Thursday, March 31, 2016

ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥ 2















ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥ
















Billboard number-one singles of 1942


This is a list of number-one songs in the United States during the year 1942 according to The Billboard.
The National Best Selling Retail Records chart was the first to poll retailers nationwide on record sales. The chart was billed as a "trade service feature," based on the "10 best selling records of the past week" at a selection of national retailers from New York to Los Angeles.
Shown is a list of songs that topped the National Best Selling Retail Records chart in 1942.
Issue dateSongArtist(s)Ref.
January 3"Chattanooga Choo Choo"Glenn Miller and His Orchestra
January 10
January 17
January 24
January 31
February 7"A String of Pearls"
February 14"Blues in the Night (My Mama Done Tol' Me)"Woody Herman and His Orchestra
February 21"A String of Pearls"Glenn Miller and His Orchestra
February 28"Moonlight Cocktail"
March 7
March 14
March 21
March 28
April 4
April 11
April 18
April 25
May 2
May 9"Tangerine"Jimmy Dorsey and His Orchestra
May 16
May 23
May 30
June 6
June 13
June 20"Sleepy Lagoon"Harry James and His Orchestra
June 27
July 4
July 11
July 18"Jingle Jangle Jingle"Kay Kyser and His Orchestra
July 25
August 1
August 8
August 15
August 22
August 29
September 5
September 12"(I've Got a Gal in) Kalamazoo"Glenn Miller and His Orchestra
September 19
September 26
October 3
October 10
October 17
October 24
October 31"White Christmas"Bing Crosby
November 7
November 14
November 21
November 28
December 5
December 12
December 19
December 26
Ο θρυλικός κόσμος του Τομ Γουέιτς
στo Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης
Μια νύχτα με μπέρμπον και βροχή 
με τη μαγική φωνή της Γεωργίας Συλλαίου 
(Δευτέρα 4 Απριλίου, 21.00, κτήριο Μ2, φουαγιέ)




