός ηθοποιός.
Θανατοι
1431: Ζαν Ντ' Αρκ (Ιωάννα της Λορένης), εθνική ηρωίδα της Γαλλίας και Αγία της καθολικής εκκλησίας. Κάηκε στην πυρά από τους Άγγλους. [γεν. 6/1/1412]
1778: Βολτέρος, φιλολογικό ψευδώνυμο του Φρανσουά Μαρί Αρουέ, γάλλος συγγραφέας και διανοούμενος. [γεν. 21/11/1694]
1977: Βασίλης Ρώτας, λογοτέχνης που μετέφρασε στα ελληνικά όλα τα έργα του Σαίξπηρ. [γεν. 1889]
Sunday, May 29, 2011
SHAKIRA CONSIDERING ALBUM IN ARABIC
Colombian pop singer Shakira said Saturday she would one day like to sing pop songs, if not an entire album, in Arabic.
The native Spanish speaker, who also has global hits in English, was speaking at a news conference in Morocco, where she was headlining the Mawazine World Rhythms music festival.
"It would be a challenge to do an album in Arabic. I would first have to learn Arabic," she said. "I am completely open to that experience. ... At some point I would love that to happen in my life."
Born in Colombia of Syrian origin, Shakira said she grew up listening to the Arab world's premier divas of the 20th century, Egyptian Umm Kalthum and Lebanese Fairuz.
Shakira often uses eastern dance, also known as belly dancing, in her acts, and her hit Spanish language single "Ojas Asi" relies heavily on a Middle Eastern melody. Her eastern origins and musical influences have made her popular throughout the Middle East.
She admitted, however, that she only speaks a few words of Arabic, including "ateeni boosa" or give me a kiss, provoking laughter among the mostly Moroccan crowd of journalists.
Morocco's 10th-annual Mawazine festival of world music concluded Saturday after eight days of music that saw bands from 60 countries, including Kanye West, Lionel Ritchie, Egypt's Amr Diab and Senegal's Youssou N'Dour.
The native Spanish speaker, who also has global hits in English, was speaking at a news conference in Morocco, where she was headlining the Mawazine World Rhythms music festival.
"It would be a challenge to do an album in Arabic. I would first have to learn Arabic," she said. "I am completely open to that experience. ... At some point I would love that to happen in my life."
Born in Colombia of Syrian origin, Shakira said she grew up listening to the Arab world's premier divas of the 20th century, Egyptian Umm Kalthum and Lebanese Fairuz.
Shakira often uses eastern dance, also known as belly dancing, in her acts, and her hit Spanish language single "Ojas Asi" relies heavily on a Middle Eastern melody. Her eastern origins and musical influences have made her popular throughout the Middle East.
She admitted, however, that she only speaks a few words of Arabic, including "ateeni boosa" or give me a kiss, provoking laughter among the mostly Moroccan crowd of journalists.
Morocco's 10th-annual Mawazine festival of world music concluded Saturday after eight days of music that saw bands from 60 countries, including Kanye West, Lionel Ritchie, Egypt's Amr Diab and Senegal's Youssou N'Dour.
MTV-NEW GENERATION 1
Over the years, one of the last things you'd see on the youth-obsessed MTV was a parent.
Now moms and dads aren't unusual sights, even on the twin totems to wild behavior and its consequences — "Jersey Shore" and "Teen Mom" — that are key to the network's latest resurgence. Many young viewers targeted by MTV have no problem with parents being an active part of their lives, even during rebellious years, and expect their presence on television.
Understanding such generational nuances is crucial to MTV, which has the brutal imperative of reinventing itself every five or six years to appeal to a new group of 12- to 24-year-olds. Their viewers eventually grow up. MTV never can.
The latest reinvention has MTV with its best ratings in five years. The third season of "Jersey Shore" was the network's top-rated show ever, and the second season of "Teen Mom" similarly zoomed up the charts. The challenge now is figuring out how to build on that success and know when to be ready for the next reinvention.
This spring, MTV has steered in a surprisingly traditional direction.
MTV debuts a remake of the "Teen Wolf" series on June 5, brings back "Beavis and Butt-head" later this year, has its own weight loss series for teens and two "Jersey Shore" spinoffs in the works. Between recycled ideas, spinoffs and a new focus on establishing scripted series, MTV's approach feels more like a typical broadcast network than ever before.
MTV viewers "want more from us," said Van Toffler, president of MTV Networks Music/Films/Logo Group. "They expect more from us."
Toffler, who has been with MTV since 1986, and newly appointed network president Stephen Friedman, at MTV since 1998, have survived its ups and downs over the years. The latest cycle began with the expiration of "Laguna Beach" and "The Hills."
After a reasonably successful first season of the reality competition series "Paris Hilton's Best Friend," the second season proved disastrous.
"The audience checked out," Friedman said. "You saw them not believing it. We found out they wanted something more honest. The manufactured reality felt phony to them."
After all, how many BFFs can you really have, even if you're Paris?
A couple of years ago MTV Networks acquired rights to a short reality series, "World's Strictest Parents," and it was put on the CMT network. MTV decided to run a few episodes, too, and was surprised at how many people watched. At the same time, MTV's head of reality programming had seen statistics about a rise in teen pregnancies and the series "16 and Pregnant" was born in spring 2009.
"Jersey Shore" began in a completely different form, as a pilot of a competition series for VH1. It was retooled into what now exists and MTV knew just by the way people were talking about promotions for the new series that it had a potential hit.
"When you get a little bit scared," Toffler said, "you know something might work."
"Real World," a series that has been on MTV for two decades and had grown a little tired, suddenly found its feet again commercially and creatively. A Washington-based season proved stale, and moving to Las Vegas for another edition increased the personal drama and fun. (Season 12 of the series, in 2002, also took place in Las Vegas and was one of the show's highest-rated seasons.)
Now moms and dads aren't unusual sights, even on the twin totems to wild behavior and its consequences — "Jersey Shore" and "Teen Mom" — that are key to the network's latest resurgence. Many young viewers targeted by MTV have no problem with parents being an active part of their lives, even during rebellious years, and expect their presence on television.
Understanding such generational nuances is crucial to MTV, which has the brutal imperative of reinventing itself every five or six years to appeal to a new group of 12- to 24-year-olds. Their viewers eventually grow up. MTV never can.
The latest reinvention has MTV with its best ratings in five years. The third season of "Jersey Shore" was the network's top-rated show ever, and the second season of "Teen Mom" similarly zoomed up the charts. The challenge now is figuring out how to build on that success and know when to be ready for the next reinvention.
This spring, MTV has steered in a surprisingly traditional direction.
MTV debuts a remake of the "Teen Wolf" series on June 5, brings back "Beavis and Butt-head" later this year, has its own weight loss series for teens and two "Jersey Shore" spinoffs in the works. Between recycled ideas, spinoffs and a new focus on establishing scripted series, MTV's approach feels more like a typical broadcast network than ever before.
MTV viewers "want more from us," said Van Toffler, president of MTV Networks Music/Films/Logo Group. "They expect more from us."
Toffler, who has been with MTV since 1986, and newly appointed network president Stephen Friedman, at MTV since 1998, have survived its ups and downs over the years. The latest cycle began with the expiration of "Laguna Beach" and "The Hills."
After a reasonably successful first season of the reality competition series "Paris Hilton's Best Friend," the second season proved disastrous.
"The audience checked out," Friedman said. "You saw them not believing it. We found out they wanted something more honest. The manufactured reality felt phony to them."
After all, how many BFFs can you really have, even if you're Paris?
A couple of years ago MTV Networks acquired rights to a short reality series, "World's Strictest Parents," and it was put on the CMT network. MTV decided to run a few episodes, too, and was surprised at how many people watched. At the same time, MTV's head of reality programming had seen statistics about a rise in teen pregnancies and the series "16 and Pregnant" was born in spring 2009.
"Jersey Shore" began in a completely different form, as a pilot of a competition series for VH1. It was retooled into what now exists and MTV knew just by the way people were talking about promotions for the new series that it had a potential hit.
"When you get a little bit scared," Toffler said, "you know something might work."
"Real World," a series that has been on MTV for two decades and had grown a little tired, suddenly found its feet again commercially and creatively. A Washington-based season proved stale, and moving to Las Vegas for another edition increased the personal drama and fun. (Season 12 of the series, in 2002, also took place in Las Vegas and was one of the show's highest-rated seasons.)
MTV-NEW GENERATION 2
MTV viewers are interested in the rites of passage — such as young people moving into their first apartments and getting jobs in "Real World" — that are relatable yet more entertaining than their own lives, Friedman said. "We're looking for the lives of our audience amplified," he said.
"They did a really good job of doing a lot of research on their consumers and figuring out what is resonating with them," said Maureen Bosetti, an executive vice president at ZenithOptimedia, an ad buying and research firm. "I think it shows in the programming, and that's why they have hits like 'Jersey Shore.'"
Another key moment for MTV was the Video Music Awards incident in 2009 when Kanye West questioned Taylor Swift's award-worthiness onstage, an episode that exploded through social media. Toffler said MTV had been grappling with how to deal with social media, and came to see it through West's outburst as a means rather than an end: Social media can be a boon to the company if it has the content people want to talk about.
Blessed with success, MTV is looking to spread the "Jersey Shore" franchise with two spinoffs. In one, Nicole "Snooki" Polizzi and Jenni "J-Woww" Farley buy a new house together; the other focuses on what disc jockey Paul "DJ Pauly D" DelVecchio's life is like. Neither project has air dates yet.
AP
Actor Tyler Posey arrives at the MTV series... View Full Caption
Actor Tyler Posey arrives at the MTV series premiere of "Teen Wolf" in Los Angeles on Wednesday, May 25, 2011. The series, a take on the feature film of the same title, debuts on MTV on June 5th after the MTV Movie Awards. (AP Photo/Dan Steinberg) CloseFor MTV and other networks, taking advantage of a huge success in this manner is like holding your hand close to a fire. You can be warmed or burned, and it can all happen very fast.
"They've seen these ups and downs throughout their history — these big highs and then it all comes crashing down," Bosetti said. "You don't want to overexpose anything and you don't want to have too much of a good thing, because it will burn out."
That explains the breadth of programming under development at MTV, with scripted series the biggest step. "Teen Wolf" remakes the old Michael J. Fox movie at a time vampires and other supernatural creatures are popular. "Awkward," due in July, is about a high school girl who isn't noticed until an accident leaves her in a body cast. MTV hasn't said whether it will move forward with the sexually frank series "Skins," which attracted considerable attention last winter.
MTV has aired the reality series "I Used to Be Fat" and has "Ridiculousness," a show that runs through funny online videos, in the works. The network is also developing a new generation musical countdown show aimed at helping viewers come to grips with the breadth of music online.
Toffler said he's also interested in a show that explores the young generation's curiosity about faith and religion, as well as a program about integrating into the work force. It all must be tooled to a generation that thinks it's easier to start a company than to send out resumes, go on interviews and try to work for someone else, he said.
Even with programming forms similar to many other networks, MTV must speak to the life passages that happen quickly for its young viewers, Friedman said.
"One of the things the audience said to us was, 'You have to be pioneers and take risks,'" he said.
"They did a really good job of doing a lot of research on their consumers and figuring out what is resonating with them," said Maureen Bosetti, an executive vice president at ZenithOptimedia, an ad buying and research firm. "I think it shows in the programming, and that's why they have hits like 'Jersey Shore.'"
Another key moment for MTV was the Video Music Awards incident in 2009 when Kanye West questioned Taylor Swift's award-worthiness onstage, an episode that exploded through social media. Toffler said MTV had been grappling with how to deal with social media, and came to see it through West's outburst as a means rather than an end: Social media can be a boon to the company if it has the content people want to talk about.
Blessed with success, MTV is looking to spread the "Jersey Shore" franchise with two spinoffs. In one, Nicole "Snooki" Polizzi and Jenni "J-Woww" Farley buy a new house together; the other focuses on what disc jockey Paul "DJ Pauly D" DelVecchio's life is like. Neither project has air dates yet.
AP
Actor Tyler Posey arrives at the MTV series... View Full Caption
Actor Tyler Posey arrives at the MTV series premiere of "Teen Wolf" in Los Angeles on Wednesday, May 25, 2011. The series, a take on the feature film of the same title, debuts on MTV on June 5th after the MTV Movie Awards. (AP Photo/Dan Steinberg) CloseFor MTV and other networks, taking advantage of a huge success in this manner is like holding your hand close to a fire. You can be warmed or burned, and it can all happen very fast.
"They've seen these ups and downs throughout their history — these big highs and then it all comes crashing down," Bosetti said. "You don't want to overexpose anything and you don't want to have too much of a good thing, because it will burn out."
That explains the breadth of programming under development at MTV, with scripted series the biggest step. "Teen Wolf" remakes the old Michael J. Fox movie at a time vampires and other supernatural creatures are popular. "Awkward," due in July, is about a high school girl who isn't noticed until an accident leaves her in a body cast. MTV hasn't said whether it will move forward with the sexually frank series "Skins," which attracted considerable attention last winter.
MTV has aired the reality series "I Used to Be Fat" and has "Ridiculousness," a show that runs through funny online videos, in the works. The network is also developing a new generation musical countdown show aimed at helping viewers come to grips with the breadth of music online.
Toffler said he's also interested in a show that explores the young generation's curiosity about faith and religion, as well as a program about integrating into the work force. It all must be tooled to a generation that thinks it's easier to start a company than to send out resumes, go on interviews and try to work for someone else, he said.
Even with programming forms similar to many other networks, MTV must speak to the life passages that happen quickly for its young viewers, Friedman said.
"One of the things the audience said to us was, 'You have to be pioneers and take risks,'" he said.
LADY GAGA MTV INTERVIEW ON HOW SHE GREW
MTV debuts "Lady Gaga: Inside the Outside," a stripped-down, relatively bare-bones interview in which Gaga ruminates on how she grew from quirky Stefani Germanotta into a pop culture sensation.
Those accustomed to the grandiose Gaga -- she of the meat dress and egg-like containment vessel -- will meet a new person here. To be sure, she's still Gaga: She wears a leather vest and high black boots, pantomime makeup and no pants, but she's a softer, more introspective version than the girl who shimmies and shouts across screen and stage.
She's a girl who loves Bruce Springsteen. In fact, she's a fan of many rock music greats whom her younger fans may not even know.
"Whenever I surge down a highway, I can't not think about Bruce Springsteen," she says, talking about one of the music icons her father introduced her to as a child. "It just doesn't happen. That's what's great about real legends. They own the whole f**king interstate."
She credits her parents, especially her father, for pushing her into music.
"It's totally their fault," she says. "Don't spoon-feed me the Beatles and Stevie Wonder and Bruce Springsteen and Pink Floyd and Led Zeppelin and Elton John, and expect for me not to turn out this way."
As with all things Gaga, even the "normal" parts of her upbringing veered from the usual. She took piano lessons from a stripper.
"I remember I used to say 'Why do you have such long nails? Don't you ever cut your nails?''" Gaga says.
Before she was Gaga, Germanotta was a not-so-cool teenager. She reflects on one of her most embarrassing memories from that time, when a group of boys dumped her in a garbage can outside a New York City pizzeria while a hoard of classmates looked on and laughed.
"They picked me up and then threw me in a trash can on the street," she says. "It didn't sink in to me how bullying affected me until later in my life."
After her music career kicked off, there were more lows.
"I remember laying on my grandmother's couch crying," Gaga says, talking about being dropped from her first record label, Def Jam, after only three months. "And a Destiny's Child video came on and I remember watching Beyonce and thinking, 'Oh she's a star. I want that.' … And now I'm in music videos with Beyonce."
"Inside the Outside" comes as Gaga drops her highly-anticipated third album, "Born This Way," which is expected to sell between 800,000 and 850,000 copies in its first week and dominate the Billboard music charts.
Still, she maintains an attitude very similar to that of the picked-on teen she once was.
"I'm the girl that everyone said 'no,' and shook their head," Gaga says. "I'm a perpetual underdog."
Those accustomed to the grandiose Gaga -- she of the meat dress and egg-like containment vessel -- will meet a new person here. To be sure, she's still Gaga: She wears a leather vest and high black boots, pantomime makeup and no pants, but she's a softer, more introspective version than the girl who shimmies and shouts across screen and stage.
She's a girl who loves Bruce Springsteen. In fact, she's a fan of many rock music greats whom her younger fans may not even know.
"Whenever I surge down a highway, I can't not think about Bruce Springsteen," she says, talking about one of the music icons her father introduced her to as a child. "It just doesn't happen. That's what's great about real legends. They own the whole f**king interstate."
She credits her parents, especially her father, for pushing her into music.
"It's totally their fault," she says. "Don't spoon-feed me the Beatles and Stevie Wonder and Bruce Springsteen and Pink Floyd and Led Zeppelin and Elton John, and expect for me not to turn out this way."
As with all things Gaga, even the "normal" parts of her upbringing veered from the usual. She took piano lessons from a stripper.
"I remember I used to say 'Why do you have such long nails? Don't you ever cut your nails?''" Gaga says.
Before she was Gaga, Germanotta was a not-so-cool teenager. She reflects on one of her most embarrassing memories from that time, when a group of boys dumped her in a garbage can outside a New York City pizzeria while a hoard of classmates looked on and laughed.
"They picked me up and then threw me in a trash can on the street," she says. "It didn't sink in to me how bullying affected me until later in my life."
After her music career kicked off, there were more lows.
"I remember laying on my grandmother's couch crying," Gaga says, talking about being dropped from her first record label, Def Jam, after only three months. "And a Destiny's Child video came on and I remember watching Beyonce and thinking, 'Oh she's a star. I want that.' … And now I'm in music videos with Beyonce."
