Friday, August 9, 2019

Η ΛΗΜΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ ΠΕΤΡΙΔΗ

Για δέκα χρόνια, μεταξύ 1965-1975, τριγύριζα στα πανέμορφα ελληνικά νησιά, τα καλοκαίρια βέβαια, στις μέρες που είχα στη διάθεσή μου από την ετήσια άδεια που έπαιρνα. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν ήμουν ο τύπος που θα πάει σε ένα μέρος και θα αράξει, μη κάνοντας τίποτα. Έτσι, στις αρχές του ’70, όταν αγόρασα το πρώτο μου αυτοκίνητο, ένα μικρό Austin, κατάλαβα ότι καλύτερα περνούσα σε μέρη που θα μπορούσα να διαφύγω όταν βαριόμουν, οδηγώντας. Από τότε αυτό με κυνηγάει σε όλη μου τη ζωή. 
Ο πρώτος μου αγαπημένος προορισμός που άρχισα να τον επισκέπτομαι κάθε χρόνο, ήταν το Άστρος Κυνουρίας, στον νομό Αρκαδίας. Όταν μάλιστα ανακάλυψα ότι η καλή μου φίλη, Όλγα Μπακομάρου, ήταν από τα Πούλιθρα, ένα υπέροχο απομονωμένο χωριό με μία απάτητη παραλία από βότσαλα, κάθε καλοκαίρι βρισκόμουν εκεί. Έχοντας μάλιστα το αυτοκίνητο μαζί μου, διέφευγα στα βουνά και τα λαγκάδια της Αρκαδίας. 
Την ίδια εποχή περίπου ανακάλυψα τη Λήμνο, ένα από τα πολύ μεγάλα σε έκταση νησιά τη χώρας μας, και μπορούσα εύκολα με το αυτοκίνητο να εξερευνώ αυτό το ξεχωριστό νησί. Καθώς μάλιστα με «ιντριγκάρει» και η ιστορία, όταν διάβασα ότι εκεί ήταν μία από τις πιο αρχαίες κοινότητες στην Ευρώπη και όλα τα περίεργα με τα Καβείρια μυστήρια, έγινα τακτικός επισκέπτης. 
Εκείνο που μου άρεσε στη Λήμνο, στις δεκαετίες του ’70 και ’80, ήταν ότι δεν είχαν ανακαλύψει το νησί οι στρατιές των ξένων που πήγαιναν κυρίως σε πιο δημοφιλή θέρετρα. 
Με το αυτοκίνητο μπορείς να βρεις απίθανες ερημικές ακρογιαλιές, να τριγυρίσεις στα διάφορα μικρά χωριά και αν είσαι και λίγο πειραγμένος από την ιστορία, να πας στα μέρη που κάποτε ήταν ο  Ήφαιστος. Ένα νησί που συνδυάζει το μυστήριο με το απέραντο γαλάζιο.

No comments:

Post a Comment