Αθέατες πλευρές του πολύπλευρου και αιρετικού έργου του Τομ Γουέιτς έρχεται να διαφωτίσει η Γεωργία Συλλαίου με την πρωτότυπη παράσταση «Μια μικρή σταγόνα δηλητήριο» (A little drop of poison), που θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης τη Δευτέρα 4 Απριλίου, στις 9 μ.μ.
Συμμετέχοντας στην ενότητα εκδηλώσεων «Μουσική & Λόγος», η γνωστή Ελληνίδα τραγουδίστρια, μουσικός και συγγραφέας ανιχνεύει τον μουσικό και ποιητικό κόσμο του μυθικού τραγουδοποιού, συνθέτη και ηθοποιού από την Καλιφόρνια, προσεγγίζει, μέσω νέων δρόμων, τις ιδιαίτερες πτυχές της καλλιτεχνικής του υπόστασης και ερμηνεύει, βάσει των δικών της καταβολών, τις  ετερόκλητες επιδράσεις των συνθέσεών του. 
Τραγούδια νοτισμένα με αλκοόλ
«Θα είναι μια νύχτα με μπέρμπον και βροχή, ιδιόρρυθμες νότες και πολλά χρώματα», προαναγγέλλει η Γεωργία Συλλαίου, παραπέμποντας στις νοτισμένες με δόσεις αλκοόλ και απόσταγμα ευαισθησίας δημιουργίες του Τομ Γουέιτς.  
Με τη συνδρομή των Φίλιππου Κωσταβέλη (πιάνο), Αγαμέμνονα Μάρδα (κοντραμπάσο) και James Wylie (σαξόφωνο), η Ελληνίδα μουσικός θα αποδώσει 14 τραγούδια του αντισυμβατικού δημιουργού, όπως «Αλίκη» (Alice), «Σπασμένα Ποδήλατα» (Broken Bicycles), «Όλος ο Κόσμος Είναι Πράσινος» (All The World Is Green) και «Το Κομμάτι Που Ξεφορτώνεσαι» (The Part You Throw Away). 
Μάλιστα, στη ροή της παράστασης, η οποία θα φιλοξενηθεί στο φουαγιέ του κτηρίου Μ1, έχει επιλέξει να παρεμβάλει, μεταφρασμένα στην ελληνική γλώσσα, ποιήματα του Τομ Γουέιτς, όπως και δικά της κείμενα, που είναι γραμμένα στο πνεύμα της ποίησής του, σε μουσική του Φίλιππου Κωσταβέλλη.
«Ο Τομ Γουέιτς παράγει συχνά ήχους απόκοσμους, "παίζει" πάρα πολύ με τα ηχοχρώματα, επιδίδεται σε εκπληκτικές ενορχηστρώσεις, καταργεί τις φόρμες και υπερβαίνει το καθιερωμένο ύφος αρκετών μουσικών ειδών.  Αφήνει το προσωπικό του αποτύπωμα παντού και έχει διαμορφώσει το δικό του, ατομικό ιδίωμα», λέει η Γεωργία Συλλαίου, η οποία ερευνά και παρουσιάζει το σύμπαν του Αμερικανού δημιουργού εδώ και 16 χρόνια. 
Ονειρικές εικόνες, γοητευτικοί εφιάλτες
Η πρώτη προσέγγιση με το έργο του Τομ Γουέιτς έγινε το 2000, όταν η ίδια ηχογράφησε δύο τραγούδια του στο CD με τίτλο «Η Μπαλάντα των Πειρατών». Αυτήν τη φορά η Γεωργία Συλλαίου εστιάζει την ερμηνευτική ματιά της στις ευρωπαϊκές επιρροές του Τομ Γουέιτς, στη λυρική διάσταση του έργου του και στην υφή της ποιητικής τέχνης του. Το τετραμελές σχήμα στο οποίο προΐσταται,  επιχειρεί τη δική του, αυτόνομη ανάγνωση στις μπαλάντες του θρυλικού τραγουδοποιού από την Καλιφόρνια, στις ονειρικές εικόνες και στους γοητευτικούς εφιάλτες του, στο γκροτέσκο κλίμα τσίρκου και καμπαρέ που παράγει με τις εμφανίσεις του, όπως επίσης και στις επιρροές του από τη μουσική της Ιρλανδίας και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ. 