"Inside the Outside" comes as Gaga drops her highly-anticipated third album, "Born This Way," which is expected to sell between 800,000 and 850,000 copies in its first week and dominate the Billboard music charts.
Still, she maintains an attitude very similar to that of the picked-on teen she once was.
"I'm the girl that everyone said 'no,' and shook their head," Gaga says. "I'm a perpetual underdog."
PLAYBOY ARCHIVES ENTIRE MAGAZINE ONLINE
Moving further in to the digital age, Playboy Enterprises is archiving its entire magazine online by launching the web-based subscription i.Playboy.com, the company announced Friday. The service, which is optimized for the iPad, gives users the opportunity to read, search and explore every issue of Playboy magazine ever published. With more than 130,000 pages in total, the iPlayboy will house every pictoral, interview, Centerfold, investigative reporting piece, story, advertisement and image that ever appeared in Playboy, ranging from the current issue all the way back to the inaugural 1953 issue. In June, the site will also feature exclusive videos and curated content recommendations from a panel of individuals in the areas of art, design, fashion, media and technology to be collectively known as the Playboy Commission. A subscription to iPlayboy is USD 8 a month or USD 60 per year.
FUTURE OF NEWS ENCYCLOPEDIA
The Nieman Journalism Lab at Harvard University has launched a new journalism industry encyclopaedia, aiming to catalogue the "most important players and innovators in the evolution of journalism" and "provide a centralised source for background, context, and the latest news about them". "Future of news encyclopaedia" Encyclo currently has 184 entries covering a variety of organisations, including online news sites, newspapers, magazines, broadcast networks, and technology companies. Each Encyclo entry contains: a narrative section that explains what the organisation does and why it is important; a list of peers, allies and competitors; an archive of the Lab's own coverage; a collection of links curated by the Lab's staff; and a list of recent stories from around the web powered by Mediagazer. Users cannot directly edit the encyclopaedia's pages in the style of Wikipedia, but they are encouraged to "make Encyclo better" by submitting suggestions.
YouTube ADDS MOVIES FOR RENTAL
YouTube is adding more than 3,000 mainstream movies for users to rent , along with the millions of free user-created videos the popular website is best known for. Google Inc-owned YouTube is offering a mix of recent Hollywood blockbusters, independent and foreign movies for USD 0,99 up to USD 3.99 each. These include last year's Oscar winners "The King's Speech" and "Inception" alongside classics including "Scarface" and "Taxi Driver." Most of the movies on the site are priced around USD 2.99. In addition, hundreds of movies, including some offered before the latest launch, are available for free viewing as with other clips. YouTube signed deals with major studios including Time Warner Inc's Warner Bros, Sony Corp'sJ Sony Pictures, Comcast Corp's Universal Pictures and Lions Gate Entertainment. Once users have upgraded their YouTube accounts they can pay to watch a movie, which they have 30 days to begin viewing. Once users begin watching the movie, they typically have 24 hours to finish. Many of the movies, which will be streamed, will be available at the same time as DVD releases. YouTube will allow users of movie rentals to share the movies on Facebook and Twitter but if the recipient clicks on the link they will see a trailer unless they have also rented the movie. The new service is available only in the United States.
ΝΕΑ ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ-ΒΡΑΒΕΙΟ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ
Το Θεατρικό Εργαστήρι Νέας Ορεστιάδας ΔΙΟΝΥΣΟΣ, οργανωτής του Βραβείου Θεατρικής Μετάφρασης «Μάριος Πλωρίτης», και το Ευρωπαϊκό Κέντρο
Μετάφρασης (Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ.), οργανωτικός υποστηρικτής του θεσμού, σας
ενημερώνουν ότι, παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες και τη γενικότερη
κοινωνική αναστάτωση, έχει προσδιοριστεί η συνέχιση της διοργάνωσης,
επιμένοντας στην ανάδειξη της πνευματικής και πολιτιστικής δημιουργίας. Από φέτος, λοιπόν, το Βραβείο θα απονέμεται κάθε δύο έτη, περιλαμβάνοντας τις πρωτοεμφανιζόμενες θεατρικές μεταφράσεις που παρουσιάστηκαν σε θεατρικές σκηνές της χώρας κατά τις δύο προηγούμενες θεατρικές περιόδους.
Έτσι, το 4ο Βραβείο Θεατρικής Μετάφρασης «Μάριος Πλωρίτης» αφορά πρωτο-εμφανιζόμενες θεατρικές μεταφράσεις που παρουσιάστηκαν σε επαγγελματική θεατρική σκηνή κατά την περίοδο Σεπτέμβριος 2009-Αύγουστος 2011.
Ήδη έχουν συγκεντρωθεί ορισμένες μεταφράσεις της προηγούμενης θεατρικής περιόδου. Όμως, η συγκέντρωση των έργων συνεχίζεται. Καλούνται, λοιπόν, οι μεταφραστές των οποίων οι πρωτοεμφανιζόμενες μεταφράσεις παρουσιάστηκαν κατά την προαναφερθείσα περίοδο, να αποστείλουν τη μετάφρασή τους σε
δύο αντίτυπα (δακτυλογραφημένα ή σε μορφή βιβλίου), καθώς και δύο
αντίτυπα στην πρωτογενή γλώσσα του έργου, στα γραφεία του Ευρωπαϊκού
Κέντρου Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου (Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ, «Για το Βραβείο Μάριος Πλωρίτης», Παπαδιαμαντοπούλου 4, Τ.Κ. 11528, Αθήνα), το αργότερο μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου 2011.
______________________________________________________________________________
Πληροφορίες και διευκρινίσεις:
- ΔΙΟΝΥΣΟΣ | Θεατρικό Εργαστήρι Νέας Ορεστιάδας: 2552028280, κιν. 6977549975
- Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ: τηλ. 210 3639520, 210 3639525
Μετάφρασης (Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ.), οργανωτικός υποστηρικτής του θεσμού, σας
ενημερώνουν ότι, παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες και τη γενικότερη
κοινωνική αναστάτωση, έχει προσδιοριστεί η συνέχιση της διοργάνωσης,
επιμένοντας στην ανάδειξη της πνευματικής και πολιτιστικής δημιουργίας. Από φέτος, λοιπόν, το Βραβείο θα απονέμεται κάθε δύο έτη, περιλαμβάνοντας τις πρωτοεμφανιζόμενες θεατρικές μεταφράσεις που παρουσιάστηκαν σε θεατρικές σκηνές της χώρας κατά τις δύο προηγούμενες θεατρικές περιόδους.
Έτσι, το 4ο Βραβείο Θεατρικής Μετάφρασης «Μάριος Πλωρίτης» αφορά πρωτο-εμφανιζόμενες θεατρικές μεταφράσεις που παρουσιάστηκαν σε επαγγελματική θεατρική σκηνή κατά την περίοδο Σεπτέμβριος 2009-Αύγουστος 2011.
Ήδη έχουν συγκεντρωθεί ορισμένες μεταφράσεις της προηγούμενης θεατρικής περιόδου. Όμως, η συγκέντρωση των έργων συνεχίζεται. Καλούνται, λοιπόν, οι μεταφραστές των οποίων οι πρωτοεμφανιζόμενες μεταφράσεις παρουσιάστηκαν κατά την προαναφερθείσα περίοδο, να αποστείλουν τη μετάφρασή τους σε
δύο αντίτυπα (δακτυλογραφημένα ή σε μορφή βιβλίου), καθώς και δύο
αντίτυπα στην πρωτογενή γλώσσα του έργου, στα γραφεία του Ευρωπαϊκού
Κέντρου Μετάφρασης Λογοτεχνίας και Επιστημών του Ανθρώπου (Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ, «Για το Βραβείο Μάριος Πλωρίτης», Παπαδιαμαντοπούλου 4, Τ.Κ. 11528, Αθήνα), το αργότερο μέχρι τις 23 Σεπτεμβρίου 2011.
______________________________________________________________________________
Πληροφορίες και διευκρινίσεις:
- ΔΙΟΝΥΣΟΣ | Θεατρικό Εργαστήρι Νέας Ορεστιάδας: 2552028280, κιν. 6977549975
- Ε.ΚΕ.ΜΕ.Λ: τηλ. 210 3639520, 210 3639525
GIRLS GIRLS GIRLS
Girls! Girls! Girls!
(aka Girls, Girls, Girls)
Paramount, 1962, Color, 106 minutes, ***
Released November, 1962
The King plays a Hawaiian charter boat captain. Suddenly finding himself without a boat, he tries to buy a sailboat that belonged to his father. He works as a tuna fisherman by day and a nightclub entertainer by night, trying hard to save enough cash to buy the boat. Of course there are numerous girls in Preley's life, but when his best girl helps him get his boat, romantic problems ensue.
Produced by: Hal B. Wallis
Associate Producer: Paul Nathan
Directed by: Norman Taurog
Assistant Director: D. Michael Moore
Screenplay: Edward Anhalt and Allan Weiss
Story by: Allan Weiss
Music Scored and Conducted by: Joseph J. Lilley
Vocal Accompaniment by: The Jordanaires
Technical Advisor: Col. Tom Parker
Musical Numbers Staged by: Charles O'Curran
Art Direction: Hal Pereira and Walter Tyler
Set Decoration: Sam Comer and Frank R. McKelvy
Costumes: Edith Head
Makeup Supervision: Wally Westmore
Hair Style Supervision: Nellie Manley
Sound Recording: Harold Lewis and Charles Grenzbach
Director of Photography: Loyal Griggs
Filmed in Technicolor
Technicolor Color Consultant: Richard Mueller
Editorial Supervision: Stanley Johnson
Cast: Elvis Presley [Ross Carpenter], Stella Stevens [Robin Gantner], Jeremy Slate [Wesley Johnson], Laurel Goodwin [Laurel Dodge], Benson Fong [Kin Yung], Guy Lee [Chen Yung], Beulah Quo [Mme. Yung], Robert Strauss [Sam], Frank Puglia [Alexander Stavros], Lili Valenty [Mama Stavros], Barbara Beale [Leona], Betty Beall [Linda], Nestor Paiva [Arthur Morgan], Mary Treen [Mrs. Figgot, Hat Shop Customer], Ann McCrea [Mrs. Morgan], Ginny Tiu [Mai Ling], Elizabeth Tiu [Tai Ling], Alexander Tiu [Mai Ling's Brother], The Jordanaires [backup vocals]
Musical Program: [0:00] Girls! Girls! Girls! (sung offscreen behind titles by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:09] Never Let Me Go (sung by Stella Stevens backed by The Jordanaires); [0:12] I Don't Wanna Be Tied (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:25] Mama (sung by The Four Amigos); [0:28] We'll Be Together (sung by Elvis Presley and Party Guests); [0:29] A Boy Like Me, A Girl Like You (sung by Elvis Presley onscreen with The Jordanaires offscreen); [0:37] Earth Boy (sung by Elvis Presley with Ginny and Elizabeth Tiu); [0:49] The Nearness of You (sung by Stella Stevens backed by The Jordanaires); [0:52] Return to Sender (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:54] Because of Love (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:58] Thanks to the Rolling Sea (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [1:00] Song of the Shrimp (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [1:10] The Walls Have Ears (sung by Elvis Presley onscreen with The Jordanaires offscreen, danced by Elvis and Laurel Goodwin); [1:17] We're Coming in Loaded (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [1:24] Baby, Baby, Baby (sung by Stella Stevens backed by The Jordanaires); [1:36] Girls! Girls! Girls! (sung by Elvis Presley onscreen with The Jordanaires offscreen, danced by Elvis, Ginny and Elizabeth Tiu and Chorus Girls)
(aka Girls, Girls, Girls)
Paramount, 1962, Color, 106 minutes, ***
Released November, 1962
The King plays a Hawaiian charter boat captain. Suddenly finding himself without a boat, he tries to buy a sailboat that belonged to his father. He works as a tuna fisherman by day and a nightclub entertainer by night, trying hard to save enough cash to buy the boat. Of course there are numerous girls in Preley's life, but when his best girl helps him get his boat, romantic problems ensue.
Produced by: Hal B. Wallis
Associate Producer: Paul Nathan
Directed by: Norman Taurog
Assistant Director: D. Michael Moore
Screenplay: Edward Anhalt and Allan Weiss
Story by: Allan Weiss
Music Scored and Conducted by: Joseph J. Lilley
Vocal Accompaniment by: The Jordanaires
Technical Advisor: Col. Tom Parker
Musical Numbers Staged by: Charles O'Curran
Art Direction: Hal Pereira and Walter Tyler
Set Decoration: Sam Comer and Frank R. McKelvy
Costumes: Edith Head
Makeup Supervision: Wally Westmore
Hair Style Supervision: Nellie Manley
Sound Recording: Harold Lewis and Charles Grenzbach
Director of Photography: Loyal Griggs
Filmed in Technicolor
Technicolor Color Consultant: Richard Mueller
Editorial Supervision: Stanley Johnson
Cast: Elvis Presley [Ross Carpenter], Stella Stevens [Robin Gantner], Jeremy Slate [Wesley Johnson], Laurel Goodwin [Laurel Dodge], Benson Fong [Kin Yung], Guy Lee [Chen Yung], Beulah Quo [Mme. Yung], Robert Strauss [Sam], Frank Puglia [Alexander Stavros], Lili Valenty [Mama Stavros], Barbara Beale [Leona], Betty Beall [Linda], Nestor Paiva [Arthur Morgan], Mary Treen [Mrs. Figgot, Hat Shop Customer], Ann McCrea [Mrs. Morgan], Ginny Tiu [Mai Ling], Elizabeth Tiu [Tai Ling], Alexander Tiu [Mai Ling's Brother], The Jordanaires [backup vocals]
Musical Program: [0:00] Girls! Girls! Girls! (sung offscreen behind titles by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:09] Never Let Me Go (sung by Stella Stevens backed by The Jordanaires); [0:12] I Don't Wanna Be Tied (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:25] Mama (sung by The Four Amigos); [0:28] We'll Be Together (sung by Elvis Presley and Party Guests); [0:29] A Boy Like Me, A Girl Like You (sung by Elvis Presley onscreen with The Jordanaires offscreen); [0:37] Earth Boy (sung by Elvis Presley with Ginny and Elizabeth Tiu); [0:49] The Nearness of You (sung by Stella Stevens backed by The Jordanaires); [0:52] Return to Sender (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:54] Because of Love (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [0:58] Thanks to the Rolling Sea (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [1:00] Song of the Shrimp (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [1:10] The Walls Have Ears (sung by Elvis Presley onscreen with The Jordanaires offscreen, danced by Elvis and Laurel Goodwin); [1:17] We're Coming in Loaded (sung by Elvis Presley and The Jordanaires); [1:24] Baby, Baby, Baby (sung by Stella Stevens backed by The Jordanaires); [1:36] Girls! Girls! Girls! (sung by Elvis Presley onscreen with The Jordanaires offscreen, danced by Elvis, Ginny and Elizabeth Tiu and Chorus Girls)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
1965: Το άλμπουμ του Μπομπ Ντίλαν «Bringing It All Back Home» ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών.
1965: Οι Beach Boys ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Help Me Rhonda».
1971: Οι Rolling Stones ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι τους «Brown Sugar». Είναι η 6η φορά που σκαρφαλώνουν στην κορυφή των charts στις ΗΠΑ.
1982: Ο Πολ Μακάρτνεϊ ανεβαίνει στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Tug Of War».
2005: Οι Gorillaz ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Demon Days».
2005: Έπειτα από 18 χρόνια λειτουργίας, κατεβάζει ρολά, λόγω ιδιόχρησης, το ιστορικό κλαμπ της οδού Μάρνη ΡΟΔΟΝ, που έμαθε στους Αθηναίους να ακούν ροκ. Ο Στιβ Γουίν και ο Τζέιμς Τέιλορ είναι οι τελευταίοι καλλιτέχνες που εμφανίζονται.
2007: Ένα πιάνο που χρησιμοποίησε ο Τζον Λένον λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία του, πωλείται σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη έναντι 375.000 δολαρίων.
2009: Ο 69χρονος μουσικός παραγωγός Φιλ Σπέκτορ καταδικάζεται σε φυλάκιση 19 ετών για τη δολοφονία μιας ηθοποιού που φιλοξενούσε στο σπίτι του.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1949: Φράνσις Ρόσι, άγγλος κιθαρίστας και φρόντμαν του συγκροτήματος «Status Quo».
1961: Μελίσα Έθεριτζ, αμερικανίδα τραγουδοποιός.
1967: Νόελ Γκάλαχερ, άγγλος τραγουδιστής και συνθέτης των «Oasis».
ΘΑΝΑΤΟΙ
1989: Τζον Τσιπολίνα, αμερικανός ρόκερ, μέλος του συγκροτήματος Quicksilver Messenger Service. (Γεν. 24/8/1943)
1997: Τζεφ Μπάκλεϊ, αμερικανός ρόκερ. (Γεν. 17/11/1966)
1965: Οι Beach Boys ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Help Me Rhonda».
1971: Οι Rolling Stones ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι τους «Brown Sugar». Είναι η 6η φορά που σκαρφαλώνουν στην κορυφή των charts στις ΗΠΑ.
1982: Ο Πολ Μακάρτνεϊ ανεβαίνει στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Tug Of War».
2005: Οι Gorillaz ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Demon Days».
2005: Έπειτα από 18 χρόνια λειτουργίας, κατεβάζει ρολά, λόγω ιδιόχρησης, το ιστορικό κλαμπ της οδού Μάρνη ΡΟΔΟΝ, που έμαθε στους Αθηναίους να ακούν ροκ. Ο Στιβ Γουίν και ο Τζέιμς Τέιλορ είναι οι τελευταίοι καλλιτέχνες που εμφανίζονται.