Με μια σταγόνα φαρμάκι
Ο τίτλος της μουσικής παράστασης έλκει την προέλευσή του από το φερώνυμο ποίημα του Τομ Γουέιτς («Μια μικρή σταγόνα δηλητήριο» / «A little drop of poison»). 
«Αυτός ο τίτλος παραπέμπει, εκτός των άλλων, και στον τρόπο που αντιμετωπίζω εγώ η ίδια τη γενέθλια πόλη μου, τη Θεσσαλονίκη, αλλά και τη χώρα μου. Τις αγαπώ μεν, αλλά πάντα υπάρχει μια σταγόνα φαρμάκι. Βεβαίως, όσο μεγαλώνω, ανατρέχω στο παρελθόν και κάνω αποτίμηση της έως τώρα πορείας μου. Δεν έχω πλέον το θυμό της πρώτης μου νιότης και αντικρίζω με συμπάθεια, αλλά και τρυφερότητα ακόμη και αυτό που θεωρώ ότι μου έχει "χαρίσει" φαρμάκι», αναφέρει η Γεωργία Συλλαίου. 
«Έχει κρυώσει ο κόσμος…»
Αναφερόμενη στο δηλητήριο που έχει διαποτίσει, όπως διαπιστώνει, την εποχή μας, σημειώνει: «Ας τολμήσουμε επιτέλους να πούμε ορισμένες λέξεις που φαντάζουν παλαιομοδίτικες. Πού είναι σήμερα η ηθική; Πού βρίσκεται η αγάπη, η τρυφερότητα; Έχει κρυώσει ο κόσμος. Ζούμε σ΄ έναν αιώνα πολύ δύσκολο, όπου οι άνθρωποι μοιάζουν να είναι χαμένοι. Για να μη μιλήσουμε για τη γλώσσα μας, που συνεχώς φτωχαίνει, αλλά και τη μουσική μας, όπου επικρατεί το εύπεπτο». 
Η ίδια αναζητεί συχνά ψυχικό και καλλιτεχνικό καταφύγιο στο έργο του Τομ Γουέιτς, τονίζοντας ότι αυτό που εξακολουθεί να την εμπνέει είναι «η επιμονή του στο όνειρο και ο αυτοσαρκασμός του, το θάρρος του να ζει, όπως ο ίδιος πιστεύει, σ΄ έναν κόσμο που δεν τον ευνοεί ιδιαιτέρως, η δύναμή του να δημιουργεί σύμφωνα με τις προσωπικές εμμονές του». 
«Δε θα ήθελα όμως να τον γνωρίσω!»
Αν και έχει δώσει σειρά συναυλιών στην Ευρώπη, ο Τομ Γουέιτς δεν έχει  επισκεφθεί ποτέ στην Ελλάδα. Γνωρίζει, ωστόσο, την ερωτική σχέση που έχει αναπτύξει η Γεωργία Συλλαίου με το ποιητικό σύμπαν του.
«Έχει μάθει ότι ασχολούμαι επί σειρά ετών με το έργο του, μέσω της εταιρίας  παραγωγής που διαθέτει. Δε θα ήθελα όμως να τον γνωρίσω! Δεν αντέχω άλλη απομυθοποίηση. Προτιμώ περισσότερο την εικόνα που μας έχει χαρίσει ο ίδιος για τη μουσική και την ποίησή του. Προτιμώ την αγάπη μου για έναν συγκλονιστικό δημιουργό που μου έδωσε πολλά», καταλήγει η Γεωργία Συλλαίου. 
Σύντομο απόσπασμα από το συγγραφικό έργο της Γεωργίας Συλλαίου