2007: Ένα πιάνο που χρησιμοποίησε ο Τζον Λένον λίγες ώρες πριν από τη δολοφονία του, πωλείται σε δημοπρασία στη Νέα Υόρκη έναντι 375.000 δολαρίων.
2009: Ο 69χρονος μουσικός παραγωγός Φιλ Σπέκτορ καταδικάζεται σε φυλάκιση 19 ετών για τη δολοφονία μιας ηθοποιού που φιλοξενούσε στο σπίτι του.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1949: Φράνσις Ρόσι, άγγλος κιθαρίστας και φρόντμαν του συγκροτήματος «Status Quo».
1961: Μελίσα Έθεριτζ, αμερικανίδα τραγουδοποιός.
1967: Νόελ Γκάλαχερ, άγγλος τραγουδιστής και συνθέτης των «Oasis».
ΘΑΝΑΤΟΙ
1989: Τζον Τσιπολίνα, αμερικανός ρόκερ, μέλος του συγκροτήματος Quicksilver Messenger Service. (Γεν. 24/8/1943)
1997: Τζεφ Μπάκλεϊ, αμερικανός ρόκερ. (Γεν. 17/11/1966)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-29 ΜΑΙΟΥ
1453: «Η Πόλις εάλω», έπειτα από πολιορκία ενός χρόνου από τους Οθωμανούς Τούρκους.
1886: Ο χημικός Τζον Πέμπερτον διαφημίζει το μαύρο και εύγευστο υγρό που βγήκε από το εργαστήριο του: Την Coca Cola.
1924: Ανήμερα της ιστορικής επετείου της Άλωσης της Πόλης, γίνεται η ιδρυτική συνέλευση της Αθλητικής Ενώσεως Κωνσταντινούπολης (ΑΕΚ).
1953: Ο νεοζηλανδός ορειβάτης Έντμουντ Χίλαρι «κατακτά» το Έβερεστ, την πιο ψηλή κορυφή της Γης στα Ιμαλάια, ύψους 8.882 μέτρων.
1954: Ιδρύεται η «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», που πήρε το όνομά της από το ξενοδοχείο «Μπίλντεμπεργκ» της ολλανδικής πόλης Ούστερμπεκ, όπου πρωτοσυνέδρίασε.
1968: Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ νικά 4-1 το Αμβούργο την Μπενφίκα στο Γουέμπλεϊ και κατακτά το 13ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στο ποδόσφαιρο.
Γεννησεις
1860: Ισαάκ Αλμπένιθ, ισπανός συνθέτης. Έγραψε έργα για πιάνο που βασίζονται στην ισπανική λαϊκή παράδοση. [θαν. 18/5/1909]
1880: Οσβαλντ Σπένγκλερ, γερμανός φιλόσοφος, γνωστός από το ογκώδες και πολυδιαβασμένο σύγγραμμά του «Η Παρακμή της Δύσης», που προτείνει την κυκλική θεωρία για την άνοδο και την πτώση των πολιτισμών. [θαν. 8/5/1936]
1922: Ιάννης Ξενάκης, ελληνικής καταγωγής συνθέτης. [θαν. 4/2/2001]
Θανατοι
1453: Κωνσταντίνος 11ος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου. [γεν. 8/2/1405]
1500: Μπαρτολομέου Ντιάς, πορτογάλος εξερευνητής. [γεν. 1450]
1982: Ρόμι Σνάιντερ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ρόζμαρι Μαγκνταλένα Όλμπαχ - Ρέτι, αυστριακή ηθοποιός. [γεν. 23/9/1938]
1886: Ο χημικός Τζον Πέμπερτον διαφημίζει το μαύρο και εύγευστο υγρό που βγήκε από το εργαστήριο του: Την Coca Cola.
1924: Ανήμερα της ιστορικής επετείου της Άλωσης της Πόλης, γίνεται η ιδρυτική συνέλευση της Αθλητικής Ενώσεως Κωνσταντινούπολης (ΑΕΚ).
1953: Ο νεοζηλανδός ορειβάτης Έντμουντ Χίλαρι «κατακτά» το Έβερεστ, την πιο ψηλή κορυφή της Γης στα Ιμαλάια, ύψους 8.882 μέτρων.
1954: Ιδρύεται η «Λέσχη Μπίλντεμπεργκ», που πήρε το όνομά της από το ξενοδοχείο «Μπίλντεμπεργκ» της ολλανδικής πόλης Ούστερμπεκ, όπου πρωτοσυνέδρίασε.
1968: Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ νικά 4-1 το Αμβούργο την Μπενφίκα στο Γουέμπλεϊ και κατακτά το 13ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης στο ποδόσφαιρο.
Γεννησεις
1860: Ισαάκ Αλμπένιθ, ισπανός συνθέτης. Έγραψε έργα για πιάνο που βασίζονται στην ισπανική λαϊκή παράδοση. [θαν. 18/5/1909]
1880: Οσβαλντ Σπένγκλερ, γερμανός φιλόσοφος, γνωστός από το ογκώδες και πολυδιαβασμένο σύγγραμμά του «Η Παρακμή της Δύσης», που προτείνει την κυκλική θεωρία για την άνοδο και την πτώση των πολιτισμών. [θαν. 8/5/1936]
1922: Ιάννης Ξενάκης, ελληνικής καταγωγής συνθέτης. [θαν. 4/2/2001]
Θανατοι
1453: Κωνσταντίνος 11ος Παλαιολόγος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου. [γεν. 8/2/1405]
1500: Μπαρτολομέου Ντιάς, πορτογάλος εξερευνητής. [γεν. 1450]
1982: Ρόμι Σνάιντερ, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της Ρόζμαρι Μαγκνταλένα Όλμπαχ - Ρέτι, αυστριακή ηθοποιός. [γεν. 23/9/1938]
Saturday, May 28, 2011
GREASE ACTOR DIES AGED 60
Jeff Conaway, Grease and Taxi actor, dies aged 60
Conaway collapsed in his California home on 11 May .
Conaway played the swaggering teenager Kenickie, alongside John Travolta and Olivia Newton-John. He also played Bobby in the comedy series Taxi.
His family decided to switch off his life-support machine after he had spent several days in an induced coma.
The actor had battled for years against drug and alcohol addiction, something that he blamed on pain from a lingering back injury.
He spoke openly about his addiction on the Celebrity Rehab reality show in 2008, his last TV appearance.
Conaway made his Broadway debut in 1960 at the age of 10 in the Pulitzer Prize-winning drama All the Way Home.
He got his big break with Grease in 1978, but also suffered a back injury during filming which led to an addiction to painkillers and other drugs.
Interviewed by Reuters news agency this month, his manager Phil Brock said: "Putting aside his demons, Jeff is the nicest, kindest, gentlest soul.
"He's a wonderful man, which makes it doubly sad that he is unable to conquer drugs. As a human being, he's the person who'd literally give the shirt off his back for someone."
He was perhaps best known for the role of taxi driver and struggling actor Bobby Wheeler in the 1978-1983 hit TV sitcom Taxi, which starred Danny DeVito and Christopher Lloyd.
Conaway collapsed in his California home on 11 May .
Conaway played the swaggering teenager Kenickie, alongside John Travolta and Olivia Newton-John. He also played Bobby in the comedy series Taxi.
His family decided to switch off his life-support machine after he had spent several days in an induced coma.
The actor had battled for years against drug and alcohol addiction, something that he blamed on pain from a lingering back injury.
He spoke openly about his addiction on the Celebrity Rehab reality show in 2008, his last TV appearance.
Conaway made his Broadway debut in 1960 at the age of 10 in the Pulitzer Prize-winning drama All the Way Home.
He got his big break with Grease in 1978, but also suffered a back injury during filming which led to an addiction to painkillers and other drugs.
Interviewed by Reuters news agency this month, his manager Phil Brock said: "Putting aside his demons, Jeff is the nicest, kindest, gentlest soul.
"He's a wonderful man, which makes it doubly sad that he is unable to conquer drugs. As a human being, he's the person who'd literally give the shirt off his back for someone."
He was perhaps best known for the role of taxi driver and struggling actor Bobby Wheeler in the 1978-1983 hit TV sitcom Taxi, which starred Danny DeVito and Christopher Lloyd.
MUSICIAN GIL SCOTT-HERON DIES AT 62
Musician Gil Scott-Heron, who helped lay the groundwork for rap by fusing minimalistic percussion, political expression and spoken-word poetry on songs such as "The Revolution Will Not Be Televised" but saw his brilliance undermined by a years-long drug addiction, died Friday at age 62.
A friend, Doris C. Nolan, who answered the telephone listed for his Manhattan recording company, said he died in the afternoon at St. Luke's Hospital after becoming sick upon returning from a trip to Europe.
"We're all sort of shattered," she said.
Scott-Heron was known for work that reflected the fury of black America in the post-civil rights era and also spoke to the social and political disparities in the country. His songs often had incendiary titles — "Home is Where the Hatred Is," or "Whitey on the Moon," and through spoken word and song, he tapped the frustration of the masses.
Yet much of his life was also defined by his battle with crack cocaine, which also led to time in jail. In a 2008 interview with New York magazine, he said he had been living with HIV for years, but he still continued to perform and put out music; his last album, which came out this year, was a collaboration with artist Jamie xx, "We're Still Here," a reworking of Scott-Heron's acclaimed "I'm New Here," which was released in 2010.
He was also still smoking crack, as detailed in a New Yorker article last year.
Scott-Heron's influence on rap was such that he sometimes was referred to as the Godfather of Rap, a title he rejected.
"If there was any individual initiative that I was responsible for it might have been that there was music in certain poems of mine, with complete progression and repeating 'hooks,' which made them more like songs than just recitations with percussion," he wrote in the introduction to his 1990 collection of poems, "Now and Then."
He referred to his signature mix of percussion, politics and performed poetry as bluesology or Third World music. But then he said it was simply "black music or black American music."
"Because black Americans are now a tremendously diverse essence of all the places we've come from and the music and rhythms we brought with us," he wrote.
Nevertheless, his influence on generations of rappers has been demonstrated through sampling of his recordings by artists, including Kanye West, who closes out the last track of his latest album with a long excerpt of Scott-Heron's "Who Will Survive in America."
Scott-Heron recorded the song that would make him famous, "The Revolution Will Not Be Televised," which critiqued mass media, for the album "125th and Lenox" in Harlem in the 1970s. He followed up that recording with more than a dozen albums, initially collaborating with musician Brian Jackson. His most recent album was "I'm New Here," which he began recording in 2007 and was released in 2010.
Throughout his musical career, he took on political issues of his time, including apartheid in South Africa and nuclear arms. He had been shaped by the politics of the 1960s and black literature, especially the Harlem Renaissance.
Scott-Heron was born in Chicago on April 1, 1949. He was raised in Jackson, Tenn., and in New York before attending college at Lincoln University in Pennsylvania.
Before turning to music, he was a novelist, at age 19, with the publication of "The Vulture," a murder mystery.
He also was the author of "The Nigger Factory," a social satire.
A friend, Doris C. Nolan, who answered the telephone listed for his Manhattan recording company, said he died in the afternoon at St. Luke's Hospital after becoming sick upon returning from a trip to Europe.
"We're all sort of shattered," she said.
Scott-Heron was known for work that reflected the fury of black America in the post-civil rights era and also spoke to the social and political disparities in the country. His songs often had incendiary titles — "Home is Where the Hatred Is," or "Whitey on the Moon," and through spoken word and song, he tapped the frustration of the masses.
Yet much of his life was also defined by his battle with crack cocaine, which also led to time in jail. In a 2008 interview with New York magazine, he said he had been living with HIV for years, but he still continued to perform and put out music; his last album, which came out this year, was a collaboration with artist Jamie xx, "We're Still Here," a reworking of Scott-Heron's acclaimed "I'm New Here," which was released in 2010.
He was also still smoking crack, as detailed in a New Yorker article last year.
Scott-Heron's influence on rap was such that he sometimes was referred to as the Godfather of Rap, a title he rejected.
"If there was any individual initiative that I was responsible for it might have been that there was music in certain poems of mine, with complete progression and repeating 'hooks,' which made them more like songs than just recitations with percussion," he wrote in the introduction to his 1990 collection of poems, "Now and Then."
He referred to his signature mix of percussion, politics and performed poetry as bluesology or Third World music. But then he said it was simply "black music or black American music."
"Because black Americans are now a tremendously diverse essence of all the places we've come from and the music and rhythms we brought with us," he wrote.
Nevertheless, his influence on generations of rappers has been demonstrated through sampling of his recordings by artists, including Kanye West, who closes out the last track of his latest album with a long excerpt of Scott-Heron's "Who Will Survive in America."
Scott-Heron recorded the song that would make him famous, "The Revolution Will Not Be Televised," which critiqued mass media, for the album "125th and Lenox" in Harlem in the 1970s. He followed up that recording with more than a dozen albums, initially collaborating with musician Brian Jackson. His most recent album was "I'm New Here," which he began recording in 2007 and was released in 2010.
Throughout his musical career, he took on political issues of his time, including apartheid in South Africa and nuclear arms. He had been shaped by the politics of the 1960s and black literature, especially the Harlem Renaissance.
Scott-Heron was born in Chicago on April 1, 1949. He was raised in Jackson, Tenn., and in New York before attending college at Lincoln University in Pennsylvania.
Before turning to music, he was a novelist, at age 19, with the publication of "The Vulture," a murder mystery.
He also was the author of "The Nigger Factory," a social satire.
ΓΙΑ ’ΛΥΣΗ’ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ’ΑΛΤΕΡ’
Η ανατροπή που επιδίωκαν οι μέτοχοι του Alter έγινε και το κανάλι του Μπουρναζίου από χθες αρχισε πάλι να γεμίζει εργαζομένους για να επανέλθει στον τηλεοπτικό αέρα με live εκπομπές. Ολα όμως θα εξαρτηθούν από το αν σήμερα ή το αργότερο τη Δευτέρα καταβληθεί στους εργαζόμενους μέρος των χρημάτων που τους οφείλουν.
Οι εξελίξεις, που παραμένουν κρίσιμες για την επιβίωση του Alter έως και τις 14 Ιουνίου, άλλαξαν ρότα μετά τη νέα πρόταση του μετόχου Γιώργου Κουρή προς τους εργαζομένους, οι οποίοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Συγκεκριμένα, πρότεινε να δοθεί από τα δεδουλευμένα των τεσσάρων μηνών ποσό 2.600 ευρώ για κάθε τεχνικό και 2.300 ευρώ για κάθε δημοσιογράφο και διοικητικό.
Αντί για 1,7 εκατ. ευρώ, δηλαδή, συνολικά της προηγούμενης πρότασης, περίπου 2,3 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, δεσμεύτηκε στους εκπροσώπους των τριών κλάδων πως στις 14 Ιουνίου θα πληρωθούν τον μισό μισθό του Ιουνίου και στο τέλος του μήνα την εξόφλησή του, όπως θα γίνεται και τους επόμενους μήνες, ενώ το υπόλοιπο των χρωστούμενων δεδουλευμένων θα δοθεί στο τέλος Σεπτεμβρίου.
Οι εργαζόμενοι σε έκτακτες συνελεύσεις που πραγματοποίησαν στο κτίριο του καναλιού αποδέχθηκαν την πρόταση του Γιώργου Κουρή. Τόσο οι δημοσιογράφοι όσο και οι τεχνικοί θέτουν ως απαράβατο όρο την πληρωμή του δεκαπενθήμερου του Ιουνίου, σε διαφορετική περίπτωση οι διακόπτες θα κατέβουν πάλι. Θα επιστρέψουν δε στην εργασία τους μόλις διαπιστώσουν πως τα χρήματα βρίσκονται στους λογαριασμούς μισθοδοσίας, κάτι που αναμένεται να γίνει από σήμερα το μεσημέρι.
Η επιστροφή των εργαζομένων ανοίγει τον αέρα του Alter. Ο σχεδιασμός είναι να εκπέμψει με το κανονικό του πρόγραμμα από την ερχόμενη Δευτέρα. Ο μηχανισμός των ειδήσεων, πάντως, είναι stand-by στην περίπτωση που θα βγγει απόψε το κεντρικό δελτίο. Ο Νίκος Χατζηνικολάου έχει δηλώσει, εξάλλου, επανειλημμένα πως περιμένει τις εξελίξεις στο Alter πριν κάνει οποιαδήποτε άλλη κίνηση.
Η επάνοδος του Alter στο τηλεοπτικό σκηνικό ήταν για την τηλεοπτική αγορά, αλλά κυρίως για τους μετόχους του καναλιού και τους ενδιαφερόμενους νέους επενδυτές του Argo fund, απαραίτητη προϋπόθεση εν όψει της εκδίκασης της αίτησης για την υπαγωγή του Alter στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Με την τυχόν έγκρισή της, που πλέον κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει, το Alter κερδίζει χρόνο μπαίνοντας στο καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές του.
Παράλληλα, θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με όλες τις πλευρές για τη σωτηρία του καναλιού. Το σχέδιο που περιλαμβάνεται στην αίτηση δίνει λεπτομερή στοιχεία για το σχέδιο βιωσιμότητας, όπως επίσης και για τα αναλυτικά χρέη του καναλιού σε προμηθευτές και διαφημιστικές.
Νεότερη εξέλιξη υπήρξε και στις επαφές των διαφημιστικών εταιρειών που εμπλέκονται στην υπόθεση του Alter, καθώς χθες πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση της συντονιστικής επιτροπής των διαφημιστικών εταιρειών με τις τράπεζες με αίτημα να παραταθεί η ημερομηνία λήξης των επιταγών. Νεότερη συνάντηση θα γίνει στις 14 Ιουνίου.
Οι εξελίξεις, που παραμένουν κρίσιμες για την επιβίωση του Alter έως και τις 14 Ιουνίου, άλλαξαν ρότα μετά τη νέα πρόταση του μετόχου Γιώργου Κουρή προς τους εργαζομένους, οι οποίοι βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας. Συγκεκριμένα, πρότεινε να δοθεί από τα δεδουλευμένα των τεσσάρων μηνών ποσό 2.600 ευρώ για κάθε τεχνικό και 2.300 ευρώ για κάθε δημοσιογράφο και διοικητικό.
Αντί για 1,7 εκατ. ευρώ, δηλαδή, συνολικά της προηγούμενης πρότασης, περίπου 2,3 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, δεσμεύτηκε στους εκπροσώπους των τριών κλάδων πως στις 14 Ιουνίου θα πληρωθούν τον μισό μισθό του Ιουνίου και στο τέλος του μήνα την εξόφλησή του, όπως θα γίνεται και τους επόμενους μήνες, ενώ το υπόλοιπο των χρωστούμενων δεδουλευμένων θα δοθεί στο τέλος Σεπτεμβρίου.
Οι εργαζόμενοι σε έκτακτες συνελεύσεις που πραγματοποίησαν στο κτίριο του καναλιού αποδέχθηκαν την πρόταση του Γιώργου Κουρή. Τόσο οι δημοσιογράφοι όσο και οι τεχνικοί θέτουν ως απαράβατο όρο την πληρωμή του δεκαπενθήμερου του Ιουνίου, σε διαφορετική περίπτωση οι διακόπτες θα κατέβουν πάλι. Θα επιστρέψουν δε στην εργασία τους μόλις διαπιστώσουν πως τα χρήματα βρίσκονται στους λογαριασμούς μισθοδοσίας, κάτι που αναμένεται να γίνει από σήμερα το μεσημέρι.
Η επιστροφή των εργαζομένων ανοίγει τον αέρα του Alter. Ο σχεδιασμός είναι να εκπέμψει με το κανονικό του πρόγραμμα από την ερχόμενη Δευτέρα. Ο μηχανισμός των ειδήσεων, πάντως, είναι stand-by στην περίπτωση που θα βγγει απόψε το κεντρικό δελτίο. Ο Νίκος Χατζηνικολάου έχει δηλώσει, εξάλλου, επανειλημμένα πως περιμένει τις εξελίξεις στο Alter πριν κάνει οποιαδήποτε άλλη κίνηση.
Η επάνοδος του Alter στο τηλεοπτικό σκηνικό ήταν για την τηλεοπτική αγορά, αλλά κυρίως για τους μετόχους του καναλιού και τους ενδιαφερόμενους νέους επενδυτές του Argo fund, απαραίτητη προϋπόθεση εν όψει της εκδίκασης της αίτησης για την υπαγωγή του Alter στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα. Με την τυχόν έγκρισή της, που πλέον κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει, το Alter κερδίζει χρόνο μπαίνοντας στο καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές του.
Παράλληλα, θα ξεκινήσει η διαπραγμάτευση με όλες τις πλευρές για τη σωτηρία του καναλιού. Το σχέδιο που περιλαμβάνεται στην αίτηση δίνει λεπτομερή στοιχεία για το σχέδιο βιωσιμότητας, όπως επίσης και για τα αναλυτικά χρέη του καναλιού σε προμηθευτές και διαφημιστικές.
Νεότερη εξέλιξη υπήρξε και στις επαφές των διαφημιστικών εταιρειών που εμπλέκονται στην υπόθεση του Alter, καθώς χθες πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση της συντονιστικής επιτροπής των διαφημιστικών εταιρειών με τις τράπεζες με αίτημα να παραταθεί η ημερομηνία λήξης των επιταγών. Νεότερη συνάντηση θα γίνει στις 14 Ιουνίου.
ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΗΘΕΛΕ ΛΟΥΚΑ ΓΙΩΡΚΑ
Σε περίπτωση που ψήφιζε μόνο το κοινό, η ελληνική συμμετοχή θα ήταν στην τρίτη θέση στη Eurovision του Ντίσελντορφ! Από την άλλη, αν για το τελικό αποτέλεσμα είχαν λόγο μόνο οι επιτροπές των χωρών, ο Λούκας Γιώρκας και o Stereo Mike θα τερμάτιζαν στη δέκατη τέταρτη θέση. Τα συγκεκριμένα στοιχεία προέκυψαν από τη δημοσιοποίηση των ξεχωριστών βαθμολογιών από την EBU.
Σύμφωνα με τις βαθμολογίες του κοινού πρώτο έρχεται το Αζερμπαϊτζάν, δεύτερη η Σουηδία, ακολουθεί η Ελλάδα, η Ουκρανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.Πρώτη την Ιταλία βγάζουν οι κριτές, δεύτερο το Αζερμπαϊτζάν, τρίτη τη Δανία και η πεντάδα συμπληρώνεται με τη Σλοβενία και την Αυστρία.
Σύμφωνα με τις βαθμολογίες του κοινού πρώτο έρχεται το Αζερμπαϊτζάν, δεύτερη η Σουηδία, ακολουθεί η Ελλάδα, η Ουκρανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.Πρώτη την Ιταλία βγάζουν οι κριτές, δεύτερο το Αζερμπαϊτζάν, τρίτη τη Δανία και η πεντάδα συμπληρώνεται με τη Σλοβενία και την Αυστρία.
THE GIRL NEXT DOOR
The Girl Next Door
20th Century-Fox, 1953, Color, 92 minutes, ***
Released May, 1953
June Haver and Dan Dailey are enthralling as star-crossed neighbors who must overcome a young boy's scorn to let their blossoming love sing. "A lively, tuneful and amusing" (Cue) tale featuring "singable songs and original dances (L.A. Examiner), The Girl Next Door is an entertaining gem of a musical that hits the perfect note.
When stage star Jeannie Laird (Haver) meets her new widower neighbor, Bill Carter (Dailey), love is in the air. The only problem is Carter's young son, Joe. Threatened by a new woman in his father's life, Joe refuses to accept Jeannie and begins a mischievous campaign to keep her away. With Joe between them, Jeannie and Bill must find a way to earn the boy's acceptance if they're ever going to be more than just the lovers next door!
Produced by: Robert Bassler
Directed by: Richard Sale
Screen Play by: Isobel Lennart
Based on a Story by L. Bush Fekete and Mary Helen Fay
Lyrics: Mack Gordon
Music: Josef Myrow
Musical Direction: Lionel Newman
Incidental Music: Cyril Mockridge
Choreography by: Richard Barstow
Vocal Direction: Ken Darby, Eliot Daniel
Orchestration: Earle Hagen
Art Direction: Lyle Wheeler, Joseph C. Wright
Set Decorations: Thomas Little, Claude Carpenter
Wardrobe Direction: Charles LeMaire
Costumes Designed by: Travilla
Makeup Artist: Ben Nye
Sound: Bernard Freericks, Roger Heman
Animation Sequences by: United Productions of America (UPA)
Director of Photography: Leon Shamroy
Special Photographic Effects: Ray Kellog
Color by Technicolor
Technicolor Color Consultant: Leonard Doss
Film Editor: Robert Simpson
Cast: Dan Dailey [Bill Carter], June Haver [Jeannie Laird], Dennis Day [Reed Appleton], Billy Gray [Joe Carter], Cara Williams [Rosie Green], Natalie Schafer [Evelyn, the Maid], Clinton Sundberg [Samuels, the Butler], Hayden Rorke [Henry Fields], Mary Jane Saunders [Kitty], Additional Cast: Mona Knox [Smitty], Lyn Wilde [Peggy], Gregg Sherwood [Franny], Beverly Thompson [Susie], June Wurster [Maggie], May Wynn [Mitzi], Jeffrey Sayre, James Conaty, Bert Stevens, Harold Miller, Kenner G. Kemp [Party Guests], Herb Vigran [Police Sergeant], Michael Ross [Patrolman O'Toole], Bob Carraher [Policeman], Don Kohler [Customs Official], Charles Wagenheim [Junkman], Beryl Davis [singing voice of June Haver]
Musical Program: [0:00] We Girls of the Chorus (sung and danced by Chorus Girls before titles); [0:02] The Great White Way (sung by Chorus behind titles); [0:03] (Ho-Hum - Ho-Hum) A Quiet Little Place in the Country (sung by Beryl Davis dubbing for June Haver and Chorus); [0:10] If I Love You a Mountain (sung by Dennis Day); [0:18] I'd Rather Have a Pal Than a Gal Anytime (sung by Dan Dailey and Billy Gray while washing dishes); [0:24] You're Doing All Right (sung and danced by Dan Dailey, June Haver and Dennis Day; Beryl Davis dubbing for June Haver); [0:33] Nowhere Guy (sung by Beryl Davis dubbing for June Haver, danced by Haver, Dan Dailey and Male Chorus); [0:49] I'm Mad About the Girl Next Door (sung by Dan Dailey, danced by Dailey and June Haver); [1:02] You (sung by Dennis Day, then sung by Dan Dailey and Beryl Davis dubbing for June Haver); [1:14] Dream Sequence: I'm Mad About the Girl Next Door / You / I'd Rather Have a Pal Than a Gal Anytime (sung by Chorus, danced by Dan Dailey, June Haver and Billy Gray); [1:24] If I Love You a Mountain (sung by Dennis Day and Cara Williams); [1:30] Finale: I'm Mad About the Girl Next Door (sung by Chorus, danced by June Haver and Dan Dailey)
20th Century-Fox, 1953, Color, 92 minutes, ***
Released May, 1953
June Haver and Dan Dailey are enthralling as star-crossed neighbors who must overcome a young boy's scorn to let their blossoming love sing. "A lively, tuneful and amusing" (Cue) tale featuring "singable songs and original dances (L.A. Examiner), The Girl Next Door is an entertaining gem of a musical that hits the perfect note.
When stage star Jeannie Laird (Haver) meets her new widower neighbor, Bill Carter (Dailey), love is in the air. The only problem is Carter's young son, Joe. Threatened by a new woman in his father's life, Joe refuses to accept Jeannie and begins a mischievous campaign to keep her away. With Joe between them, Jeannie and Bill must find a way to earn the boy's acceptance if they're ever going to be more than just the lovers next door!
Produced by: Robert Bassler
Directed by: Richard Sale
Screen Play by: Isobel Lennart
Based on a Story by L. Bush Fekete and Mary Helen Fay
Lyrics: Mack Gordon
Music: Josef Myrow
Musical Direction: Lionel Newman
Incidental Music: Cyril Mockridge
Choreography by: Richard Barstow
Vocal Direction: Ken Darby, Eliot Daniel
Orchestration: Earle Hagen
Art Direction: Lyle Wheeler, Joseph C. Wright
Set Decorations: Thomas Little, Claude Carpenter
Wardrobe Direction: Charles LeMaire
Costumes Designed by: Travilla
Makeup Artist: Ben Nye
Sound: Bernard Freericks, Roger Heman
Animation Sequences by: United Productions of America (UPA)
Director of Photography: Leon Shamroy
Special Photographic Effects: Ray Kellog
Color by Technicolor
Technicolor Color Consultant: Leonard Doss
Film Editor: Robert Simpson
Cast: Dan Dailey [Bill Carter], June Haver [Jeannie Laird], Dennis Day [Reed Appleton], Billy Gray [Joe Carter], Cara Williams [Rosie Green], Natalie Schafer [Evelyn, the Maid], Clinton Sundberg [Samuels, the Butler], Hayden Rorke [Henry Fields], Mary Jane Saunders [Kitty], Additional Cast: Mona Knox [Smitty], Lyn Wilde [Peggy], Gregg Sherwood [Franny], Beverly Thompson [Susie], June Wurster [Maggie], May Wynn [Mitzi], Jeffrey Sayre, James Conaty, Bert Stevens, Harold Miller, Kenner G. Kemp [Party Guests], Herb Vigran [Police Sergeant], Michael Ross [Patrolman O'Toole], Bob Carraher [Policeman], Don Kohler [Customs Official], Charles Wagenheim [Junkman], Beryl Davis [singing voice of June Haver]
Musical Program: [0:00] We Girls of the Chorus (sung and danced by Chorus Girls before titles); [0:02] The Great White Way (sung by Chorus behind titles); [0:03] (Ho-Hum - Ho-Hum) A Quiet Little Place in the Country (sung by Beryl Davis dubbing for June Haver and Chorus); [0:10] If I Love You a Mountain (sung by Dennis Day); [0:18] I'd Rather Have a Pal Than a Gal Anytime (sung by Dan Dailey and Billy Gray while washing dishes); [0:24] You're Doing All Right (sung and danced by Dan Dailey, June Haver and Dennis Day; Beryl Davis dubbing for June Haver); [0:33] Nowhere Guy (sung by Beryl Davis dubbing for June Haver, danced by Haver, Dan Dailey and Male Chorus); [0:49] I'm Mad About the Girl Next Door (sung by Dan Dailey, danced by Dailey and June Haver); [1:02] You (sung by Dennis Day, then sung by Dan Dailey and Beryl Davis dubbing for June Haver); [1:14] Dream Sequence: I'm Mad About the Girl Next Door / You / I'd Rather Have a Pal Than a Gal Anytime (sung by Chorus, danced by Dan Dailey, June Haver and Billy Gray); [1:24] If I Love You a Mountain (sung by Dennis Day and Cara Williams); [1:30] Finale: I'm Mad About the Girl Next Door (sung by Chorus, danced by June Haver and Dan Dailey)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-28 ΜΑΙΟΥ
585 π.Χ: Ο Θαλής ο Μιλήσιος καταγράφει για πρώτη φορά στον κόσμο ηλιακή έκλειψη.
1871: Συντρίβεται η Κομούνα των Παρισίων.
1961: Ιδρύεται η Διεθνής Αμνηστία. Για την προσφορά της στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα βραβευτεί 16 χρόνια αργότερα με Νόμπελ Ειρήνης.
1969: Η Μίλαν νικά τον Άγιαξ με 4-1 στο Μπερναμπέου και κατακτά το 14ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Η ΕΡΤ μεταδίδει για πρώτη φορά απευθείας αγώνα ποδοσφαίρου και ο Γιάννης Διακογιάννης κάνει την παρθενική εμφάνισή του στην περιγραφή.
1979: Υπογράφεται στο περιστύλιο του Ζαππείου η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
1999: Αλβανός καταλαμβάνει λεωφορείο των ΚΤΕΛ στη Θεσσαλονίκη και το οδηγεί στην Αλβανία. Κατά την επιχείρηση της αλβανικής αστυνομίας έξω από το Ελβασάν σκοτώνεται ο ίδιος και ο όμηρος Γιώργος Κουλούρης.
Γεννησεις
1738: Ζοζέφ Ινιάς Γκιγιοτέν, γάλλος γιατρός, εφευρέτης της γκιλοτίνας. [θαν. 26/3/1914]
1908: Ίαν Φλέμινγκ, άγγλος δημοσιογράφος, συγγραφέας και άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών, που έγραψε σειρά μυθιστορημάτων με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ. [θαν. 12/8/1964]
1943: Έλενα Σουλιώτη, διακεκριμένη ελληνίδα σοπράνο. [θαν. 4/12/2004]
Θανατοι
1787: Λεοπόλδος Μότσαρτ, γερμανός μουσουργός πατέρας του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. [γεν. 14/11/1719]
1843: Νόα Γουέμπστερ, άγγλος πολιτικός, συγγραφέας και λεξικογράφος, δημιουργός του περίφημου λεξικού της αγγλικής γλώσσας που φέρει το όνομά του. [γεν. 16/10/1758]
2003: Ίλια Πρίγκοζιν, ρώσος χημικός, με σημαντικό έργο στο πεδίο της θερμοδυναμικής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1977. [γεν. 25/1/1917]
1871: Συντρίβεται η Κομούνα των Παρισίων.
1961: Ιδρύεται η Διεθνής Αμνηστία. Για την προσφορά της στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα βραβευτεί 16 χρόνια αργότερα με Νόμπελ Ειρήνης.
1969: Η Μίλαν νικά τον Άγιαξ με 4-1 στο Μπερναμπέου και κατακτά το 14ο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης. Η ΕΡΤ μεταδίδει για πρώτη φορά απευθείας αγώνα ποδοσφαίρου και ο Γιάννης Διακογιάννης κάνει την παρθενική εμφάνισή του στην περιγραφή.
1979: Υπογράφεται στο περιστύλιο του Ζαππείου η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Από ελληνικής πλευράς, τη συμφωνία υπογράφει ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
1999: Αλβανός καταλαμβάνει λεωφορείο των ΚΤΕΛ στη Θεσσαλονίκη και το οδηγεί στην Αλβανία. Κατά την επιχείρηση της αλβανικής αστυνομίας έξω από το Ελβασάν σκοτώνεται ο ίδιος και ο όμηρος Γιώργος Κουλούρης.
Γεννησεις
1738: Ζοζέφ Ινιάς Γκιγιοτέν, γάλλος γιατρός, εφευρέτης της γκιλοτίνας. [θαν. 26/3/1914]
1908: Ίαν Φλέμινγκ, άγγλος δημοσιογράφος, συγγραφέας και άνθρωπος των μυστικών υπηρεσιών, που έγραψε σειρά μυθιστορημάτων με ήρωα τον Τζέιμς Μποντ. [θαν. 12/8/1964]
1943: Έλενα Σουλιώτη, διακεκριμένη ελληνίδα σοπράνο. [θαν. 4/12/2004]
Θανατοι
1787: Λεοπόλδος Μότσαρτ, γερμανός μουσουργός πατέρας του Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ. [γεν. 14/11/1719]
1843: Νόα Γουέμπστερ, άγγλος πολιτικός, συγγραφέας και λεξικογράφος, δημιουργός του περίφημου λεξικού της αγγλικής γλώσσας που φέρει το όνομά του. [γεν. 16/10/1758]
2003: Ίλια Πρίγκοζιν, ρώσος χημικός, με σημαντικό έργο στο πεδίο της θερμοδυναμικής. Τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ το 1977. [γεν. 25/1/1917]
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
1969: Ο Μιγκ Τζάγκερ και η Μαριάν Φέιθφουλ συλλαμβάνονται στο Λονδίνο για κατοχή ναρκωτικών και τιμωρούνται με πρόστιμο 50 λιρών.