Τόμας Άλαν Γουέιτς, πώς τη βγάζεις; 
« (…) νύχτες με μπέρμπον και βροχή
» τραγουδώ τα τραγούδια που ήθελες, Τόμας Άλαν Γουέιτς, εκείνα τα τραγούδια που κανείς δεν ήθελε να θυμάται, τα σβήνανε με μανία από τις κασέτες, τα καίγανε με την καύτρα του τσιγάρου ίσα στην καρδιά των τραγουδιών σου, καίγανε τη σάρκα των τραγουδιών σου, Τόμας Άλαν Γουέιτς, και συ τους γελούσες πάλι κατάμουτρα, γιατί τα τραγούδια σου θα ακούγονταν ξανά την επόμενη μέρα. 
» νύχτες με μπέρμπον και βροχή (…) ».
Από τη συλλογή αφηγημάτων «Στο ακρωτήρι», Εκδόσεις Οδός Πανός, 2012


«ΜΟΥΣΙΚΗ & ΛΟΓΟΣ»: Tom Waits: A little drop of poison
Τιμές εισιτηρίων: 10€, 5€ (μαθητικά - φοιτητικά - κάτοχοι κάρτας ανεργίας)
Πληροφορίες ‒ εισιτήρια: 
  • Στα εκδοτήρια της πλατείας Αριστοτέλους,  
  • Στα εκδοτήρια του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης 
  • Στα τηλ. 2310.895938-9 
  • Στην ιστοσελίδα: http://www.tch.gr 


Ζιλ Ντασέν
1911 – 2008

Ζιλ Ντασέν

 
  
Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου, σύζυγος της Μελίνας Μερκούρη. Οι ταινίες του εκτείνονται από το αστυνομικό γκανγκστερικό φιλμ νουάρ ως τον κοινωνικό ρεαλισμό και τον λυρικό εξπρεσιονισμό.
Ο Ζιλ Ντασέν (Jules Dassin) γεννήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου του 1911 στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ και ήταν το 8ο παιδί ενός ρωσοεβραίου κουρέα. Ξεκίνησε την κινηματογραφική του πορεία ως μαθητευόμενος στο πλευρό του Άλφρεντ Χίτσκοκ. Αργότερα, συνεργάστηκε με τον σκηνοθέτη Μαρκ Χέλνγκερ, με τον οποίο έκανε δύο ταινίες. Η συνεργασία τους διακόπηκε, όταν αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί τη σκοτεινή εποχή του Μακαρθισμού, λόγω των διώξεων και των παρεμβάσεων που δεχόταν στη δουλειά του. Όταν κλήθηκε να απολογηθεί στο Κογκρέσο, κατηγορούμενος για αντιαμερικανική δράση, γύριζε την ταινία «Night and the City».
Εγκαταλείποντας τις ΗΠΑ, εγκαταστάθηκε στη Γαλλία. Εκεί γύρισε την ταινία «Ριφιφί», ένα από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά φιλμ νουάρ της παγκόσμιας κινηματογραφίας, με το οποίο κέρδισε το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Κανών το 1955.
Στη Γαλλία, επίσης, παντρεύτηκε την Μπεατρίς Λονέρ, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον διάσημο γάλλο τραγουδιστή Τζο Ντασέν (1938-1980) και την ηθοποιό Ζουλί Ντασέν. Ωστόσο, τη ζωή του χάραξε βαθιά ο έρωτάς του με τη Μελίνα Μερκούρη, την οποία γνώρισε δύο χρόνια μετά το «Ριφιφί».
Από τη στιγμή εκείνη άρχισε η δεύτερη καριέρα του, καθώς οι περισσότερες ταινίες που σκηνοθέτησε είχαν πρωταγωνίστρια τη Μελίνα. Μαζί γύρισαν εννέα ταινίες, μεταξύ των οποίων το «Τοπκαπί», η «Φαίδρα» και το «Ποτέ την Κυριακή», που τιμήθηκε με το βραβείο καλύτερης ταινίας στο Φεστιβάλ Κανών το 1960. Η ίδια ταινία ήταν υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθεσίας και σεναρίου, όμως τελικά απέσπασε το Όσκαρ καλύτερης μουσικής και τραγουδιού για «Τα Παιδιά του Πειραιά» του Μάνου Χατζιδάκι.
Με τη Μελίνα, παντρεύτηκε το 1966 και υιοθέτησε τόσο την υπηκοότητα του Έλληνα, όσο και το όραμα της συντρόφου του για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Μαζί ανέπτυξαν έντονη αντιδικτατορική δράση την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών και με την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974 εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Ελλάδα.
Σε μία συνέντευξή του είχε πει: «Ζούσα μια διαφορετική εξορία από το ' 67 έως το '74. Σκηνοθέτησα μία μόνο ταινία, γιατί η καρδιά μου είχε μόνο απογοήτευση για τη δικτατορία στην Ελλάδα. Αφοσιώθηκα στη Μελίνα, μένοντας πλάι της όσο το δυνατόν περισσότερο. Οι ταινίες δεν βρίσκονταν καν στο μυαλό μας, γυρίσαμε μία, την "Υπόσχεση την αυγή", απλώς και μόνο επειδή είχαμε υπογράψει τα συμβόλαια».
Στην Αθήνα ο Ζιλ Ντασέν σκηνοθέτησε και τρία θεατρικά έργα, την «Όπερα της Πεντάρας», τον «Γλάρο», και τον «Θάνατο του εμποράκου». Σε συνέντευξή του είχε δηλώσει: «Ξεκίνησα από το θέατρο και λόγω του θεάτρου είχα αρχίσει από νωρίς να σέβομαι και να αγαπώ την Ελλάδα».
Μετά το θάνατο της διάσημης ηθοποιού και πολιτικού, ο Ντασέν δημιούργησε στη μνήμη της το Ίδρυμα «Μελίνα Μερκούρη», με στόχο την προώθηση της δημιουργίας του νέου Μουσείου της Ακρόπολης και την προβολή του ελληνικού πολιτισμού. Κατέχοντας τη θέση του προέδρου, παραχώρησε στο ίδρυμα τα έσοδα από τις ταινίες του, προκειμένου να ενισχυθεί ο αγώνας για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο.
Πέθανε πλήρης ημερών, σε ηλικία 97 ετών, στις 31 Μαρτίου 2008.

Φιλμογραφία

  • Στα 16 γνώρισα τον έρωτα (1980)
  • Κραυγή γυναικών (1978)
  • Η Δοκιμή (1974)
  • Υπόσχεση την Αυγή (1970)
  • Εκτέλεση εν ψυχρώ (1968)
  • Hamilchama al hashalom- Survivor (1968)
  • 0:30 Καλοκαίρι Βράδυ (1966)
  • Τοπκαπί (1964)
  • Φαίδρα (1962)
  • Ποτέ την Κυριακή (1960)
  • Ο Νόμος (1959)
  • Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται (1957)
  • Ριφιφί (1955)
  • Η Νύχτα και η Πόλη (1950)
  • Thieves' Highway (1949)
  • Γυμνή Πόλη (1948)
  • Brute Force (1947)
  • A Letter for Evie (1946)
  • Two Smart People (1946)
  • The Canterville Ghost (1944)
  • Young Ideas (1943)
  • Reunion in France (1942)
  • The Affairs of Martha (1942)
  • Nazi Agent (1942)
  • The Tell-Tale Heart (1941)