1977: Ο Στινγκ, ο Στιούαρτ Κόπλαντ και ο Άντι Σάμερς παίζουν μαζί για πρώτη φορά στην μπάντα του Μάικ Χάουλετς στο Παρίσι. Λίγο αργότερα, οι τρεις τους θα σχηματίσουν τους Police.
1997: Ο Μπομπ Ντίλαν εισάγεται σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο του Λονδίνου, πάσχοντας από ιστοπλάσμωση, μία ασθένεια που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή.
2002: Έπειτα από 25 χρόνια, ο τραγουδιστής Έλτον Τζον παραιτείται από πρόεδρος της Γουότφορντ, της ομάδας την οποία ανέλαβε όταν ήταν στη Δ' Κατηγορία της Αγγλίας.
2007: Οι Police δίνουν την πρώτη συναυλία της επανένωσής τους στο Βανκούβερ.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1910: Άρθουρ Τιμπόν Γουόκερ, γνωστός ως T- Bone Walker, αμερικανός μπλουζίστας. (Θαν. 16/3/1975)
1945: Τζον Φόγκερτι, αμερικανός μουσικός, ηγέτης του συγκροτήματος «Credence Clear Water Revival».
1977: Ο Στινγκ, ο Στιούαρτ Κόπλαντ και ο Άντι Σάμερς παίζουν μαζί για πρώτη φορά στην μπάντα του Μάικ Χάουλετς στο Παρίσι. Λίγο αργότερα, οι τρεις τους θα σχηματίσουν τους Police.
1997: Ο Μπομπ Ντίλαν εισάγεται σε κρίσιμη κατάσταση σε νοσοκομείο του Λονδίνου, πάσχοντας από ιστοπλάσμωση, μία ασθένεια που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή.
2002: Έπειτα από 25 χρόνια, ο τραγουδιστής Έλτον Τζον παραιτείται από πρόεδρος της Γουότφορντ, της ομάδας την οποία ανέλαβε όταν ήταν στη Δ' Κατηγορία της Αγγλίας.
2007: Οι Police δίνουν την πρώτη συναυλία της επανένωσής τους στο Βανκούβερ.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1910: Άρθουρ Τιμπόν Γουόκερ, γνωστός ως T- Bone Walker, αμερικανός μπλουζίστας. (Θαν. 16/3/1975)
1945: Τζον Φόγκερτι, αμερικανός μουσικός, ηγέτης του συγκροτήματος «Credence Clear Water Revival».
Wednesday, May 25, 2011
THE GIRL MOST LIKELY
The Girl Most Likely
Rubin Productions / RKO, 1957, Color, 98 minutes, ***
Released December, 1957
Dodi (Jane Powell) tries to pick between three suitors in this musical remake of Ginger Rogers' "Tom, Dick and Harry" (1941). One of Jane's weaker films, but still fun. Has some good musical numbers.
Produced by: Stanley Rubin
In Charge of Production: William Dozier
Directed by: Mitchell Leisen
Assistant Director: Richerd Moder
Screen Play by: Devery Freeman
(based on a story and screenplay by Paul Jarrico)
Music Arranged and Conducted by: Nelson Riddle
Music and Lyrics by: Hugh Martin and Ralph Blane
Song: "The Girl Most Likely" by Bob Russell and Nelson Riddle, sung by The Hi-Lo's
Dances and Musical Sequences Staged by: Gower Champion
Art Direction: Albert S. D'Agostino and George W. Davis
Set Decorator: Eli Benneche
Costume Designer: Renie
Makeup Supervisor: Harry Maret, Jr.
Hair Stylist: Larry Germain
Sound: Frank Webster, Terry Kellam
Director of Photography: Robert Planck
Filmed in Technicolor
Technicolor Color Consultant: Robert Brower
Film Editors: Harry Marker, Dean Harrison
Cast: Jane Powell [Dodi], Cliff Robertson [Pete], Keith Andes [Neil], Kaye Ballard [Marge], Tommy Noonan [Buzz], Una Merkel [Mom], Kelly Brown [Sam], Judy Nugent [Pauline], Frank Cady [Pop], Joseph Kearns [Mr. Schlom], Chris Essay [Steward], Nacho Galindo [Photographer], Paul Gary [Man in Penny Arcade], Julia Montoya [Basket Vendor], Valentin de Vargas [Young Daddy], Bob Banas, Joyce Blunt, Tex Brodus, Buddy Bryant, Gloria DeWerd, Gail Ganley, Harvey Hohnecker, Maurice Kelly, Tommy Ladd, Todd Miller, Donna Pouget, Paul Rees, Marjorie Stapp, Bruce Stowell, Lida Thomas [Dancers]
Musical Program: [0:00] The Girl Most Likely (sung by The Hi-Lo's behind titles); [0:06] I Don't Know What I Want (sung by Jane Powell); [0:17] We Gotta Keep up with the Joneses (sung and danced by Jane Powell, Tommy Noonan and Ensemble); [0:38] Balboa (sung and danced by Jane Powell, Cliff Robertson, Kaye Ballard, Kelly Brown and Ensemble); [0:49] Crazy Horse (sung and danced by Jane Powell and Children); [1:16] All the Colors of the Rainbow (sung and danced by Jane Powell, Kaye Ballard, Keith Andes, Kelly Brown and Ensemble); [1:35] I Don't Know What I Want (reprised with special lyrics by Jane Powell)
Rubin Productions / RKO, 1957, Color, 98 minutes, ***
Released December, 1957
Dodi (Jane Powell) tries to pick between three suitors in this musical remake of Ginger Rogers' "Tom, Dick and Harry" (1941). One of Jane's weaker films, but still fun. Has some good musical numbers.
Produced by: Stanley Rubin
In Charge of Production: William Dozier
Directed by: Mitchell Leisen
Assistant Director: Richerd Moder
Screen Play by: Devery Freeman
(based on a story and screenplay by Paul Jarrico)
Music Arranged and Conducted by: Nelson Riddle
Music and Lyrics by: Hugh Martin and Ralph Blane
Song: "The Girl Most Likely" by Bob Russell and Nelson Riddle, sung by The Hi-Lo's
Dances and Musical Sequences Staged by: Gower Champion
Art Direction: Albert S. D'Agostino and George W. Davis
Set Decorator: Eli Benneche
Costume Designer: Renie
Makeup Supervisor: Harry Maret, Jr.
Hair Stylist: Larry Germain
Sound: Frank Webster, Terry Kellam
Director of Photography: Robert Planck
Filmed in Technicolor
Technicolor Color Consultant: Robert Brower
Film Editors: Harry Marker, Dean Harrison
Cast: Jane Powell [Dodi], Cliff Robertson [Pete], Keith Andes [Neil], Kaye Ballard [Marge], Tommy Noonan [Buzz], Una Merkel [Mom], Kelly Brown [Sam], Judy Nugent [Pauline], Frank Cady [Pop], Joseph Kearns [Mr. Schlom], Chris Essay [Steward], Nacho Galindo [Photographer], Paul Gary [Man in Penny Arcade], Julia Montoya [Basket Vendor], Valentin de Vargas [Young Daddy], Bob Banas, Joyce Blunt, Tex Brodus, Buddy Bryant, Gloria DeWerd, Gail Ganley, Harvey Hohnecker, Maurice Kelly, Tommy Ladd, Todd Miller, Donna Pouget, Paul Rees, Marjorie Stapp, Bruce Stowell, Lida Thomas [Dancers]
Musical Program: [0:00] The Girl Most Likely (sung by The Hi-Lo's behind titles); [0:06] I Don't Know What I Want (sung by Jane Powell); [0:17] We Gotta Keep up with the Joneses (sung and danced by Jane Powell, Tommy Noonan and Ensemble); [0:38] Balboa (sung and danced by Jane Powell, Cliff Robertson, Kaye Ballard, Kelly Brown and Ensemble); [0:49] Crazy Horse (sung and danced by Jane Powell and Children); [1:16] All the Colors of the Rainbow (sung and danced by Jane Powell, Kaye Ballard, Keith Andes, Kelly Brown and Ensemble); [1:35] I Don't Know What I Want (reprised with special lyrics by Jane Powell)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
1973: Ο Μάικ Όλντφιλντ κυκλοφορεί τον δίσκο του «Tubular Bells».
1974: Ο Ρικ Γουέικμαν ανεβαίνει στο No1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Journey To The Centre Of The Earth».
1985: Οι Dire Straits ανεβαίνουν στο Νο1 του βρετανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Brothers in Arms», που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχίας τους, καθώς πούλησε παγκοσμίως πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα.
2003: Ο Μέριλιν Μάνσον ανεβαίνει στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «The Golden Age of Grotesque».
ΘΑΝΑΤΟΙ
1965: Σόνι Μπόι Γουίλιαμσον ο δεύτερος, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άλεκ Μίλερ, αμερικανός μπλουζίστας και βιρτουόζος της φυσαρμόνικας. (Γεν. 5/12/1899)
1974: Ο Ρικ Γουέικμαν ανεβαίνει στο No1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Journey To The Centre Of The Earth».
1985: Οι Dire Straits ανεβαίνουν στο Νο1 του βρετανικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Brothers in Arms», που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιτυχίας τους, καθώς πούλησε παγκοσμίως πάνω από 20 εκατομμύρια αντίτυπα.
2003: Ο Μέριλιν Μάνσον ανεβαίνει στο Νο1 του αμερικάνικου πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «The Golden Age of Grotesque».
ΘΑΝΑΤΟΙ
1965: Σόνι Μπόι Γουίλιαμσον ο δεύτερος, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Άλεκ Μίλερ, αμερικανός μπλουζίστας και βιρτουόζος της φυσαρμόνικας. (Γεν. 5/12/1899)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-25 ΜΑΙΟΥ
1832: Υπογράφεται στο Λονδίνο η Συνθήκη, με την οποία η Ελλάδα ανακηρύσσεται Βασίλειο.
1911: Στο Μεξικό, ο Εμιλιάνο Ζαπάτα αρχίζει την επανάσταση.
1932: Κάνει το ντεμπούτο του το διάσημο καρτούν της Ντίσνεϊ, Ντιπι Ντογκ, γνωστότερο ως Γκούφι.
1942: Ο Άρης Βελουχιώτης συγκροτεί την πρώτη ένοπλη ομάδα του ΕΑΜ.
1977: Κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους ο «Πόλεμος των Άστρων» του Τζορτζ Λούκας.
1997: Ο Ολυμπιακός ανακηρύσσεται πρωταθλητής Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, έπειτα από 10 άγονα χρόνια.
Γεννησεις
1803: Ραλφ Γουόλντο Έμερσον, αμερικανός φιλόσοφος και δοκιμιογράφος. [θαν. 27/4/1882]
1889: Ιγκόρ Σικόρσκι, ρώσος αεροναυπηγός, εφευρέτης του ελικοπτέρου. [θαν. 26/10/1972]
1958: Πολ Γουέλερ, άγγλος ρόκερ. («The jam», «Style Council»)
Θανατοι
1934: Γκούσταβ φον Χολστ, άγγλος συνθέτης. («Οι Πλανήτες») [γεν. 21/9/1974]
1970: Νίκος Καχτίτσης, πεζογράφος της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. [γεν. 26/2/1926]
2001: Αλμπέρτο Κόρδα, κουβανός φωτογράφος, δημιουργός του γνωστότερου πορτρέτου του Τσε Γκεβάρα. [γεν. 14/9/1928]
1911: Στο Μεξικό, ο Εμιλιάνο Ζαπάτα αρχίζει την επανάσταση.
1932: Κάνει το ντεμπούτο του το διάσημο καρτούν της Ντίσνεϊ, Ντιπι Ντογκ, γνωστότερο ως Γκούφι.
1942: Ο Άρης Βελουχιώτης συγκροτεί την πρώτη ένοπλη ομάδα του ΕΑΜ.
1977: Κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους ο «Πόλεμος των Άστρων» του Τζορτζ Λούκας.
1997: Ο Ολυμπιακός ανακηρύσσεται πρωταθλητής Ελλάδας στο ποδόσφαιρο, έπειτα από 10 άγονα χρόνια.
Γεννησεις
1803: Ραλφ Γουόλντο Έμερσον, αμερικανός φιλόσοφος και δοκιμιογράφος. [θαν. 27/4/1882]
1889: Ιγκόρ Σικόρσκι, ρώσος αεροναυπηγός, εφευρέτης του ελικοπτέρου. [θαν. 26/10/1972]
1958: Πολ Γουέλερ, άγγλος ρόκερ. («The jam», «Style Council»)
Θανατοι
1934: Γκούσταβ φον Χολστ, άγγλος συνθέτης. («Οι Πλανήτες») [γεν. 21/9/1974]
1970: Νίκος Καχτίτσης, πεζογράφος της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. [γεν. 26/2/1926]
2001: Αλμπέρτο Κόρδα, κουβανός φωτογράφος, δημιουργός του γνωστότερου πορτρέτου του Τσε Γκεβάρα. [γεν. 14/9/1928]
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ
σήμερα
Τετ 25 Μαι 11
δεν υπάρχει μια γιορτή πάρα πολύ γνωστή
αύριο
Πεμ 26 Μαι 11
Αλφαίος, Συνέσιος, Συνέσης, Συνεσία, Καρπός
μεθαύριο
Παρ 27 Μαι 11
Αλύπιος, Αλυπία, Ιωάννης ο Ρώσσος
Τετ 25 Μαι 11
δεν υπάρχει μια γιορτή πάρα πολύ γνωστή
αύριο
Πεμ 26 Μαι 11
Αλφαίος, Συνέσιος, Συνέσης, Συνεσία, Καρπός
μεθαύριο
Παρ 27 Μαι 11
Αλύπιος, Αλυπία, Ιωάννης ο Ρώσσος
Tuesday, May 24, 2011
ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ GPS
Έπειτα από αλλεπάλληλες καθυστερήσεις και υπερβάσεις του προϋπολογισμού, η Ευρωπαϊκή Ένωση φτάνει στην τελική ευθεία για την υλοποίηση του Galileo, ενός δορυφορικού συστήματος πλοήγησης που θα ανταγωνιστεί το αμερικανικό GPS και το ρωσικό Glonass. Όπως ανακοίνωσε τη Δευτέρα η Κομισιόν, οι πρώτοι δύο δορυφόροι θα εκτοξευτούν τον Οκτώβριο.
Αν δεν υπάρξουν νέες αλλαγές στο χρονοδιάγραμμα, το Galileo θα τεθεί σε εμπορική λειτουργία το 2014, με καθυστέρηση έξι ετών. Σε πρώτη φάση, ο αστερισμός του συστήματος θα περιλαμβάνει 18 δορυφόρους, οι οποίοι τελικά θα αυξηθούν στους 22.
Το Galileo προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με το GPS -μεταξύ άλλων, θα επιτρέπει τον προσδιορισμό του γεωγραφικού στίγματος με ακρίβεια ενός μέτρου, από τα 15 μέτρα στο αμερικανικό σύστημα.
Το πρόγραμμα έχει όμως εκτροχιαστεί από άποψη κόστους. Με την κατασκευαστική κοινοπραξία να αμφιβάλλει για τις προοπτικές κερδοφορίας, η ΕΕ αποφάσισε το 2007 να χρηματοδοτήσει το Galileo εξ' ολοκλήρου με δημόσια κονδύλια. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα πληρώσουν συνολικά πάνω από 5 δισ. ευρώ, αντί για 1,8 δισ. σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό.
Στην τελική του μορφή, το Galileo θα προσφέρει πέντε επιμέρους υπηρεσίες, οι οποίες θα αποτελούν συμπληρωματική ή εναλλακτική λύση στο GPS και το ρωσικό Glonass.
Πλοήγηση Ανοιχτής Πρόσβασης: διαθέσιμη στο ευρύ κοινό με ακρίβεια στίγματος περίπου 1 μέτρου.
Εμπορική Πλοήγηση: κρυπτογραφημένο σήμα, ακρίβεια της τάξης των μερικών εκατοστών επί πληρωμή.
Πλοήγηση Ασφάλειας Ζωής: Για εφαρμογές στις οποίες η ακρίβεια είναι κρίσιμης σημασίας. Προσφέρει έλεγχο λαθών.
Δημόσια Ελεγχόμενη Πλοήγηση: Κρυπτογραφημένη αδιάλειπτη υπηρεσία για χρήση από κυβερνητικές υπηρεσίες.
Έρευνα και Διάσωση: Αυτόματη λήψη σημάτων κινδύνου.
Τα συμβόλαια για την κατασκευή των πρώτων 14 δορυφόρων, ύψους 566 εκατομμυρίων ευρώ, έχουν εξασφαλίσει η γερμανική OHB Systems και η βρετανική Surrey Satellite Technology.
Όπως διευκρίνισε τη Δευτέρα ο Ευρωπαίος επίτροπος Βιομηχανίας Αντόνιο Ταγιάνι, οι δορυφόροι θα εκτοξευτούν από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, η οποία βρίσκεται στη Λατινική Αμερική κοντά στον ισημερινό.
Αν δεν υπάρξουν νέες αλλαγές στο χρονοδιάγραμμα, το Galileo θα τεθεί σε εμπορική λειτουργία το 2014, με καθυστέρηση έξι ετών. Σε πρώτη φάση, ο αστερισμός του συστήματος θα περιλαμβάνει 18 δορυφόρους, οι οποίοι τελικά θα αυξηθούν στους 22.
Το Galileo προσφέρει σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με το GPS -μεταξύ άλλων, θα επιτρέπει τον προσδιορισμό του γεωγραφικού στίγματος με ακρίβεια ενός μέτρου, από τα 15 μέτρα στο αμερικανικό σύστημα.
Το πρόγραμμα έχει όμως εκτροχιαστεί από άποψη κόστους. Με την κατασκευαστική κοινοπραξία να αμφιβάλλει για τις προοπτικές κερδοφορίας, η ΕΕ αποφάσισε το 2007 να χρηματοδοτήσει το Galileo εξ' ολοκλήρου με δημόσια κονδύλια. Αυτό σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα πληρώσουν συνολικά πάνω από 5 δισ. ευρώ, αντί για 1,8 δισ. σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό.
Στην τελική του μορφή, το Galileo θα προσφέρει πέντε επιμέρους υπηρεσίες, οι οποίες θα αποτελούν συμπληρωματική ή εναλλακτική λύση στο GPS και το ρωσικό Glonass.
Πλοήγηση Ανοιχτής Πρόσβασης: διαθέσιμη στο ευρύ κοινό με ακρίβεια στίγματος περίπου 1 μέτρου.
Εμπορική Πλοήγηση: κρυπτογραφημένο σήμα, ακρίβεια της τάξης των μερικών εκατοστών επί πληρωμή.
Πλοήγηση Ασφάλειας Ζωής: Για εφαρμογές στις οποίες η ακρίβεια είναι κρίσιμης σημασίας. Προσφέρει έλεγχο λαθών.
Δημόσια Ελεγχόμενη Πλοήγηση: Κρυπτογραφημένη αδιάλειπτη υπηρεσία για χρήση από κυβερνητικές υπηρεσίες.
Έρευνα και Διάσωση: Αυτόματη λήψη σημάτων κινδύνου.
Τα συμβόλαια για την κατασκευή των πρώτων 14 δορυφόρων, ύψους 566 εκατομμυρίων ευρώ, έχουν εξασφαλίσει η γερμανική OHB Systems και η βρετανική Surrey Satellite Technology.
Όπως διευκρίνισε τη Δευτέρα ο Ευρωπαίος επίτροπος Βιομηχανίας Αντόνιο Ταγιάνι, οι δορυφόροι θα εκτοξευτούν από το ευρωπαϊκό διαστημικό κέντρο στο Κουρού της Γαλλικής Γουιάνας, η οποία βρίσκεται στη Λατινική Αμερική κοντά στον ισημερινό.
TAYLOR'S HOUSE FOR SALE
The 1960s ranch-style house in Bel Air that Elizabeth Taylor called home for the past 30 years is on the market for $8.6 million, according to Mossler Properties, which is handling the estate of the screen legend.
Taylor, 79, died on March 23.
According to Mossler's description, the "fully gated and secured" 7,000-sq.-ft. hilltop residence sits on approximately 1.27 acres. Photos for the listing show a private driveway and a broad, bricked motor court, a pool, as well as lush landscaping.
Contained on the interior main floor are "a large, galley-style country kitchen, powder room, lower master suite, two family bedrooms with garden access, and maid's quarters."
What once was a screening room has been converted into an office, while "an adjoining powder room has a sauna and shower for the pool."
The second-floor master suite offers "treetop views, master bath with spa tub, adjacent dressing room/salon and two smaller bedrooms."
Only pre-qualified buyers need apply.
Taylor, 79, died on March 23.
According to Mossler's description, the "fully gated and secured" 7,000-sq.-ft. hilltop residence sits on approximately 1.27 acres. Photos for the listing show a private driveway and a broad, bricked motor court, a pool, as well as lush landscaping.
Contained on the interior main floor are "a large, galley-style country kitchen, powder room, lower master suite, two family bedrooms with garden access, and maid's quarters."
What once was a screening room has been converted into an office, while "an adjoining powder room has a sauna and shower for the pool."
The second-floor master suite offers "treetop views, master bath with spa tub, adjacent dressing room/salon and two smaller bedrooms."
Only pre-qualified buyers need apply.
ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΑΝΑΡΡΙΧΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ
Τους 350 αθλητές αναρρίχησης που ταξίδεψαν από δέκα χώρες στην Κάλυμνο για να συμμετάσχουν στο ετήσιο Φεστιβάλ Αναρρίχησης του νησιού, χορηγός του οποίου ήταν ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού (ΕΟΤ), καλωσόρισε ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού κ. Γ. Νικητιάδης.
«Η αναρρίχηση στην Κάλυμνο δείχνει τον δρόμο για να προχωρήσουν οι άλλες μορφές εναλλακτικού τουρισμού» δήλωσε ο υφυπουργός στην τελετή ολοκλήρωσης του τετραήμερου Φεστιβάλ αναρρίχησης στο νησί στις 22 Μαΐου και πρόσθεσε: «Υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να ενισχύσει την προσπάθεια που γίνεται ώστε να αποκτήσουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη διασφαλίζοντας παραλλήλως την ορθολογική λειτουργία των αναρριχητικών πεδίων με τη θεσμοθέτηση κανόνων και μέτρων».
Ο κ. Νικητιάδης ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες αθλητές της αναρρίχησης για την προτίμησή τους στη χώρα και ειδικότερα στην Κάλυμνο και εξήγησε τη στρατηγική της κυβέρνησης για την ανάδειξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, στις οποίες περιλαμβάνεται και ο αναρριχητικός τουρισμός.
Η Κάλυμνος αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς προορισμούς εναλλακτικού τουρισμού στην Ελλάδα, πέρα από την ανάπτυξη του αναρριχητικού τουρισμού και του καταδυτικού και σπηλαιολογικού τουρισμού.
«Η αναρρίχηση στην Κάλυμνο δείχνει τον δρόμο για να προχωρήσουν οι άλλες μορφές εναλλακτικού τουρισμού» δήλωσε ο υφυπουργός στην τελετή ολοκλήρωσης του τετραήμερου Φεστιβάλ αναρρίχησης στο νησί στις 22 Μαΐου και πρόσθεσε: «Υποχρέωση της κυβέρνησης είναι να ενισχύσει την προσπάθεια που γίνεται ώστε να αποκτήσουμε τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη διασφαλίζοντας παραλλήλως την ορθολογική λειτουργία των αναρριχητικών πεδίων με τη θεσμοθέτηση κανόνων και μέτρων».
Ο κ. Νικητιάδης ευχαρίστησε τους συμμετέχοντες αθλητές της αναρρίχησης για την προτίμησή τους στη χώρα και ειδικότερα στην Κάλυμνο και εξήγησε τη στρατηγική της κυβέρνησης για την ανάδειξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού, στις οποίες περιλαμβάνεται και ο αναρριχητικός τουρισμός.
Η Κάλυμνος αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς προορισμούς εναλλακτικού τουρισμού στην Ελλάδα, πέρα από την ανάπτυξη του αναρριχητικού τουρισμού και του καταδυτικού και σπηλαιολογικού τουρισμού.
HARD TO DOWNLOAD THE NEW LADY GAGA LP
Much like the caller in the Lady Gaga hit song "Telephone," some visitors to Amazon's site received a busy signal Monday when they tried to download the digital version of the artist's latest album, "Born This Way," which the online retailer was selling for 99 cents on its release date.
Spokeswoman Sally Fouts said Amazon experienced a high volume of traffic that caused delays for those downloading the album — echoing a posting on the album's product page on Amazon.com. Customers who ordered the MP3 version of "Born This Way" on Monday will get it for 99 cents, she said.
(An early evening attempt to buy the album on Amazon and use its new server-based storage system went seamlessly. The album appeared instantly on Amazon Cloud Drive and could be streamed online right away. The album downloaded in a few minutes to a computer. The user's storage space also registered the promotional 20 gigabytes of cloud storage that came with the album.
Lady Gaga, whose real name is Stefani Germanotta, is known for her pop music and outré fashion sense.
Customer reviews gave the album an average three out of five stars.
Spokeswoman Sally Fouts said Amazon experienced a high volume of traffic that caused delays for those downloading the album — echoing a posting on the album's product page on Amazon.com. Customers who ordered the MP3 version of "Born This Way" on Monday will get it for 99 cents, she said.
(An early evening attempt to buy the album on Amazon and use its new server-based storage system went seamlessly. The album appeared instantly on Amazon Cloud Drive and could be streamed online right away. The album downloaded in a few minutes to a computer. The user's storage space also registered the promotional 20 gigabytes of cloud storage that came with the album.
Lady Gaga, whose real name is Stefani Germanotta, is known for her pop music and outré fashion sense.
Customer reviews gave the album an average three out of five stars.
GIRL HAPPY
Girl Happy
Euterpe / MGM, 1965, Color, 95 minutes
Released April, 1965
Elvis stars as Rusty Wells, a Chicago singer who heads down to Florida to work spring break - and have a little fun on the side. Soon he's working overtime trying to keep his mind on his job - and an eye on his boss' flirtatious daughter - in this sun-drenched romantic romp featuring twelve terrific tunes including "Spring Fever," "Girl Happy," "Wolf Call," "Do the Clam" and "Puppet On a String."
Produced by: Joe Pasternak
Directed by: Boris Sagal
Assistant Director: Jack Aldworth
Technical Advisor: Colonel Tom Parker
Written by: Harvey Bullock and R. S. Allen
Music:: George Stoll
Vocal Backgrounds by: The Jordanaires
Choreography: David Winters
Art Direction: George W. Davis and Addison Hehr
Set Decoration: Henry Grace, Hugh Hunt
Make-Up Supervision: William Tuttle
Hair Styles by: Sydney Guilaroff
Recording Supervisor: Franklin Milton
Director of Photography: Philip H. Lathrop
Filmed in Panavision and Metrocolor
Film Editor: Rita Roland
Cast: Elvis Presley [Rusty Wells], Shelley Fabares [Valerie], Harold J. Stone [Big Frank], Gary Crosby [Andy], Joby Baker [Wilbur], Nita Talbot [Sunny Daze], Mary Ann Mobley [Deena], Fabrizio Mioni [Romano], Jackie Coogan [Sgt. Benson], Jimmy Hawkins [Doc], Peter Brooks [Brentwood Von Durgenfeld], John Fiedler [Mr. Penchill], Chris Noel [Betsy], Lyn Edgington [Laurie], Gail Gilmore [Nancy], Pamela Curran [Bobbie], Rusty Allen [Linda], The Jordanaires [backup vocals]
Musical Program: [0:00] Girl Happy (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] behind titles and into opening scene); [0:09] Spring Fever (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], Shelley Fabares, Lyn Edgington and Chris Noel [girls probably dubbed]); [0:14] The Fort Lauderdale Chamber of Commerce (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offsreen]); [0:18] Wolf Call (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], danced by Elvis and Nary Ann Mobley); [0:22] Do Not Disturb (Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] singing to Mary Ann Mobley); [0:34] Cross My Heart and Hope to Die (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] sunging to Mary Ann Mobley); [0:39] The Meanest Girl in Town (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen]); [0:45] I've Got News for You (sung by Nita Talbot); [0:48] Do the Clam (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], danced by Elvis and the Kids); [0:53] Puppet on a String (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] while walking Shelley Fabares back to her room); [1:01] Puppet on a String (reprised by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] with Shelley on a boat); [1:10] I've Got News for You (sung by drunk Valerie); [1:29] I've Got to Find My Baby (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen]); [1:31] Girl Happy (reprised by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], danced by Elvis and Shelley Fabares)
Euterpe / MGM, 1965, Color, 95 minutes
Released April, 1965
Elvis stars as Rusty Wells, a Chicago singer who heads down to Florida to work spring break - and have a little fun on the side. Soon he's working overtime trying to keep his mind on his job - and an eye on his boss' flirtatious daughter - in this sun-drenched romantic romp featuring twelve terrific tunes including "Spring Fever," "Girl Happy," "Wolf Call," "Do the Clam" and "Puppet On a String."
Produced by: Joe Pasternak
Directed by: Boris Sagal
Assistant Director: Jack Aldworth
Technical Advisor: Colonel Tom Parker
Written by: Harvey Bullock and R. S. Allen
Music:: George Stoll
Vocal Backgrounds by: The Jordanaires
Choreography: David Winters
Art Direction: George W. Davis and Addison Hehr
Set Decoration: Henry Grace, Hugh Hunt
Make-Up Supervision: William Tuttle
Hair Styles by: Sydney Guilaroff
Recording Supervisor: Franklin Milton
Director of Photography: Philip H. Lathrop
Filmed in Panavision and Metrocolor
Film Editor: Rita Roland
Cast: Elvis Presley [Rusty Wells], Shelley Fabares [Valerie], Harold J. Stone [Big Frank], Gary Crosby [Andy], Joby Baker [Wilbur], Nita Talbot [Sunny Daze], Mary Ann Mobley [Deena], Fabrizio Mioni [Romano], Jackie Coogan [Sgt. Benson], Jimmy Hawkins [Doc], Peter Brooks [Brentwood Von Durgenfeld], John Fiedler [Mr. Penchill], Chris Noel [Betsy], Lyn Edgington [Laurie], Gail Gilmore [Nancy], Pamela Curran [Bobbie], Rusty Allen [Linda], The Jordanaires [backup vocals]
Musical Program: [0:00] Girl Happy (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] behind titles and into opening scene); [0:09] Spring Fever (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], Shelley Fabares, Lyn Edgington and Chris Noel [girls probably dubbed]); [0:14] The Fort Lauderdale Chamber of Commerce (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offsreen]); [0:18] Wolf Call (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], danced by Elvis and Nary Ann Mobley); [0:22] Do Not Disturb (Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] singing to Mary Ann Mobley); [0:34] Cross My Heart and Hope to Die (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] sunging to Mary Ann Mobley); [0:39] The Meanest Girl in Town (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen]); [0:45] I've Got News for You (sung by Nita Talbot); [0:48] Do the Clam (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], danced by Elvis and the Kids); [0:53] Puppet on a String (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] while walking Shelley Fabares back to her room); [1:01] Puppet on a String (reprised by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen] with Shelley on a boat); [1:10] I've Got News for You (sung by drunk Valerie); [1:29] I've Got to Find My Baby (sung by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen]); [1:31] Girl Happy (reprised by Elvis Presley with The Jordanaires [offscreen], danced by Elvis and Shelley Fabares)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ
1962: Ο Έλβις Πρίσλεϊ ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Good Luck Charm».
1968: Οι Rolling Stones κυκλοφορούν την επιτυχία τους «Jumpin' Jack Flash».
1969: Ο Μπομπ Ντίλαν ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Nashville Skyline».
1969: Οι Beatles και ο Μπίλι Πρέστον ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Get Back».
1980: Έκπληκτοι οι φίλοι των Genesis βλέπουν τα μέλη του συγκροτήματος, Φιλ Κόλινς, Τόνι Μπανκς και Μάικ Ράδερφορντ, να πωλούν οι ίδιοι τα εισιτήρια της επικείμενης συναυλίας τους στο Λος Άντζελες.
1993: Οι Guns n Roses εμφανίζονται στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδεία τους Use Your Illusion. Τη συναυλία τους ανοίγει ο Μπράιαν Μέι των Queen.
1998: Οι Garbage ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ Version 2.0.
1999: Τα Βρετανικά Ταχυδρομεία κυκλοφορούν γραμματόσημο με την εικόνα του Φρέντι Μέρκιουρι. Ο ίδιος ο Μέρκιουρι ήταν δεινός φιλοτελιστής, με σπουδαία συλλογή στη κατοχή του, την οποία αγόρασαν τα Βρετανικά Ταχυδρομεία και το ποσό διατέθηκε για τον αγώνα κατά του AIDS.
2002: Ο Πολ Μακάρτνεϊ εκθέτει για πρώτη φορά ζωγραφικά έργα του στο Λίβερπουλ.
2003: Ο Πολ Μακάρτνεϊ δίνει την πρώτη συναυλία ως σόλο καλλιτέχνης στη Ρωσία. Εμφανίζεται στην Κόκκινη Πλατεία ενώπιον 20.000 θαυμαστών του.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1941: Μπομπ Ντίλαν, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ρόμπερτ Άλεν Ζίμερμαν, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης.
1946: Στιβ Άπτον, άγγλος ντράμερ των Wishbone Ash.
1947: Άλμπερτ Μπουσάρντ, αμερικανός ντράμερ των Blue Oyster Cult.
1969: Ριτς Ρόμπινσον, αμερικανός κιθαρίστας των Black Crowes.
1991: Τζιν Κλαρκ, αμερικανός τραγουδοποιός, ιδρυτικό μέλος των Byrds.
ΘΑΝΑΤΟΙ
1963: Έλμορ Τζέιμς, αμερικανός μπλουζίστας. (Γεν. 27/1/1918)
2010: Πολ Γκρέι, αμερικανός μπασίστας των Slipknot. (Γεν. 8/4/1972)
1968: Οι Rolling Stones κυκλοφορούν την επιτυχία τους «Jumpin' Jack Flash».
1969: Ο Μπομπ Ντίλαν ανεβαίνει στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ «Nashville Skyline».
1969: Οι Beatles και ο Μπίλι Πρέστον ανεβαίνουν στο Νο1 του αμερικανικού πίνακα επιτυχιών με το τραγούδι «Get Back».