Billboard 200 Turns 60! Celebrate Its Birthday With These Essential Chart Facts


Happy birthday to the Billboard 200albums chart!
60 years ago, on March 24, 1956, the United States’ premier album chart began publishing on a regular basis. The first No. 1 was Harry Belafonte’s Belafonte, which spent 31 weeks atop the chart. It was the first of 1,026 No. 1 albums on the Billboard 200 (through the April 2-dated tally).
Let’s take a look back at some major milestones in the history of the Billboard 200.
March 24, 1956 — Billboard launches its first regularly published weekly albums chart, Best Selling Popular Albums. This chart would eventually become known as the Billboard 200. Previous to the bow of the Best Selling Popular Albums chart, Billboard had tracked album popularity — but not consistently. The first overall album chart actually appeared 11 years earlier, on March 24, 1945. That chart was published on an irregular basis until it became a weekly fixture in our magazine on March 24, 1956.
May 5, 1956 — Elvis Presley’s self-titled debut studio album hits No. 1. The King of Rock & Roll’s set, fueled by the classic single “Blue Suede Shoes,” spent 10 weeks at No. 1.
May 25, 1959 — The album chart splits in two: Best Selling Monophonic LPs and Best Selling Stereophonic LPs. The names and depths of the charts would change slightly over time, but Billboard would publish two charts for mono and stereo albums until Aug. 10, 1963.
May 5, 1962 — The West Side Story film soundtrack begins its record 54-week run at No. 1.
Aug. 17, 1963 — The mono and stereo LP charts fold back into one overall chart known as Top LP's. The 150-position chart would grow to 175 positions on April 1, 1967.
Feb. 1, 1964 — The Beatles arrive on the Billboard 200 with Meet the Beatles! The set debuts at No. 92 on the Feb. 1, 1964-dated chart, and would hit No. 1 two weeks later (Feb. 15). The album spent 11 weeks at No. 1 and was the first of a record 19 chart-toppers for the band.
May 13, 1967 — The chart's depth increases to 200 positions, where it has remained ever since. 
April 26, 1969 — The original cast recording of Hair reaches No. 1 for its first of 13 weeks atop the chart. It is, so far, the most recent musical cast album to hit No. 1.
Feb. 19, 1972 — The name of the chart changes from Top LP's to Top LP's & Tapes.
June 7, 1975 — Elton John’s Captain Fantastic and the Brown Dirt Cowboy becomes the first album to debut at No. 1. Only six albums would debut at No. 1 until June 29, 1991 (more on that in a moment).
Feb. 26, 1983 — Michael Jackson’s Thriller starts its 37-week run at No. 1 — the longest for an album by an artist. (Only the West Side Story film soundtrack, with 54 weeks at No. 1, earned more weeks atop the chart.)
Oct. 20, 1984 — The word tapes is dropped from the chart's name, as it becomes known as Top 200 Albums. It later transitions to Top Pop Albums (Jan. 5, 1985) and then The Billboard 200 Top Albums (Sept. 7, 1991). Its current name -- Billboard 200-- is adopted on March 14, 1992.
March 7, 1987 — Rap resides at No. 1 for the first time, as Beastie Boys’ Licensed to Illjumps from No. 2 to No. 1. The hip-hop trio’s album ruled the list for seven weeks.
May 25, 1991 — It was a week of "historic change" for Billboard, as we noted in a letter from our then-publisher, Howard Lander. That week, we launched our first two sales charts using electronically monitored point-of-sale purchase information, courtesy of SoundScan Inc. (now known as Nielsen Music). The first No. 1 on the revamped chart was Michael Bolton's Time, Love & Tenderness.
Lander wrote, "For more than 30 years, our sales charts have relied on rankings of best-selling records obtained from stores, over the telephone or by messenger service. Until now, the only technological changes have been the introduction of computer to tally the data more quickly and the recent usage of fax machines -- but the basic methodology has remained the same… With (this week's charts) we are proud to begin using actual piece counts our two leading charts: Top Pop Albums and Top Country Albums."
That same week, we launched the Top Pop Catalog Albums chart, which ranked the best selling older titles (which were restricted from charting on the Billboard 200). The chart is later renamed Catalog Albums.
June 29, 1991 — Skid Row’s Slave to the Grind is the first album to debut at No. 1 after the Billboard 200 began using SoundScan data to power its ranking — and the first to open atop the list since Michael Jackson’s Bad in 1987. Six more albums bowed at No. 1 in 1991. The influx of openings at No. 1 is owed to the chart’s increased accuracy thanks to SoundScan’s point-of-sale data, instead of having to rely on ranked reports obtained from stores.
Nearly 25 years later, it’s normal for albums to debut at No. 1, and, generally speaking, few albums reach No. 1 unless they’ve debuted there. For example, since January of 2014, of the 44 albums that reached No. 1 for the first time, all but three of them debuted at No. 1.
Jan. 24, 1998 — The soundtrack to Titanic sails to the top of the chart, for its first of 16 weeks at No. 1.
April 8, 2000 — *NSYNC’s No Strings Attached debuts at No. 1, and sets a then-record for the largest sales week for an album since Nielsen began tracking sales: 2.42 million sold in its first week. The record would prove to be unbeaten until 2015…
Nov. 22, 2003 — The Top Comprehensive Albums chart launches, which combines both current and catalog titles together in one overall chart. The chart would continue weekly publication through the Nov. 28, 2009.
Dec. 5, 2009 — The Billboard 200 brings catalog titles back onto the chart, so both older and newer titles could chart alongside one another. (Essentially, the Top Comprehensive Albums chart became the new Billboard 200.) At the same time, a new chart for only current albums was established, and it was aptly titled Top Current Albums.
Dec. 13, 2014 — The Billboard 200 becomes a multi-metric popularity chart ranking overall consumption, measuring traditional album sales, track equivalent albums, and streaming equivalent albums. The new methodology was devised to provide a better sense of an album's popularity by reflecting not just sales, but overall activity. (A pure sales chart was simultaneously launched as well: Top Album Sales. It maintains the previously methodology employed by the Billboard 200, comprising Nielsen's sales data exclusively.) The first No. 1 on the consumption-based chart was Taylor Swift's 1989 (earning its fourth nonconsecutive week at No. 1).
Dec. 12, 2015 — Adele’s 25 debuts at No. 1, earning 3.48 million equivalent album units in its debut week, of which 3.38 million were in traditional album sales — a new single-week record.