1980: Έκπληκτοι οι φίλοι των Genesis βλέπουν τα μέλη του συγκροτήματος, Φιλ Κόλινς, Τόνι Μπανκς και Μάικ Ράδερφορντ, να πωλούν οι ίδιοι τα εισιτήρια της επικείμενης συναυλίας τους στο Λος Άντζελες.
1993: Οι Guns n Roses εμφανίζονται στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, στο πλαίσιο της παγκόσμιας περιοδεία τους Use Your Illusion. Τη συναυλία τους ανοίγει ο Μπράιαν Μέι των Queen.
1998: Οι Garbage ανεβαίνουν στο Νο1 του αγγλικού πίνακα επιτυχιών με το άλμπουμ Version 2.0.
1999: Τα Βρετανικά Ταχυδρομεία κυκλοφορούν γραμματόσημο με την εικόνα του Φρέντι Μέρκιουρι. Ο ίδιος ο Μέρκιουρι ήταν δεινός φιλοτελιστής, με σπουδαία συλλογή στη κατοχή του, την οποία αγόρασαν τα Βρετανικά Ταχυδρομεία και το ποσό διατέθηκε για τον αγώνα κατά του AIDS.
2002: Ο Πολ Μακάρτνεϊ εκθέτει για πρώτη φορά ζωγραφικά έργα του στο Λίβερπουλ.
2003: Ο Πολ Μακάρτνεϊ δίνει την πρώτη συναυλία ως σόλο καλλιτέχνης στη Ρωσία. Εμφανίζεται στην Κόκκινη Πλατεία ενώπιον 20.000 θαυμαστών του.
ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ
1941: Μπομπ Ντίλαν, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ρόμπερτ Άλεν Ζίμερμαν, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης.
1946: Στιβ Άπτον, άγγλος ντράμερ των Wishbone Ash.
1947: Άλμπερτ Μπουσάρντ, αμερικανός ντράμερ των Blue Oyster Cult.
1969: Ριτς Ρόμπινσον, αμερικανός κιθαρίστας των Black Crowes.
1991: Τζιν Κλαρκ, αμερικανός τραγουδοποιός, ιδρυτικό μέλος των Byrds.
ΘΑΝΑΤΟΙ
1963: Έλμορ Τζέιμς, αμερικανός μπλουζίστας. (Γεν. 27/1/1918)
2010: Πολ Γκρέι, αμερικανός μπασίστας των Slipknot. (Γεν. 8/4/1972)
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ-24 ΜΑΙΟΥ
1626: Ο ολλανδός άποικος Πίτερ Μίνουιτ αγοράζει από τους Ινδιάνους το νησί του Μανχάταν. Ως αντάλλαγμα προσφέρει μπρελόκ και άλλα φανταχτερά μπιχλιμπίδια, αξίας 24 δολαρίων.
1881: Υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Τουρκίας, Αγγλίας και Γαλλίας, σύμφωνα με την οποία η Θεσσαλία και η Άρτα προσαρτώνται στην Ελλάδα.
1883: Εγκαινιάζεται η γέφυρα του Μπρούκλιν, που ενώνει το νησί του Μανχάταν με την περιοχή Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Έχει μήκος 600 μέτρα και είναι η μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα της εποχής.
1915: Ο Τόμας Έντισον παρουσιάζει τη νέα εφεύρεσή του, μία συσκευή που καταγράφει τις τηλεφωνικές συνομιλίες.
1931: Γίνονται τα εγκαίνια του νέου Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών στο μέγαρο της «Δουκίσσης Πλακεντίας» επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας.
1956: Διεξάγεται ο πρώτος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision, στο Λουγκάνο της Ελβετίας. Νικήτρια αναδεικνύεται η ελβετίδα Λις Άσια με το τραγούδι «Refrain».
Γεννησεις
1686: Ντάνιελ Γκαμπριέλ Φαρενάιτ, δημιουργός της ομώνυμης κλίμακας μέτρησης της θερμοκρασίας. [θαν. 16/9/1736]
1819: Πριγκίπισσα Αλεξαντρίνα Βικτόρια. Ως βασίλισσα Βικτόρια σημάδεψε τον 19o αιώνα στη Μ. Βρετανία και η εποχή της ονομάσθηκε βικτοριανή. [θαν. 22/1/1901]
1941: Μπομπ Ντίλαν, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ρόμπερτ Άλεν Ζίμερμαν, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης.
Θανατοι
1543: Κοπέρνικος, πολωνός αστρονόμος και μαθηματικός, που εισηγήθηκε τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.
1974: Ντιουκ Έλινγκτον, αμερικανός συνθέτης και πιανίστας της τζαζ.
2001: Μαργαρίτα Λυμπεράκη, πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας. [γεν. 1919]
1881: Υπογράφεται συμφωνία μεταξύ Τουρκίας, Αγγλίας και Γαλλίας, σύμφωνα με την οποία η Θεσσαλία και η Άρτα προσαρτώνται στην Ελλάδα.
1883: Εγκαινιάζεται η γέφυρα του Μπρούκλιν, που ενώνει το νησί του Μανχάταν με την περιοχή Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης. Έχει μήκος 600 μέτρα και είναι η μεγαλύτερη κρεμαστή γέφυρα της εποχής.
1915: Ο Τόμας Έντισον παρουσιάζει τη νέα εφεύρεσή του, μία συσκευή που καταγράφει τις τηλεφωνικές συνομιλίες.
1931: Γίνονται τα εγκαίνια του νέου Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου Αθηνών στο μέγαρο της «Δουκίσσης Πλακεντίας» επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας.
1956: Διεξάγεται ο πρώτος διαγωνισμός τραγουδιού της Eurovision, στο Λουγκάνο της Ελβετίας. Νικήτρια αναδεικνύεται η ελβετίδα Λις Άσια με το τραγούδι «Refrain».
Γεννησεις
1686: Ντάνιελ Γκαμπριέλ Φαρενάιτ, δημιουργός της ομώνυμης κλίμακας μέτρησης της θερμοκρασίας. [θαν. 16/9/1736]
1819: Πριγκίπισσα Αλεξαντρίνα Βικτόρια. Ως βασίλισσα Βικτόρια σημάδεψε τον 19o αιώνα στη Μ. Βρετανία και η εποχή της ονομάσθηκε βικτοριανή. [θαν. 22/1/1901]
1941: Μπομπ Ντίλαν, καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Ρόμπερτ Άλεν Ζίμερμαν, αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης.
Θανατοι
1543: Κοπέρνικος, πολωνός αστρονόμος και μαθηματικός, που εισηγήθηκε τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.
1974: Ντιουκ Έλινγκτον, αμερικανός συνθέτης και πιανίστας της τζαζ.
2001: Μαργαρίτα Λυμπεράκη, πεζογράφος και θεατρική συγγραφέας. [γεν. 1919]
Monday, May 23, 2011
ΤROPICANA,CUBA'S TOP CABARET-NIGHT CLUB
Tropicana is a world known cabaret and club in Havana, Cuba. It was launched in 1939 at Villa Mina, a six-acre (24,000 m²) suburban estate with lush tropical gardens in Havana's Marianao neighborhood.
The Tropicana had an impact in spreading Cuban culture internationally. New York's Tropicana was a Latin music club launched in 1945 by two Cuban restaurateurs, the brothers Manolo and Tony Alfaro, who made it the most glamorous nightclub in the Bronx. On the TV series I Love Lucy, the character Ricky Ricardo (played by Cuban-born Desi Arnaz) was a singer and bandleader at Manhattan's fictional Tropicana nightclub, now recreated in reality in Jamestown, New York at the Lucille Ball-Desi Arnaz Center's Tropicana Room. In 2004, the Atlantic City Tropicana opened The Quarter, which attempts to recreate the architecture, atmosphere and cuisine of Old Havana during the 1940s. In its September 1956 issue, Show magazine displayed a four-page spread on Tropicana (1957), a Mexican musical comedy filmed on location at the cabaret and featuring some of the Tropicana's performers.
The spectacular showplace that became The Tropicana evolved out of a Depression-era bohemian nightclub called Edén Concert, operated by Cuban impresario Victor de Correa. One day, two casino operators approached de Correa about opening a combination casino and cabaret on property on the outskirts of Havana rented from Guillermina Pérez Chaumont, known as Mina. The operators felt that the tropical gardens of her Villa Mina, would provide a lush natural setting for an outdoor cabaret. They cut a deal, and in December 1939, de Correa moved his company of singers, dancers and musicians into a converted mansion located on the estate. De Correa provided the food and entertainment, while Rafael Mascaro and Luis Bular operated the casino located in the chandeliered dining room of the estate's mansion. Originally known as El Beau Site, de Correa decided to rename the club Tropicana, because of its tropical atmosphere and "na" after the last syllable of the original owner, Mina. With a fanfare from the Alfredo Brito Orchestra, the Club Tropicana, opened on December 30, 1939. Its popularity with tourists grew steadily until the outbreak of World War II, which sharply curtailed tourism to Cuba.
During this time, Martín Fox, a burly, gregarious and well-connected gambler, began renting table space in the casino. Eventually, by 1950, he would amass enough profits to take over the lease of what would become The Tropicana. Martin Fox came to Havana from the countryside. They nicknamed "Guajiro Fox" (Fox, the peasant or country bumpkin) and he was big in the numbers of racket. As a person born and raised in the country, he loved plants and become their most ardent keeper. He had no education whatsoever, but he was bold and has close relations with the more solvent groups. Thus, in a few years he toppled Victor de Correa and, together with Alberto Ardura and Oscar Echemendia, formed an entrepreneurial trilogy that made Tropicana one of the most famous nightclubs in the continent. Hanging in through tough times, which included a temporary ban on casino gambling, Fox bought out de Correa’s interest in 1951 and tapped Alberto Ardura and Oscar Echemendia to replace him. This is when Tropicana’s glory years really began. Ardura hired maverick choreographer Roderico “Rodney” Neyra away from his chief rival on the cabaret scene, the Club San Souci, and Fox contracted up-and-coming Max Borges-Recio, who created Tropicana's Arcos de Cristal, parabolic concrete arches and glass walls over an indoor stage. Construction continued through 1951. Giant fruit trees were left in situ during construction to punctuate the interior. When the indoor cabaret at the air-conditioned Arcos de Cristal opened on March 15, 1952, it had a combined total seating capacity of 1,700 for the interior and outside areas with furniture designed by Charles Eames. The Arcos de Cristal won numerous international prizes when it was built and was one of only six Cuban buildings included in the landmark 1954 Museum of Modern Art exhibit entitled "Latin American Architecture since 1945."
But it was the arrival in Havana in 1946 of Floridian mobster Santo "Louie Santos" Trafficante Jr. that would alter the future of The Tropicana. Trafficante, Jr. had been sent by his father, Tampa godfather Santo Trafficante, Sr. (a man who always wanted to make it big in Cuba) to oversee La Cosa Nostra and Tampa Family casino and business interests there. Upon Trafficante, Sr.’s death in 1954, Santo, Jr. succeeded his father as boss of Tampa. That same year, as Trafficante, Jr.'s control of Tampa's lucrative bolita racket had been threatened by congressional hearings on mob activities in the U.S., he officially settled in Havana along with Meyer Lansky. Lansky would become the top syndicate figure in Cuba, appointing Trafficante his second in command.
Within a few years, Trafficante owned or held stakes in both The Tropicana and The Sans Souci (the only casinos which been operating in Havana for several years prior to 1955). Both clubs served drinks and meals which just about covered the operating costs. The profits from gambling amounted to approximately $5,000 a day, after "deductions". It was suspected that he also had behind-the-scenes interests in other syndicate owned Cuban gambling casinos namely those at, The Habana Riviera, The Nacional, The Sevilla-Biltmore, The Capri and the Havana Hilton. The newer casinos averaged even higher profits while the profits of the two original casinos remained more or less the same. Ironically, Lansky and Trafficante both avoided gambling. "Bartenders don't drink, because they see the consequences," Trafficante said at one point. "I know the odds are stacked against the players." According to a 1958 Treasury Department investigation The Tropicana casino (along with those at The Capri and The Nacional) were rumored to be using "bust-out dice" and "rigged equipment." According to their information the slot machines were "rigged for a very low pay off, due to the extremely high take off of the proceeds by officials."
Even though he retained Martín Fox and his brother Pedro as frontmen, Trafficante arranged for the Tropicana to be operated by Harry "Lefty" Clark (aliases: William Gusto, William G. Buschoff, Frank Bischoff), a suspected narcotic trafficker, and his brother, Wilbur of Las Vegas's Desert Inn. His principal assistant in the casino was one Pierre Canavese who had been previously deported from the U.S. to Italy but had subsequently entered Cuba by means of a fraudulent passport and was closely associated with Lucky Luciano
Although Lewis McWillie was officially appointed manager of the casino, the manager-in-chief of all the casinos in Havana was Lansky himself. According to author T.J. English, it was Lansky who knew how to run gambling operations with efficiency and good will. The showgirls at the Tropicana, known collectively as "Las Diosas de Carne" (or "Flesh Goddesses"), were renowned the world over for their voluptuousness, and the cabaret showcased a kind of sequin-and-feather musical theater that would be copied in Paris, New York, and Las Vegas. The lavish shows were staged by Neyra. Headliners included Xavier Cugat, Paul Robeson, Yma Sumac, Carmen Miranda, Nat King Cole, Josephine Baker and Liberace. Heralded as a "Paradise Under the Stars," the Tropicana became known for its showgirls, conga sounds, domino tournaments and flashy, spectacular productions. Nat King Cole's wife Maria paints a colorful portrait of the venue in its heyday: “It was breathtaking! My mouth just fell open...there was so much color, so much movement...and the orchestra! The house band had forty musicians...I said to Nat, ’that’s the house band? (Are there) that many showgirls?”
A Cabaret Guide issued in 1956 described The Tropicana as, "the largest and most beautiful night club in the world. Located on what was once a 36,000-square-meter estate, Tropicana has ample room for two complete sets of stages, table areas and dance floors, in addition to well-tended grounds extending beyond the night club proper. Tall trees rising over the tables and through the roof in some spots lend the proper tropical atmosphere which blends well with the ultra-modern architecture of the night club. Shows include a chorus line of 50 and the dancers often perform on catwalks among the trees. Rhythms and costumes are colorfully native, with voodooism a frequent theme. Top talent is imported from abroad. Minimum at tables is $4.50 per person, but this can be avoided by sitting at central bar which has a good view of both stages."
An unpublished article sent to Cuban Information Archives around 1956-57 describes the club in detail, "So as not to waste anyone's time, the gambling room at Tropicana is located right off the entrance lobby. The chandeliered room has ten tables for the usual fun and games, plus 30 slot machines lining the walls. Beyond the gambling room are the nightclub's two dining, dancing and show areas. The two areas are distinct: one is outdoors, with tall royal palms rising among and over the tables; the other is indoors and called the Crystal Arch. The Arch is indeed a huge, modernistic arch-like structure, and this area is used in inclement weather (and also when the outdoor area gets so crowded that there is no more room for customers). Tropicana's total seating capacity: 1,750, but of course you can stand at the bar or at the crap table, and the management won't object at all. Because of Tropicana's bucolic surroundings, the producer of the shows, Rodrigo Neira (better known simply as Rodney), can really spread himself. A Tropicana production number is not complete unless it includes at least half the chorus line dancing on catwalks among the trees. The schoolteacher from Paducah is suitable impressed when he sees scantily clad lassies scampering in front of him, to his right, to his left and above him. This is as hard on the neck muscles as watching a tennis match."
Also in 1956 Martín Fox arranged a special Club Tropicana tourist package: Cubana Airlines' Tropicana Special began a round-trip flight that ferried club customers from Miami to the Tropicana and returned them to Florida at 4am the following morning. The plane featured a wet bar stocked with a bevy of cocktail selections, as well as a scaled-down version of Armando Romeu’s orchestra for anyone brave enough to dance in the aisles.
The club soon became "a magnet for international celebrities, musicians, beautiful women, and gangsters.". The long list of stars who flocked to the Tropicana included Édith Piaf, Ernest Hemingway, Jimmy Durante, Pier Angeli, Maurice Chevalier, Sammy Davis, Jr. and Marlon Brando.
The history of the cabaret is detailed in Tropicana Nights: The Life and Times of the Legendary Cuban Nightclub (Harcourt, 2005) by Rosa Lowinger and Ofelia Fox. In Booklist, Mike Tribby reviewed:
Lowinger and Fox tell the story of Havana's notorious Tropicana nightclub, the template from which Las Vegas was made after the Batista government collapsed, and the Tropicana was closed. In its day the Tropicana was a prime site for gambling, elegance, seeing and being seen--a resort of choice for international gangsters and jet-setters. Readers who enjoyed Anthony Haden-Guest's "biography" of Studio 54, The Last Party (1997), will enjoy comparing the differing modes of showmanship, decadence, and ostentation current in the Tropicana's 1950s heyday to those of 1970s New York's debauched disco scene. Fox married Tropicana owner Martin Fox in 1952 and helped him run it until 1962, when they decamped to Miami. She and Lowinger take pains to establish that the Tropicana was hardly a sleazy Mob hangout but rather a world-class entertainment venue that discriminating gangsters happened to enjoy frequenting. An excellent resource on Cuban popular culture, lavish entertainment, and everyday life just before and just after Castro, this is also an exciting and rewarding read.
The Cuban Revolution was to have serious repercussions for the mob's involvement in Cuba. As early as December 31, 1956 a bomb exploded at The Tropicana. It was set by communist rebels to target the mafia godfathers in Havana. The explosion was contained to the bar area and one woman lost an arm. Despite this, and as even as Castro's rebels began to overthrow Havana two years later, Trafficante was heard to insist that the revolution was, "a temporary storm" that would "blow over." Lansky, the son of Russian exiles, disagreed. "I know a communist revolution when I see one," he said. He was correct. The new Cuban president, Manuel Urrutia Lleó closed the casinos and nationalized all the casino and hotel properties. This action essentially wiped out both Trafficante and Lansky's asset base and revenue streams in Havana. Cutting his losses Lansky decided to flee Havana. Trafficante remained, hoping he could cut a deal with the new regime. But Castro was not interested. He wanted to make an example of the mob, and Trafficante was seen as someone involved with Batista. He was hunted down and arrested. On June 21, 1959, along with friends of his like Guiseppe di Giorgi and Jack Lansky, Meyer's brother, Trafficante was interned in the Tiscornia camp in Havana.
Martín and his wife Ofelia Suárez, who had no children, fled to Miami. Martín died of a stroke in the mid-1960s. When Ofelia moved to Los Angeles with her long-time companion Rosa Sanchez, her Glendale house became a gathering place and social center for Cuban-American friends and neighbors who continued the Tropicana tradition of domino tournaments. Ofelia died at age 82 on January 2, 2006 of cancer and complications from diabetes at Burbank's Providence St. Joseph Medical Center.
Tropicana's musical director is Chuchito Valdes, the son of Chucho Valdes.
The Tropicana continues to operate to this day, attracting tourists to its Cabaret Shows taking place at 9pm, Tuesday to Sunday, in the open-air Salon Bajo Las Estrellas (weather permitting). These days, foreign tour groups comprise the majority of patrons. The layout of the club means that from many of the seats the show is difficult to see, although no seats have a restricted view. Tickets begin at CUC$65.
The Tropicana had an impact in spreading Cuban culture internationally. New York's Tropicana was a Latin music club launched in 1945 by two Cuban restaurateurs, the brothers Manolo and Tony Alfaro, who made it the most glamorous nightclub in the Bronx. On the TV series I Love Lucy, the character Ricky Ricardo (played by Cuban-born Desi Arnaz) was a singer and bandleader at Manhattan's fictional Tropicana nightclub, now recreated in reality in Jamestown, New York at the Lucille Ball-Desi Arnaz Center's Tropicana Room. In 2004, the Atlantic City Tropicana opened The Quarter, which attempts to recreate the architecture, atmosphere and cuisine of Old Havana during the 1940s. In its September 1956 issue, Show magazine displayed a four-page spread on Tropicana (1957), a Mexican musical comedy filmed on location at the cabaret and featuring some of the Tropicana's performers.
The spectacular showplace that became The Tropicana evolved out of a Depression-era bohemian nightclub called Edén Concert, operated by Cuban impresario Victor de Correa. One day, two casino operators approached de Correa about opening a combination casino and cabaret on property on the outskirts of Havana rented from Guillermina Pérez Chaumont, known as Mina. The operators felt that the tropical gardens of her Villa Mina, would provide a lush natural setting for an outdoor cabaret. They cut a deal, and in December 1939, de Correa moved his company of singers, dancers and musicians into a converted mansion located on the estate. De Correa provided the food and entertainment, while Rafael Mascaro and Luis Bular operated the casino located in the chandeliered dining room of the estate's mansion. Originally known as El Beau Site, de Correa decided to rename the club Tropicana, because of its tropical atmosphere and "na" after the last syllable of the original owner, Mina. With a fanfare from the Alfredo Brito Orchestra, the Club Tropicana, opened on December 30, 1939. Its popularity with tourists grew steadily until the outbreak of World War II, which sharply curtailed tourism to Cuba.
During this time, Martín Fox, a burly, gregarious and well-connected gambler, began renting table space in the casino. Eventually, by 1950, he would amass enough profits to take over the lease of what would become The Tropicana. Martin Fox came to Havana from the countryside. They nicknamed "Guajiro Fox" (Fox, the peasant or country bumpkin) and he was big in the numbers of racket. As a person born and raised in the country, he loved plants and become their most ardent keeper. He had no education whatsoever, but he was bold and has close relations with the more solvent groups. Thus, in a few years he toppled Victor de Correa and, together with Alberto Ardura and Oscar Echemendia, formed an entrepreneurial trilogy that made Tropicana one of the most famous nightclubs in the continent. Hanging in through tough times, which included a temporary ban on casino gambling, Fox bought out de Correa’s interest in 1951 and tapped Alberto Ardura and Oscar Echemendia to replace him. This is when Tropicana’s glory years really began. Ardura hired maverick choreographer Roderico “Rodney” Neyra away from his chief rival on the cabaret scene, the Club San Souci, and Fox contracted up-and-coming Max Borges-Recio, who created Tropicana's Arcos de Cristal, parabolic concrete arches and glass walls over an indoor stage. Construction continued through 1951. Giant fruit trees were left in situ during construction to punctuate the interior. When the indoor cabaret at the air-conditioned Arcos de Cristal opened on March 15, 1952, it had a combined total seating capacity of 1,700 for the interior and outside areas with furniture designed by Charles Eames. The Arcos de Cristal won numerous international prizes when it was built and was one of only six Cuban buildings included in the landmark 1954 Museum of Modern Art exhibit entitled "Latin American Architecture since 1945."
But it was the arrival in Havana in 1946 of Floridian mobster Santo "Louie Santos" Trafficante Jr. that would alter the future of The Tropicana. Trafficante, Jr. had been sent by his father, Tampa godfather Santo Trafficante, Sr. (a man who always wanted to make it big in Cuba) to oversee La Cosa Nostra and Tampa Family casino and business interests there. Upon Trafficante, Sr.’s death in 1954, Santo, Jr. succeeded his father as boss of Tampa. That same year, as Trafficante, Jr.'s control of Tampa's lucrative bolita racket had been threatened by congressional hearings on mob activities in the U.S., he officially settled in Havana along with Meyer Lansky. Lansky would become the top syndicate figure in Cuba, appointing Trafficante his second in command.
Within a few years, Trafficante owned or held stakes in both The Tropicana and The Sans Souci (the only casinos which been operating in Havana for several years prior to 1955). Both clubs served drinks and meals which just about covered the operating costs. The profits from gambling amounted to approximately $5,000 a day, after "deductions". It was suspected that he also had behind-the-scenes interests in other syndicate owned Cuban gambling casinos namely those at, The Habana Riviera, The Nacional, The Sevilla-Biltmore, The Capri and the Havana Hilton. The newer casinos averaged even higher profits while the profits of the two original casinos remained more or less the same. Ironically, Lansky and Trafficante both avoided gambling. "Bartenders don't drink, because they see the consequences," Trafficante said at one point. "I know the odds are stacked against the players." According to a 1958 Treasury Department investigation The Tropicana casino (along with those at The Capri and The Nacional) were rumored to be using "bust-out dice" and "rigged equipment." According to their information the slot machines were "rigged for a very low pay off, due to the extremely high take off of the proceeds by officials."
Even though he retained Martín Fox and his brother Pedro as frontmen, Trafficante arranged for the Tropicana to be operated by Harry "Lefty" Clark (aliases: William Gusto, William G. Buschoff, Frank Bischoff), a suspected narcotic trafficker, and his brother, Wilbur of Las Vegas's Desert Inn. His principal assistant in the casino was one Pierre Canavese who had been previously deported from the U.S. to Italy but had subsequently entered Cuba by means of a fraudulent passport and was closely associated with Lucky Luciano
Although Lewis McWillie was officially appointed manager of the casino, the manager-in-chief of all the casinos in Havana was Lansky himself. According to author T.J. English, it was Lansky who knew how to run gambling operations with efficiency and good will. The showgirls at the Tropicana, known collectively as "Las Diosas de Carne" (or "Flesh Goddesses"), were renowned the world over for their voluptuousness, and the cabaret showcased a kind of sequin-and-feather musical theater that would be copied in Paris, New York, and Las Vegas. The lavish shows were staged by Neyra. Headliners included Xavier Cugat, Paul Robeson, Yma Sumac, Carmen Miranda, Nat King Cole, Josephine Baker and Liberace. Heralded as a "Paradise Under the Stars," the Tropicana became known for its showgirls, conga sounds, domino tournaments and flashy, spectacular productions. Nat King Cole's wife Maria paints a colorful portrait of the venue in its heyday: “It was breathtaking! My mouth just fell open...there was so much color, so much movement...and the orchestra! The house band had forty musicians...I said to Nat, ’that’s the house band? (Are there) that many showgirls?”
A Cabaret Guide issued in 1956 described The Tropicana as, "the largest and most beautiful night club in the world. Located on what was once a 36,000-square-meter estate, Tropicana has ample room for two complete sets of stages, table areas and dance floors, in addition to well-tended grounds extending beyond the night club proper. Tall trees rising over the tables and through the roof in some spots lend the proper tropical atmosphere which blends well with the ultra-modern architecture of the night club. Shows include a chorus line of 50 and the dancers often perform on catwalks among the trees. Rhythms and costumes are colorfully native, with voodooism a frequent theme. Top talent is imported from abroad. Minimum at tables is $4.50 per person, but this can be avoided by sitting at central bar which has a good view of both stages."
An unpublished article sent to Cuban Information Archives around 1956-57 describes the club in detail, "So as not to waste anyone's time, the gambling room at Tropicana is located right off the entrance lobby. The chandeliered room has ten tables for the usual fun and games, plus 30 slot machines lining the walls. Beyond the gambling room are the nightclub's two dining, dancing and show areas. The two areas are distinct: one is outdoors, with tall royal palms rising among and over the tables; the other is indoors and called the Crystal Arch. The Arch is indeed a huge, modernistic arch-like structure, and this area is used in inclement weather (and also when the outdoor area gets so crowded that there is no more room for customers). Tropicana's total seating capacity: 1,750, but of course you can stand at the bar or at the crap table, and the management won't object at all. Because of Tropicana's bucolic surroundings, the producer of the shows, Rodrigo Neira (better known simply as Rodney), can really spread himself. A Tropicana production number is not complete unless it includes at least half the chorus line dancing on catwalks among the trees. The schoolteacher from Paducah is suitable impressed when he sees scantily clad lassies scampering in front of him, to his right, to his left and above him. This is as hard on the neck muscles as watching a tennis match."
Also in 1956 Martín Fox arranged a special Club Tropicana tourist package: Cubana Airlines' Tropicana Special began a round-trip flight that ferried club customers from Miami to the Tropicana and returned them to Florida at 4am the following morning. The plane featured a wet bar stocked with a bevy of cocktail selections, as well as a scaled-down version of Armando Romeu’s orchestra for anyone brave enough to dance in the aisles.
The club soon became "a magnet for international celebrities, musicians, beautiful women, and gangsters.". The long list of stars who flocked to the Tropicana included Édith Piaf, Ernest Hemingway, Jimmy Durante, Pier Angeli, Maurice Chevalier, Sammy Davis, Jr. and Marlon Brando.
The history of the cabaret is detailed in Tropicana Nights: The Life and Times of the Legendary Cuban Nightclub (Harcourt, 2005) by Rosa Lowinger and Ofelia Fox. In Booklist, Mike Tribby reviewed:
Lowinger and Fox tell the story of Havana's notorious Tropicana nightclub, the template from which Las Vegas was made after the Batista government collapsed, and the Tropicana was closed. In its day the Tropicana was a prime site for gambling, elegance, seeing and being seen--a resort of choice for international gangsters and jet-setters. Readers who enjoyed Anthony Haden-Guest's "biography" of Studio 54, The Last Party (1997), will enjoy comparing the differing modes of showmanship, decadence, and ostentation current in the Tropicana's 1950s heyday to those of 1970s New York's debauched disco scene. Fox married Tropicana owner Martin Fox in 1952 and helped him run it until 1962, when they decamped to Miami. She and Lowinger take pains to establish that the Tropicana was hardly a sleazy Mob hangout but rather a world-class entertainment venue that discriminating gangsters happened to enjoy frequenting. An excellent resource on Cuban popular culture, lavish entertainment, and everyday life just before and just after Castro, this is also an exciting and rewarding read.
The Cuban Revolution was to have serious repercussions for the mob's involvement in Cuba. As early as December 31, 1956 a bomb exploded at The Tropicana. It was set by communist rebels to target the mafia godfathers in Havana. The explosion was contained to the bar area and one woman lost an arm. Despite this, and as even as Castro's rebels began to overthrow Havana two years later, Trafficante was heard to insist that the revolution was, "a temporary storm" that would "blow over." Lansky, the son of Russian exiles, disagreed. "I know a communist revolution when I see one," he said. He was correct. The new Cuban president, Manuel Urrutia Lleó closed the casinos and nationalized all the casino and hotel properties. This action essentially wiped out both Trafficante and Lansky's asset base and revenue streams in Havana. Cutting his losses Lansky decided to flee Havana. Trafficante remained, hoping he could cut a deal with the new regime. But Castro was not interested. He wanted to make an example of the mob, and Trafficante was seen as someone involved with Batista. He was hunted down and arrested. On June 21, 1959, along with friends of his like Guiseppe di Giorgi and Jack Lansky, Meyer's brother, Trafficante was interned in the Tiscornia camp in Havana.
Martín and his wife Ofelia Suárez, who had no children, fled to Miami. Martín died of a stroke in the mid-1960s. When Ofelia moved to Los Angeles with her long-time companion Rosa Sanchez, her Glendale house became a gathering place and social center for Cuban-American friends and neighbors who continued the Tropicana tradition of domino tournaments. Ofelia died at age 82 on January 2, 2006 of cancer and complications from diabetes at Burbank's Providence St. Joseph Medical Center.
Tropicana's musical director is Chuchito Valdes, the son of Chucho Valdes.
The Tropicana continues to operate to this day, attracting tourists to its Cabaret Shows taking place at 9pm, Tuesday to Sunday, in the open-air Salon Bajo Las Estrellas (weather permitting). These days, foreign tour groups comprise the majority of patrons. The layout of the club means that from many of the seats the show is difficult to see, although no seats have a restricted view. Tickets begin at CUC$65.
BILLBOARD MUSIC AWARDS RETURN AFTER A FIVE YEAR HIATUS
Rihanna and Taylor Swift were two of the key winners at the Billboard Music Awards, which returned after a five-year hiatus with a major dose of star power, featuring Beyonce, U2, the Black Eyed Peas — even First Lady Michelle Obama.
Like many other awards shows, the three-hour Billboard Awards served more as a promotional vehicle for today's top pop stars than a trophy presentation. The show was packed with performances — a piano-levitating Cee Lo Green, a scantily clad Rihanna on "S&M" joined by Britney Spears, a much-bleeped Lil Wayne with Mary J. Blige, and Neil Diamond leading the audience in a sing-a-long to "Sweet Caroline" and "America."
Among Rihanna's wins were for radio artist of the year and top female artist.
Swift won the evening's first award, as top album artist, behind the multimillion sales for "Speak Now." She also won top country artist.
Other award winners included Justin Bieber, Lady Antbellum and the Black Eyed Peas.
Beyonce received a special "Millennium" Award for her career achievements: The 29-year-old phenomenon was lauded in a video by an array of legends and luminaries, including Stevie Wonder, Barbara Streisand, Bono, Lady Gaga and Michelle Obama.
"This is a moment I have to soak in because it's gonna be — and it is — one of the best moments of my life," said Beyonce after getting the award from her mother, Tina Knowles. Beyonce also performed her new song, "Run the World (Girls)."
U2 was also honored for their blockbuster "360" tour as the top touring act of 2010, while Diamond received Billboard' "Icon" award.
"I would have settled for a top 10 record," he quipped. "I don't know what it means exactly to be an icon. I've always wanted to be one and I guess now I am."
This year marks the Billboard Awards' rebirth. The Billboard Awards had been a staple since 1989, but gave out what appeared to be its last award in 2006. This year, the show was brought back.
It was held in Las Vegas, broadcast live on ABC and hosted by "The Hangover 2'" star Ken Jeong.
The Billboard Music Awards are given out to music's most popular artists. The finalists and winners are determined by their rank on the Billboard charts and their "social and streaming activity."
Like many other awards shows, the three-hour Billboard Awards served more as a promotional vehicle for today's top pop stars than a trophy presentation. The show was packed with performances — a piano-levitating Cee Lo Green, a scantily clad Rihanna on "S&M" joined by Britney Spears, a much-bleeped Lil Wayne with Mary J. Blige, and Neil Diamond leading the audience in a sing-a-long to "Sweet Caroline" and "America."
Among Rihanna's wins were for radio artist of the year and top female artist.
Swift won the evening's first award, as top album artist, behind the multimillion sales for "Speak Now." She also won top country artist.
Other award winners included Justin Bieber, Lady Antbellum and the Black Eyed Peas.
Beyonce received a special "Millennium" Award for her career achievements: The 29-year-old phenomenon was lauded in a video by an array of legends and luminaries, including Stevie Wonder, Barbara Streisand, Bono, Lady Gaga and Michelle Obama.
"This is a moment I have to soak in because it's gonna be — and it is — one of the best moments of my life," said Beyonce after getting the award from her mother, Tina Knowles. Beyonce also performed her new song, "Run the World (Girls)."
U2 was also honored for their blockbuster "360" tour as the top touring act of 2010, while Diamond received Billboard' "Icon" award.
"I would have settled for a top 10 record," he quipped. "I don't know what it means exactly to be an icon. I've always wanted to be one and I guess now I am."
This year marks the Billboard Awards' rebirth. The Billboard Awards had been a staple since 1989, but gave out what appeared to be its last award in 2006. This year, the show was brought back.
It was held in Las Vegas, broadcast live on ABC and hosted by "The Hangover 2'" star Ken Jeong.
The Billboard Music Awards are given out to music's most popular artists. The finalists and winners are determined by their rank on the Billboard charts and their "social and streaming activity."
Subscribe to:
Posts (Atom)