DELIVERY PARKING ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Η νέα υπηρεσία που θέτει σε εφαρμογή, από την προσεχή Δευτέρα, ο διαχειριστής των περισσότερων ιδιωτικών θέσεων πάρκινγκ στη Θεσσαλονίκη.
Ανεξάρτητα από την αποδοχή, την απήχηση και την εμπορική της τύχη, που θα τη μάθουμε μετά από κάποιους μήνες, η ιδέα αυτή, που θα εφαρμοστεί από την προσεχή Δευτέρα 4 Απριλίου, στην οδό Τσιμισκή, δεν μπορούσε παρά να γεννηθεί στη Θεσσαλονίκη.
Στην πόλη, δηλαδή, της χαλαρότητας και –σύμφωνα με τους κατοίκους της υπόλοιπης Ελλάδας- στην πόλη της καλοζωίας. Επίσης, τη συγκεκριμένη ιδέα, που δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο –τώρα αυτό είναι καλό ή κακό;- δεν θα μπορούσε παρά να τη σκεφτεί κάποιος που μια ολόκληρη ζωή ασχολείται με το δυσκολότερο κομμάτι της αυτοκίνησης στη Θεσσαλονίκη, που είναι το παρκάρισμα.
Όπως λένε οι συγκοινωνιολόγοι –με πρώτο και καλύτερο τον Σπύρο Βούγια- παρά το γεγονός ότι το κέντρο της Θεσσαλονίκης δεν έχει πολλούς και μεγάλους δρόμους τα αυτοκίνητα κινούνται με σχετικά καλό ρυθμό, αλλά όταν ο οδηγός προσεγγίσει τον προορισμό του χάνει εξαιρετικά πολύ χρόνο για να βρει χώρο στάθμευσης.
Με αυτά τα δεδομένα η νέα υπηρεσία που θέτει σε εφαρμογή από την προσεχή Δευτέρα στην οδό Τσιμισκή ο κ. Στέλιος Συμεωνίδης, ο διαχειριστής των περισσότερων ιδιωτικών θέσεων πάρκινγκ στην πόλη, έχει ενδιαφέρον. Πρόκειται για την παραλαβή του αυτοκινήτου από συνεργάτη του Συμεωνίδη επί της οδού Τσιμισκή και τη στάθμευση του σε δύο χώρους, στη ΧΑΝΘ και στην Βασ. Ηρακελίου.
Ο ιδιοκτήτης του αυτοκινήτου που έρχεται στο κέντρο από οπουδήποτε στην πόλη μπορεί να επικοινωνήσει τηλεφωνικά να παραδώσει το αυτοκίνητό του στην Τσιμισκή, ώστε να μην αργήσει στο ραντεβού, να φτάσει εγκαίρως στο γιατρό συνοδεύοντας τα παιδιά ή τους υπερήλικες, να μη βραχεί ή να μην κρυώσει σε περίπτωση που ο καιρός είναι άστατος και να ζητήσει σε πιο από τα δύο πάρκινγκ θέλει να το πάνε, ώστε να το παραλάβει όποτε τελειώσει τις δουλειές του και θελήσει να φύγει από το κέντρο. Έτσι –όπως επισημαίνει ο επιχειρηματίας- και δεν ταλαιπωρείται και έχει το αυτοκίνητο στη διάθεσή του. Φυσικά αυτή η υπηρεσία με τον τίτλο «ThessParking» πληρώνεται: το κόστος είναι τρία ευρώ συν ο χρόνος που το αυτοκίνητο βρίσκεται στο πάρκινγκ, ενώ υπάρχοθυν πακέτα ημερήσια και μηνιαία.
Όπως επισημαίνει ο κ. Συμεωνίδης βρίσκεται ως επιχειρηματίας στο χώρο των ιδιωτικών πάρκινγκ από το 1978, δηλαδή 38 χρόνια. Σήμερα διαχειρίζεται σε καθημερινή βάση 2300 αυτοκίνητα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και πάντα προσπαθεί να καταλάβει τι λείπει από τους πελάτες του, τους οποίους έτσι κι αλλιώς θεωρεί ξεχωριστούς, υπό την έννοια ότι ο μέσος Έλληνες δεν έχει συνηθίσει να πληρώνει για να παρκάρει. Ο ίδιος εξηγεί ότι σε αυτή τη φάση η συγκεκριμένη υπηρεσία δεν μπορεί να παρασχεθεί παρά μόνο στην Τσιμισκή τόσο για λόγους κόστους, όσο κι επειδή τα δύο πάρκινγκ που βολεύουν βρίσκονται στον άξονά της. Άλλωστε γνωρίζει ότι στη συγκεκριμένη λεωφόρο και τους γύρω δρόμους υπάρχει υπερσυγκέντρωση γραφείων, καταστημάτων και γενικότερα υπηρεσιών, που επισκέπτονται οι Θεσσαλονικείς από ολόκληρο το πολεοδομικό συγκρότημα.
Ο Στέλιος Συμεωνίδης, γνωστός από την 20χρονη καριέρα του ως διεθνής διαιτητής του μπάσκετ στη χρυσή για την Ελλάδα περίοδο του Γκάλη, του Γιαννάκη, του Φασούλα και του Πρέλεβιτς, τα τελευταία χρόνια προσπαθεί συστηματικά να αξιοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερα τα σημεία στάθμευσης που διαθέτει σε όλη την πόλη, από το Ποσειδώνιο μέχρι τα Δικαστήρια. Σε αυτή την κατεύθυνση πριν από τρία χρόνια καθιέρωσε το αυτόματο νοίκιασμα ποδηλάτων για βόλτα ή δουλειές στο κέντρο της πόλης και στην παραλία, στο οποίο οι Θεσσαλονικείς ανταποκρίνονται επαρκώς. Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στα τρία αυτά χρόνια οι ενεργοί πελάτες είναι 5.000, ενώ ποδήλατο έχουν νοικιάσει έστω μια φορά 22.000 άτομα.